Οικονομία

Ολες οι αλλαγές της συμφωνίας

Ολες οι αλλαγές της συμφωνίας
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

 Οι συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο πρόκειται να προκαλέσουν καταρχήν το 2019 επιβάρυνση σε ορισμένο πλήθος συνταξιούχων, αναφέρεται μεταξύ άλλων στην Αιτιολογική Εκθεση που συνοδεύει το πολυνομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε χθες το βράδυ στη Βουλή και ψηφίζεται την Πέμπτη.

Δεδομένης της ανάγκης υιοθέτησής τους, όπως σημειώνεται, σχεδιάστηκαν στη βάση του δικαιότερου επιμερισμού του βάρους από την αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού συστήματος έτσι ώστε οι αρνητικές συνέπειες αυτής να επιμερίζονται μεταξύ νέων και παλαιών συνταξιούχων.

Ολόκληρη η Εκθεση

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
στο ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, Μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, Μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις»

Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Ι. ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

Στο παρόν νομοσχέδιο περιλαμβάνεται σειρά ρυθμίσεων για ζητήματα που συναρτώνται άμεσα με την εφαρμογή του τρέχοντος προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και την ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης αυτού. Η επιτυχής ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής διαμορφώνει το αναγκαίο περιβάλλον σταθερότητας για την ελληνική οικονομία, διαγράφοντας έτσι έναν καθαρό δημοσιονομικό διάδρομο για την ολοκλήρωση του προγράμματος, ενώ συνιστά την αναγκαία προϋπόθεση για τον προσδιορισμό ουσιαστικών μέτρων ρύθμισης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής συνιστά έτσι το αναγκαίο συστατικό στοιχείο μιας συνολικής συμφωνίας, η οποία μπορεί να δώσει στην ελληνική οικονομία το χώρο και το χρόνο για να εμπεδώσει την ανάκαμψη που σημειώνει το τελευταίο διάστημα, διαμορφώνοντας παράλληλα τις προϋποθέσεις για την οριστική έξοδο από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Η έξοδος αυτή, ωστόσο, οφείλει να λάβει χώρα στο πλαίσιο μια δίκαιης, βιώσιμης και σταθερής ανάπτυξης εντός της οποίας οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες θα πρέπει να βαίνουν διαρκώς μειούμενες. Στο πλαίσιο αυτό, μέσα από το σύνολο των διατάξεων του παρόντος νομοσχεδίου επιχειρείται όχι μόνο να διασφαλισθεί η τήρηση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας και κατά συνέπεια η τακτική χρηματοδότησή της μέσω της εκταμίευσης των συμφωνηθέντων πόρων, αλλά και να υπάρξει μέριμνα για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους μέσω της θέσπισης μίας σειράς μέτρων στήριξης της κοινωνικής πλειονότητας, καθώς και να τεθούν τα βασικά θεμέλια για την επαναφορά της θεσμικής κανονικότητας στην αγορά εργασίας.

 

Στο πλαίσιο του γενικότερου δημοσιονομικού σχεδιασμού, κρίνεται αναγκαία η λήψη των μέτρων που περιλαμβάνονται στο πρώτο μέρος του νομοσχεδίου, στις διατάξεις των άρθρων περί τροποποίησης φορολογικών και συνταξιοδοτικών ρυθμίσεων. Οι διατάξεις αυτές υιοθετούνται ως προϋπόθεση για την εκκίνηση της συζήτησης που αφορά τον προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, μέτρων που είναι απαραίτητα για την βιωσιμότητά του.

Οι συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο παρόν νομοσχέδιο πρόκειται να προκαλέσουν καταρχήν το 2019 μια επιβάρυνση σε ορισμένο πλήθος συνταξιούχων. Δεδομένης της ανάγκης υιοθέτησής τους, ενόψει του προαναφερθέντος δημοσιονομικού σκοπού, σχεδιάστηκαν στη βάση του δικαιότερου επιμερισμού του βάρους από την αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού συστήματος έτσι ώστε οι αρνητικές συνέπειες αυτής να επιμερίζονται μεταξύ νέων και παλαιών συνταξιούχων. Υπό το φως της συνταγματικής τους αξιολόγησης, εξάλλου, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το Σύνταγμα δεν εγγυάται ορισμένο ύψος συνταξιοδοτικής παροχής. Επομένως, δεν αποκλείεται η μείωση ήδη απονεμηθεισών παροχών υπό την προϋπόθεση τήρησης της αρχής της αναλογικότητας (α. 25 παρ. 1), της ισότητας συμμετοχής στα δημόσια βάρη και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ως άνω ρυθμίσεις δεν μεταβάλλουν το ουσιώδες χαρακτηριστικό της ισονομίας που εισήγαγε η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με τον νόμο 4387/2016, ο οποίος προέβλεψε την εφαρμογή όμοιων κανόνων για όλους. Επιπροσθέτως, δεδομένου ότι οι προτεινόμενες συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις δεν εφαρμόζονται οριζόντια, αλλά αποτελούν εξατομικευμένες ρυθμίσεις που στηρίζονται στο νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, είναι σύμφωνες προς την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας και τις επιμέρους εκφάνσεις της.

