Αξίζει να ασχολείται κανείς με Πάγκαλους και Πορτοσάλτε; Ιδού το ερώτημα.

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Μένεις με το στόμα ανοιχτό. Ψάχνεις για χαρακτηρισμό και δυνατείς να τον βρεις. Αναφέρομαι στο νέο ατόπημα του Θεόδωρου Πάγκαλου, του κυρίου “μαζί τα φάγαμε” (άρα ομολογεί εμμέσως ότι αυτός έφαγε) στη συνέντευξη στο Σκάι.

Αποκάλεσε τον πρωθυπουργό μαλ@κ@ και τσογλάνι και τους συνεργάτες του “χουνταίους”. Η γνώμη του για τον Αλέξη Τσίπρα ως άτομο και για τα μέλη της κυβέρνησης επίσης ως άτομα, μου είναι παντελώς αδιάφορη. Για τον εκλεγμένο πρωθυπουργό, το θεσμό του πολιτεύματος και τα μέλη εκλεγμένης κυβέρνησης, οι χαρακτηρισμοί Πάγκαλου είναι προσβολή προς το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να αναφερθώ στο παρελθόν του Πάγκαλου και όλων αυτών που ρήμαξαν τη χώρα με την πολιτική τους και τις μίζες (που μόνοι τις έφαγαν και με κανένα πολίτη), αλλά οι σημερινές δηλώσεις δεν αποτελούν παρά την έκφραση συναισθημάτων μίσους ανθρώπου, που έχασε την κρατική μάσα.

Θα μπορούσε να κάνει πολιτική κριτική, όσο σκληρή κι΄ αν ήθελε, να στηλιτεύσει λάθη, παραλείψεις και λανθασμένες συμπεριφορές και ενδεχομένως να συμφωνούσαμε μαζί του.

Αλλά να προσβάλει τόσο βάναυσα, βάρναρα και ανεύθυνα θεσμούς της Δημοκρατίας, είναι εγκληματικά ανεύθυνο,.

Αλλά και ο δημοσιογράφος, να τον ακούει απαθής, ενδεχομένως και με κάποια εσωτερική αγαλίαση, ειλικρινά και οι δύο συμπεριφορές είναι δείγματα της παρακμής και της ηθικής εξαχρειώσης της χώρας.

Και στο τέλος αναρωτιέσαι αν αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με Πάγκαλους, καθώς  και με εμπαθείς, στρατευμένους και υποταγμένους στην υπηρεσία του αφεντικού  δημοσιογράφους.

Μάλλον φαιά ουσία καταναλώνεις, γιατί οι άνθρωποι έχουν σπάσει την…άλυσο.