Εξάλλου, παρεμβάσεις στη συνταξιοδοτική δαπάνη, όπως οι προτεινόμενες, κρίνονται πρόσφορες και αναγκαίες ενόψει του υπέρτερου προαναφερθέντος δημοσιονομικού σκοπού, καθώς αφενός, εξυπηρετούν την διαγενεακή ισότητα και την αλληλεγγύη πραγματώνοντας τον σκοπό της κοινωνικής ασφάλισης για την επαρκή κάλυψη των ασφαλιστικών κινδύνων και αφετέρου δημιουργούν τον απαραίτητο δημοσιονομικό χώρο για τη λήψη μέτρων ανακούφισης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Επιπλέον, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις σέβονται την αρχή της αναλογικότητας καθώς η απομείωση της προσωπικής διαφοράς περιορίζεται κατά το ανώτατο σε ποσοστό 18% της καταβαλλόμενης σύνταξης προκειμένου να μη διαταραχθεί σημαντικά και αιφνιδίως το επίπεδο διαβίωσης της συγκεκριμένης κατηγορίας συνταξιούχων. Εκ των παραπάνω συνάγεται ότι οι θεσπιζόμενες ρυθμίσεις αποτελούν μέτρα ανάλογα του επιδωχθέντος σκοπού δημοσίου συμφέροντος, και δεν παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Εξάλλου για την συνολική αξιολόγηση των συνταξιοδοτικών ρυθμίσεων, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι το τμήμα των συνταξιούχων που θα επηρεαστεί από αυτές θα επωφεληθεί συγχρόνως από τα μέτρα κοινωνικής στήριξης, τα οποία προβλέπονται στο παρόν νομοσχέδιο.

Με τα μέτρα κοινωνικής στήριξης που θεσπίζονται στο παρόν νομοσχέδιο, αξιοποιούνται οι εξοικονομούμενοι πόροι από τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης προς την ενίσχυση ευρύτερων κοινωνικών ομάδων μεταξύ των οποίων και οι συνταξιούχοι. Θεσπίζεται έτσι για πρώτη φορά εκτεταμένο επίδομα στέγασης  με στόχο τη μείωση των δαπανών στέγασης των νοικοκυριών που διαμένουν σε μισθωμένη κατοικία ή επιβαρύνονται με το κόστος εξυπηρέτησης στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας.  Παράλληλα, με τις διατάξεις των άρθρων που θεσπίζουν τα προγράμματα για τη βρεφονηπιακή φροντίδα και τα σχολικά γεύματα ενδυναμώνονται περαιτέρω τα δικαιώματα του παιδιού, υλοποιώντας έτσι τη συνταγματική επιταγή σχετικά με την υποχρέωση του κράτους για την προστασία της παιδικής ηλικίας (α. 21). Στο ίδιο πνεύμα, μέσω της ενισχυμένης χρηματοδότησης για τα επιδόματα τέκνων αλλά και τις διατάξεις για το μηδενισμό ή τη μείωση της συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη των ανέργων, των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων αναβαθμίζεται ουσιαστικά το σύστημα κοινωνικής προστασίας, διευκολύνοντας την πρόσβαση των πολιτών σε δημόσια αγαθά, Ταυτόχρονα, μέσω των μέτρων για την ενίσχυση της εργασίας, πλέον των συντρεχόντων προγραμμάτων απασχόλησης, αλλά και την ενίσχυση της χρηματοδότησης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για υλοποίηση έργων υποδομής στον τομέα της αγροτικής παραγωγής  και έργων ενεργειακής εξοικονόμησης και αναβάθμισης στον τομέα της βιομηχανίας ενδυναμώνεται ουσιαστικά η ελληνική οικονομία.

Συνολικά τα μέτρα κοινωνικής στήριξης που εισάγονται με το παρόν νομοσχέδιο στοχεύουν στην ενίσχυση της οικογένειας, των νέων, των ανέργων, των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.  Καθίσταται έτσι σαφές ότι από τη συνδυαστική εφαρμογή των διατάξεων θα προκύψει μία αναδιάταξη των κοινωνικών δαπανών υπέρ εκείνων των κοινωνικών δομών που ιστορικά υποχρηματοδοτούνταν στο πλαίσιο του ελληνικού κράτους προνοίας. Λαμβάνοντας, έτσι, υπόψη τη σωρευτική εφαρμογή των παραπάνω ρυθμίσεων το έτος 2019, θα επέλθει βελτίωση του συστήματος κοινωνικής προστασίας και των αναδιανεμητικών χαρακτηριστικών του.

Στο ίδιο πνεύμα του εξισορροπημένου κοινωνικού αντικτύπου θα πρέπει εξάλλου να αναγνωστούν και οι διατάξεις που τροποποιούν το φορολογικό συντελεστή του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας φυσικών προσώπων, που μειώνουν την εισφορά αλληλεγγύης και τον ενιαία φόρο ακινήτων, έναντι της επιβάρυνσης που προκύπτει  για ορισμένα κοινωνικά στρώματα από τη ρύθμιση της φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων που περιλαμβάνεται στο παρόν νομοσχέδιο.

Τα μέτρα κοινωνικής στήριξης και δημιουργίας νέων δομών για το κοινωνικό κράτος θα πρέπει όμως να εκτιμηθούν ως αλληλένδετα και με την επαναρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων, η οποία επιχειρείται με τη διάταξη για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που περιλαμβάνεται στο Β΄ μέρος του νομοσχεδίου.

Ειδικότερα με τις ρυθμίσεις του ν. 4024/2011 (Α΄ 226), το σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων απορρυθμίστηκε πλήρως, με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες για τις εργασιακές σχέσεις, τη διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων, τη συλλογική αυτονομία, τον κοινωνικό διάλογο, αλλά και την ελληνική οικονομία. Με τις διατάξεις του προαναφερθέντος νόμου επήλθε δομική αλλαγή στο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, με αποτέλεσμα είτε αυτές να υποσκελιστούν πλήρως και να κυριαρχήσουν οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, είτε όταν διεξάγονται, να διεξάγονται στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, αυτό της επιχείρησης, όπου ο συσχετισμός δυνάμεων είναι ιδιαίτερα δυσμενής για την εργατική πλευρά, ιδίως σε μια οικονομία όπως η ελληνική. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η δραματική μείωση του ποσοστού κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις, η ταχύτατη άρση των προστατευτικών για τους μισθωτούς διατάξεων και συνακόλουθα η απότομη και συνολική υποβάθμιση του επιπέδου κοινωνικής προστασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης των εργαζομένων. Οι ως άνω παρεμβάσεις, παρά την περί του αντιθέτου δικαιολόγησή τους, είχαν μηδαμινό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Ενδεικτικό είναι πως, σύμφωνα με τις εκθέσεις του World Economic Forum, η Ελλάδα ανέβηκε μόλις δύο θέσεις στη σχετική λίστα από το 2010 μέχρι το 2015.

Αναμφισβήτητα η βασικότερη ανατροπή που επήλθε στο μηχανισμό λειτουργίας των συλλογικών ρυθμίσεων από τις διατάξεις του ν. 4024/2011 (Α΄ 226), αφορά τον παραμερισμό της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης και την αναστολή της δυνατότητας επέκτασης και κήρυξης γενικώς υποχρεωτικών των κλαδικών συμβάσεων. Ο προφανής στόχος αυτών των νομοθετικών μεταρρυθμίσεων ήταν  η προώθηση και ενίσχυση των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με την παράλληλη όμως αποδυνάμωση και τελικά περιθωριοποίηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές υιοθετήθηκαν παρά τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζουν σε όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά συστήματα συλλογικής αυτονομίας οι διαπραγματεύσεις σε κλαδικό επίπεδο, καθώς και οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο του ν. 4024/2011(Α΄ 226) βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το θεσμικό πλαίσιο της πλειονότητας των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και με τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και τις Συστάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

Με τη διάταξη για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που περιλαμβάνεται στο παρόν νομοσχέδιο επιχειρείται η αναστροφή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα. Με την προτεινόμενη διάταξη, η αναστολή των αρχήν της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης αποσυνδέεται από το ΜΠΔΣ, καθώς προβλέπεται πως αυτή θα ισχύσει έως την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή έως την 20.8.2018. Επομένως από την 21.8.2018 το θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων επανέρχεται στο καθεστώς που όριζε ο ν. 1876/1990 (Α΄ 27).

Επιπλέον, με το παρόν νομοσχέδιο τίθενται οι βάσεις για την ενίσχυση της διαφάνειας των δημοσίων δαπανών μέσα από την Ίδρυση της Εθνικής Κεντρικής Αρχής Προμηθειών Υγείας για την Κεντρικοποίηση Προμηθειών των εποπτευόμενων από το Υπουργείο Υγείας Φορέων ενώ ενισχύεται και ο έλεγχος στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων, των αιρετών αντιπροσώπων της Βουλής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τέλος, υιοθετείται το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής συμφώνα με τις διατάξεις του ν.3871/2010 καθώς και λοιπές διατάξεις.

 

ΙΙ. ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ

ΜΕΡΟΣ Α΄

«Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου, τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016 και μέτρα κοινωνικής στήριξης»

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

«Τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016 για τις συντάξεις Δημοσίου»

Άρθρο 1

Ρυθμίσεις ασφαλισμένων του δημόσιου τομέα

Με την παρ. 1 της προτεινόμενης διάταξης αντικαθίσταται η περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85) και προβλέπεται ο τρόπος αναπροσαρμογής των κύριων συντάξεων από 1.1.2019, σύμφωνα με τους ενιαίους κανόνες του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και των θεμελιωδών κανόνων της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.

Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι οι ενιαίοι κανόνες υπολογισμού της συνταξιοδοτικής παροχής εφαρμόζονται και σε όσους είχαν καταστεί συνταξιούχοι κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, ενώ στην περίπτωση που το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό τους βάσει των ενιαίων κανόνων, περικόπτεται το υπερβάλλον ποσό, μέχρι ποσοστού 18%.

Η ρύθμιση αυτή κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχής ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, και να επιτευχθεί σταθερή και άμεση χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Απαραίτητη προϋπόθεση προς τούτο είναι η περιστολή της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά ποσοστό 1% του ΑΕΠ για το έτος 2019, η οποία επιτρέπει την περιχαράκωση της βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Εξάλλου, μεταξύ των διαφορετικών μέτρων μέσω των οποίων θα μπορούσε να επιτευχθεί ο ανωτέρω σκοπός δημοσίου συμφέροντος, ο επιλέχθηκε εκείνο που πραγματώνει την αρχή της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας, ήτοι η εφαρμογή των ίδιων κανόνων για όλους τους συνταξιούχους, συμφώνως προς την ευρωπαϊκή και εθνική νομολογία. Λαμβάνοντας δε υπόψη της αρχή της ίσης κατανομής των βαρών, προβλέπεται ότι η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης θα επιτευχθεί μόνο μέσω της αναπροσαρμογής των συντάξεων εκείνων, το ποσό των οποίων είναι μεγαλύτερο από αυτό που προκύπτει σε εφαρμογή των ενιαίων κανόνων, ούτως ώστε να μην θίγεται η αλληλεγγύη μεταξύ παλαιών και νέων συνταξιούχων.

Επιπρόσθετα, όμως, στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικότητας, λαμβάνεται μέριμνα προκειμένου ενδεχόμενη μείωση σε εφαρμογή των ενιαίων κανόνων, αφενός θα λάβει χώρα από την 1.1.2019, αφετέρου δεν θα  υπερβαίνει ποσοστό 18% της καταβαλλόμενης σύνταξης, προκειμένου να μην διαταραχθεί σημαντικά και αιφνιδίως το επίπεδο διαβίωσης της συγκεκριμένης κατηγορίας συνταξιούχων.

Με την παρ. 2 της προτεινόμενης διάταξης προβλέπεται ότι σε περίπτωση που το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό τους βάσει της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4387/2016, τότε αυτό προσαυξάνεται, από την 1.1.2019, κατά 1/5 της διαφοράς σταδιακά και ισόποσα εντός πέντε ετών.

Με την παρ. 3 της προτεινόμενης ρύθμισης εξουσιοδοτούνται οι Υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να αυξάνουν ετησίως, αρχής γενομένης από τις 1.1.2022 το συνολικό ποσό της σύνταξης που καταβάλλεται, μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου, με βάση συντελεστή που διαμορφώνεται κατά 50% από τη μεταβολή του ΑΕΠ και κατά 50% από τη μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του προηγούμενου έτους και δεν υπερβαίνει την ετήσια μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή.

Στην παρ. 4 της προτεινόμενης διάταξης ορίζονται ενιαίοι κανόνες και προϋποθέσεις για την καταβολή της οικογενειακής παροχής. Σύμφωνα με τη ρύθμιση που προτείνεται, οι οικογενειακές παροχές θα καταβάλλονται από 1.1.2019 σύμφωνα με το άρθρο Πρώτο παρ. ΙΑ’ , υποπαράγραφος ΙΑ2 του ν. 4093/2012 (Α΄ 222) και το άρθρο 40 του ν. 4144/2013 (Α΄ 81).

                                                            ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

«Τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016 και μέτρα κοινωνικής στήριξης»

 

Άρθρο 2 

Τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016 για τις συντάξεις ασφαλιστικών φορέων

Με την παρ.1 της προτεινόμενης ρύθμισης προβλέπεται ότι στους κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016 συνταξιούχους συνεχίζεται η καταβολή του επιδόματος συζύγου μαζί με τη σύνταξη, κατά τις ισχύουσες μέχρι 12.5.2016 διατάξεις, έως τις 31.12.2018. Από την 1.1.2019 και εντεύθεν  η παροχή καταβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο Πρώτο παρ. ΙΑ’ , υποπαράγραφος ΙΑ.2 του ν. 4093/2012 και το άρθρο 40 του ν. 4144/2013.

Η παρ. 2 του άρθρου προβλέπει ότι από 1.1.2019 και εντεύθεν, η καταβαλλόμενη επικουρική σύνταξη, εφόσον υπερβαίνει το ποσό που προκύπτει μετά τον επανυπολογισμό σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της παρ.4 και της Υπουργικής Απόφασης της παρ.6 του άρθρου 96 του ν. 4387/2016, αναπροσαρμόζεται στο ύψος της επανυπολογισθείσας παροχής. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται μετά την αναπροσαρμογή το καταβαλλόμενο ποσό της επικουρικής σύνταξης να μειωθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 18%.

Στην παρ.3 της προτεινόμενης ρύθμισης προβλέπεται ότι οι προσωπικές διαφορές του άρθρου 94 παρ.2 του ν.4387/2016 καταβάλλονται έως 31.12.2018.

Άρθρο 3

Επίδομα Στέγασης

Η δαπάνη για τη στέγαση ενός νοικοκυριού, είτε αυτή αφορά ενοίκιο της κύριας κατοικίας, είτε δόση δανείου που είχε ληφθεί από πιστωτικό ίδρυμα για την απόκτηση ιδιόκτητης πρώτης κατοικίας, αποτελεί σημαντικό μέρος της συνολικής δαπάνης διαβίωσης του νοικοκυριού.

Σύμφωνα με την έρευνα των οικογενειακών προϋπολογισμών του 2015 (η αντίστοιχη για το 2016 δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί) η δαπάνη στέγασης, (ενοίκιο ή δόση αποπληρωμής δανείου, μη συνυπολογιζόμενων των υπόλοιπων δαπανών κατοίκησης) αντιπροσωπεύει κατά μέσο όρο το 13,3% των συνολικών δαπανών διαβίωσης, στη δεύτερη κατά σειρά θέση μετά τις δαπάνες διατροφής. Για τα χαμηλά εισοδήματα, το ποσοστό  αυτό διαμορφώνεται στο 20,4%, έναντι 10,4% για τα υψηλότερα εισοδήματα.

Στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης είναι συχνό φαινόμενο η συσσώρευση οφειλών από ενοίκια ή δόσεις δανείου, κυρίως των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, κάτι που απειλεί άμεσα τη συνέχιση της στέγασης του νοικοκυριού. Αλλά και η εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών γίνεται με πολύ κόπο των νοικοκυριών και σε βάρος άλλων δαπανών διαβίωσης, ακόμη και των βασικών.

Για τον λόγο αυτόν κρίνεται απαραίτητη η ενίσχυση των νοικοκυριών, κυρίως εκείνων με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, στην αντιμετώπιση της βασικής αυτής δαπάνης για τη στέγασή τους, είτε αυτή αφορά ενοίκιο κατοικίας, είτε αποπληρωμή δανείου.

Το μέτρο θα καλύψει έως και 600.000 νοικοκυριά, ήτοι το 50% των νοικοκυριών που νοικιάζουν κατοικία ή πληρώνουν δάνειο για αυτήν.

Η χορήγηση του επιδόματος θα γίνεται απ’ ευθείας στον αποδέκτη της οφειλής, είτε αυτός είναι ο ιδιοκτήτης της μισθούμενης από το νοικοκυριό κατοικίας, είτε το πιστωτικό ίδρυμα χορήγησης του δανείου, προκειμένου να υπάρχει ουσιαστική κάλυψη της δαπάνης και να αποκλείεται η χρησιμοποίηση της επιδότησης για άλλους σκοπούς.

Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εσωτερικών θα καθοριστούν οι προϋποθέσεις και η διαδικασία χορήγησης, συμπεριλαμβανομένου ατομικού εισοδηματικού ορίου που δεν μπορεί να ξεπερνά τα 9.600 ευρώ, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.

Άρθρο 4

Πρόγραμμα «βρεφονηπιακή φροντίδα»

Από την εφαρμογή, κατά τις περιόδους 2015-2016 και 2016-2017, του συγχρηματοδοτούμενου προγράμματος «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», που αφορούσε την επιδότηση, μέσω χορήγησης vouchers, της φιλοξενίας παιδιών και βρεφών σε βρεφικούς, παιδικούς ή βρεφονηπιακούς σταθμούς, δημόσιους ή ιδιωτικούς, διαπιστώθηκαν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές αυτού του είδους σε όλες τις περιοχές της επικράτειας, με το πρόβλημα να εμφανίζεται ιδιαίτερα οξυμένο  στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Είναι επομένως αναγκαία η ριζική αύξηση των βρεφονηπιακών σταθμών που θα δώσει τη δυνατότητα, τόσο σε εργαζόμενες μητέρες να ασκήσουν ελεύθερα το επάγγελμά τους, όσο και σε άνεργες μητέρες να ενταχθούν εκ νέου στην αγορά εργασίας.

Με την παρ. 1 της προτεινόμενης ρύθμισης επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό η δημιουργία 1.800 νέων μονάδων βρεφονηπιακών σταθμών.

Παράλληλα, με την παρ. 2 της προτεινόμενης ρύθμισης επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό η επέκταση του προγράμματος «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής». Με την επιχορήγηση αυτή αυξάνεται κατά 50% (από 90.000 παιδιά σε 135.000 παιδιά)  ο συνολικός αριθμός των παιδιών προσχολικής ηλικίας των οποίων η φροντίδα σε βρεφικούς, παιδικούς ή βρεφονηπιακούς σταθμούς επιδοτείται μέσω χορήγησης vouchers.

 

Άρθρο 5

Πρόγραμμα «Σχολικά γεύματα»

Η πρόσβαση στην ορθή και επαρκή διατροφή αποτελεί βασικό δικαίωμα του ανθρώπου και ιδιαίτερα των παιδιών.  Εξασφαλίζει σε ένα παιδί ενέργεια παρέχοντάς του τα αναγκαία θρεπτικά συστατικά, ώστε να έχει καλή σωματική και νοητική λειτουργία και ανάπτυξη και επομένως διασφαλίζει τη συνολική καλή υγεία στο παρόν, αλλά και στον μέλλον. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών που διενεργήθηκε από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) και αφορούσε σε οικονομικά στοιχεία του 2014, ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών  ανερχόταν σε 26,6%, σημειώνοντας αύξηση κατά 1,1 ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με το 2013, ενώ το ποσοστό των παιδιών, που ζούσαν σε οικογένειες κάτω από το κατώφλι της φτώχειας, εκτιμήθηκε σε  σε 34,5%.

Με αυτά τα  δεδομένα, αλλά και την πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης να προσφέρει στους μαθητές της χώρας την φροντίδα που απολαμβάνουν οι μαθητές των σχολείων του συνόλου των ευρωπαϊκών χωρών, ξεκίνησε πιλοτικό πρόγραμμα  παροχής  ζεστού μεσημεριανού γεύματος σε  μαθητές δημοτικών σχολείων το 2016. Στο πρόγραμμα συμβάλλουν με την τεχνογνωσία τους το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο που σχεδιάζει το διαιτολόγιο, ο Ε.Φ.Ε.Τ. που ελέγχει την ποιότητα των γευμάτων.

Με την παρούσα ρύθμιση το πρόγραμμα επεκτείνεται και σε μαθητές Γυμνασίων, ώστε να καλύψει όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση.  Το 50% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού των δημοτικών και γυμνασίων της χώρας θα συμμετέχει στο πρόγραμμα. Σκοπός της προτεινόμενης ρύθμισης είναι η ουσιαστική καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας και της επισιτιστικής ανασφάλειας των μαθητών, η ενίσχυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας,  η ομαδική δραστηριότητα και αλληλεγγύη (καθώς τα παιδιά τρώνε όλα μαζί), η καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας, μέσα από την εξοικείωση με την μεσογειακή και υγιεινή διατροφή και η ανακούφιση των φτωχότερων νοικοκυριών από την καθημερινή αγωνία διατροφής των παιδιών τους,  που είναι μαθητές σχολικών μονάδων της υποχρεωτική δημόσιας εκπαίδευσης.

Άρθρο 6

Επίδομα παιδιού

Με την προτεινόμενη διάταξη ενισχύονται οι δαπάνες του προϋπολογισμού για οικογενειακά επιδόματα, οι οποίες, σήμερα, ανέρχονται σε 0,4% του ΑΕΠ συγκριτικά με 2,1% για τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τη χορήγηση επιπρόσθετων κονδυλίων ύψους 260 εκατ. ευρώ σημειώνεται αύξηση των δαπανών για οικογενειακά επιδόματα κατά 40% και, συγκεκριμένα, από 650 εκατ. σε 910 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, η ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων θα συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της υπογεννητικότητας, λαμβάνοντας υπόψη πως ο αριθμός των γεννήσεων μειώνεται σταθερά την τελευταία επταετία, με συνολική μείωση που αγγίζει το 25% σε σχέση με το 2009.

Άρθρο 7

Μέτρα ενίσχυσης της εργασίας

Βασικός στόχος της Αναπτυξιακής Στρατηγικής της χώρας είναι η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Ελλάδας δεν είναι άλλο από το ανθρώπινο δυναμικό της. Ένα δυναμικό που απαξιώθηκε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης από την ανεργία και την επισφάλεια. Ταυτόχρονα η μαζική φυγή στο εξωτερικό εξειδικευμένου δυναμικού στέρησε τη χώρα από τον πλέον κρίσιμο παράγοντα για την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση. Η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής οργάνωσης και της παραγωγικής διαδικασίας.

Με σκοπό λοιπόν την ενίσχυση της αγοράς εργασίας, θα τεθεί σε ισχύ πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας συνολικού προϋπολογισμού διακοσίων εξήντα (260) εκατομμυρίων ευρώ κατ’ έτος. Οι συγκεκριμένοι πόροι θα λειτουργήσουν παράλληλα και προσθετικά στα προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας που ήδη λειτουργούν ή σχεδιάζονται για το επόμενο διάστημα.

Για την υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος εργασίας ο Ο.Α.Ε.Δ. επιχορηγείται από πόρους του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με μεταφορά πίστωσης συνολικού ύψους διακοσίων εξήντα (260) εκατομμυρίων ευρώ κατ’ έτος. Μία από τις κεντρικές στοχεύσεις του προγράμματος είναι η καταπολέμηση της ανεργίας των νέων, κάτι που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην παραγωγική ανασυγκρότηση, την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και την αντιμετώπισης του προβλήματος της φυγής στο εξωτερικό νέων με υψηλά προσόντα.

Οι θέσεις εργασίας θα σχεδιαστούν για στοχευμένες ομάδες ανέργων, εγγεγραμμένων στα μητρώα του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.). Ο σχεδιασμός θα γίνει στη βάση των αποτελεσμάτων του μηχανισμού διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας, ώστε να μεγιστοποιηθεί η απόδοση του συγκεκριμένου προγράμματος στην καταπολέμηση της ανεργίας. Οι λεπτομέρειες υλοποίησης θα εξειδικεύονται με αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.)  του Ο.Α.Ε.Δ.

Άρθρο 8

Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων

Με την προτεινόμενη ρύθμιση εξασφαλίζεται επιπλέον χρηματοδότηση ύψους 300 εκ. ευρώ  κατ’ έτος από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) για δράσεις που αφορούν καίριους τομείς της ελληνικής οικονομίας. Ειδικότερα, με τη ρύθμιση αυτή: α) επιτυγχάνεται η κάλυψη του αυξημένου ενδιαφέροντος για την ένταξη επενδυτικών σχεδίων  στα καθεστώτα ενισχύσεων του αναπτυξιακού νόμου 4399/2016 (Α΄117), β) χρηματοδοτούνται έργα υποδομών απαραίτητα για την αύξηση της αγροτικής παραγωγής (αρδευτικά δίκτυα κλπ) και γ) χρηματοδοτούνται έργα για την ενεργειακή εξοικονόμηση και αναβάθμιση στον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της βιομηχανίας.

Με την επιπρόσθετη αυτή χρηματοδότηση, η οποία εντάσσεται στις δράσεις της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής 2017-2021, ενισχύεται εμπράκτως η ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας.

 

Άρθρο 9

Μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη

Με την προτεινόμενη ρύθμιση καθορίζονται απαλλαγές από τη φαρμακευτική δαπάνη για πρόσωπα με ατομικό εισόδημα έως 1.200 ευρώ. Το παρόν άρθρο δημιουργεί μια σταθερή ροή χρηματοδότησης ύψους διακοσίων σαράντα (240) εκατομμυρίων ευρώ κατ’ έτος από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ενισχύοντας τις κοινωνικές δαπάνες του προϋπολογισμού για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το ύψος των οποίων υστερεί σημαντικά σε σχέση με μέσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και, συγκεκριμένα, ανέρχεται σε 6,7% του ΑΕΠ σε σχέση με 10,1% για τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Η προτεινόμενη διάταξη έρχεται να ενισχύσει άλλες διατάξεις που θεσμοθετούν κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 33 του ν. 4368/2016. Συνολικά, δημιουργείται πλέον ένα αποτελεσματικό δίχτυ προστασίας που καλύπτει, αφενός ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως αναπήρους και ανασφάλιστους, αφετέρου, πρόσωπα με χαμηλά εισοδήματα. Η προτεινόμενη ρύθμιση θα έχει ιδιαίτερα ευνοϊκές συνέπειες για τους συνταξιούχους, των οποίων η φαρμακευτική δαπάνη είναι, κατά κανόνα, ιδιαίτερα υψηλή.

Με βάση το ισχύον πλαίσιο, ο ασθενής καλύπτει ένα ποσοστό του συνταγογραφημένου φαρμάκου του, ανάλογα με την ασθένειά του, σε ποσοστά που ανέρχονται σε 0%, 10% ή 25%. Με την προτεινόμενη ρύθμιση παρέχεται μείωση στο μισό της συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη έως και συνολική κατάργηση, σε ανέργους, συνταξιούχους, εργαζόμενους κ.τ.λ ανάλογα με τα εισοδήματά τους.

Ειδικότερα, με την προτεινόμενη ρύθμιση, μειώνεται ή μηδενίζεται η συμμετοχή στην φαρμακευτική δαπάνη για μια σειρά από κοινωνικές κατηγορίες, διασφαλίζοντας έτσι την καθολική και εγγυημένη κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού σε φάρμακα.

Όπως ειδικότερα ορίζεται στην παρ. 1, η διάταξη τυγχάνει εφαρμογής μόνο για τις περιπτώσεις όπου δεν προβλέπεται μηδενική συμμετοχή σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Συνεπώς, εάν ο δικαιούχος περίθαλψης συμμετέχει με μηδενικό ποσοστό, είτε ως υπαγόμενος στον ειδικό κατάλογο παθήσεων της υπ’αριθμ .Φ.42000/οικ.2555/353/2012 ΚΥΑ (Β’ 497), όπως ισχύει είτε ως στερούμενος του ΕΚΑΣ δυνάμει του άρθρου τριακοστού πρώτου του ν.4411/2016 (Α’142), η προκείμενη διάταξη δεν υπερέχει, αλλά εφαρμόζεται η ευνοϊκότερη πρόβλεψη.

Στην παρ. 2 ορίζεται ότι η επιπρόσθετη δαπάνη που προκύπτει για τον ΕΟΠΥΥ από την εφαρμογή της προτεινόμενης διάταξης επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το οποίο και οφείλει να την αποδώσει στον ΕΟΠΥΥ.

Στην παρ. 3, εισάγεται εξουσιοδοτική διάταξη για να ρυθμιστούν ειδικότερα θέματα που αφορούν στον ειδικότερο προσδιορισμό της διοικητικής διαδικασίας, του ηλεκτρονικού μητρώου και τρόπου καταγραφής των δικαιούμενων προσώπων, των όρων και προϋποθέσεων υπαγωγής στην ευνοϊκή αυτή ρύθμιση και σε κάθε άλλο ειδικότερο ζήτημα.

Άρθρο 10

Τροποποιήσεις στις μειώσεις φόρου του άρθρου 16 του ν. 4172/2013

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού τροποποιείται η παράγραφος 1 του άρθρου 16 του ν. 4172/2013 και ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή του άρθρου 15  του ν. 4172/2013 μειώνεται πλέον κατά το ποσό των χιλίων διακοσίων πενήντα (1.250) ευρώ για το φορολογούμενο χωρίς εξαρτώμενα τέκνα όταν το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και συντάξεις δεν υπερβαίνει το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ. Η μείωση του φόρου ανέρχεται σε χίλια τριακόσια (1.300) ευρώ για το φορολογούμενο με ένα (1) εξαρτώμενο τέκνο, σε χίλια τριακόσια πενήντα (1.350) ευρώ για δύο (2) εξαρτώμενα τέκνα και σε χίλια τετρακόσια πενήντα (1.450) ευρώ για τρία (3) εξαρτώμενα τέκνα και άνω. Εάν το ποσό του φόρου είναι μικρότερο των ποσών αυτών, η μείωση του φόρου περιορίζεται στο ποσό του αναλογούντος φόρου.

Άρθρο 11

                     Τροποποιήσεις στον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων      

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού τροποποιούνται οι διατάξεις για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ν. 4223/2013), προκειμένου να επέλθει ελάφρυνση των μικρών και μεσαίων ιδιοκτησιών.

Άρθρο 12

Τροποποιήσεις στην Κλίμακα Φορολογίας Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων.

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας φυσικών προσώπων του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 από το είκοσι δύο τοις εκατό (22%) στο είκοσι εκατό (20%), προκειμένου να υπάρξει ελάφρυνση των χαμηλών εισοδημάτων. Επίσης με τη ρύθμιση αυτή αποκλιμακώνεται περαιτέρω η φορολογική επιβάρυνση των ασκούντων ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα με σκοπό την ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες αποτελούν σημαντικό παράγοντα της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας.

Άρθρο 13

Τροποποιήσεις στην Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης του ν. 4172/2013

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού τροποποιούνται οι παράγραφοι 1 και 3 του άρθρου 43 Α του ν. 4172/2013 σχετικά με την κλίμακα εισφοράς αλληλεγγύης, προκειμένου να υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση των μεσαίων εισοδημάτων

Άρθρο 14

Τροποποιήσεις στους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος του άρθρου 58 του  ν. 4172/2013

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού μειώνεται ο συντελεστής φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων της παραγράφου 1 του άρθρου 58 του ν. 4172/2013 από το 29% στο 26%, προκειμένου να ενισχυθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα και να τονωθεί η αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, εξαιρουμένων των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Άρθρο 15

Με την παρ. 1 της προτεινόμενης διάταξης ορίζεται η έναρξη εφαρμογής των άρθρων 3-9 και 11-14 από 1.1.2019 και 1.1.2020 αντιστοίχως. Η εφαρμογή των ως άνω άρθρων λαμβάνει χώρα υπό την προϋπόθεση και στο βαθμό που, σύμφωνα με εκτίμηση που περιγράφεται στην παρ. 1, δεν προκαλείται απόκλιση από τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους, όπως αυτοί καθορίζονται στο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής. Ο Υπουργός Οικονομικών δημοσιεύει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ανακοίνωση, στην οποία περιέχονται τα συμπέρασματα της ανωτέρω εκτίμησης.

Τα ανωτέρω μέτρα αναπροσαρμόζονται στο βαθμό που είναι αναγκαίο, ώστε σε κάθε περίπτωση να εξασφαλίζεται η επίτευξη των ως άνω δημοσιονομικών στόχων. Σημειώνεται πως τα άρθρα 11-14 εφαρμόζονται αναπροσαρμοζόμενα, σύμφωνα με την περ. α΄ της παρ. 1, πράγμα που διασφαλίζει τη συμβατότητα της προτεινόμενης ρύθμισης με το άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, καθώς προκύπτει άνευ ετέρου από το γράμμα της διάταξης η έκταση εφαρμογής των άρθρων 11-14.

Τέλος, σύμφωνα με την παρ. 2, σε περίπτωση που διαπιστωθεί, σύμφωνα με την περιγραφόμενη πρόβλεψη ότι η εμπροσθοβαρής εφαρμογή του άρθρου 10 είναι αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί ο συμφωνημένος δημοσιονομικός στόχος πρωτογενούς ισοζυγίου της Γενικής Κυβέρνησης ύψους 3,5% για το οικονομικό έτος 2019 κατά τρόπο ευνοϊκό για την ανάπτυξη, οι διατάξεις του άρθρου 10 εφαρμόζονται για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1.1.2019 και εφεξής. Ταυτόχρονα, προκειμένου να διασφαλιστεί η ακριβής επίτευξη του ανωτέρω δημοσιονομικού στόχου οι ελληνικές αρχές μπορούν να τροποποιούν στον αναγκάιο βαθμό το άρθρο 10, σε συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

ΜΕΡΟΣ Β΄

«Εργασιακές ρυθμίσεις»

Άρθρο 16

Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις

 

Ο νόμος 1876/1990 (Α΄ 27) ρύθμιζε το ζήτημα της συρροής συλλογικών συμβάσεων εργασίας με τις διατάξεις του άρθρου 10, όπου και προβλεπόταν ότι εφόσον μια εργασιακή σχέση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής περισσότερων συλλογικών συμβάσεων εφαρμόζεται εκείνη, η οποία είναι πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο. Με την παρ. 5 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011 (Α΄ 226) προβλέφθηκε ότι όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας και πάντως δεν επιτρέπεται να περιέχει όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους εργαζόμενους από τους όρους εργασίας εθνικών συλλογικών συμβάσεων. Με τη ρύθμιση αυτή η αρχή της ειδικότητας κατέστη κεντρικής σημασίας στη συρροή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Περαιτέρω στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 11 του ν. 1876/1990 (Α΄ 27) προβλεπόταν η δυνατότητα επέκτασης και κήρυξης γενικώς υποχρεωτικών των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που καλύπτουν το 51% των εργαζομένων του κλάδου. Με την παράγραφο 6 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011 (Α΄ 226) προβλέφθηκε η αναστολή της αρχής της επεκτασιμότητας όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ).  Υπό το ισχύον πλαίσιο οι αρχές της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας βρίσκονται σε επ’ αόριστον αναστολή, καθώς αυτή συνδέεται με την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ). Ειδικότερα, το ΜΠΔΣ δεν σχετίζεται με τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και τις σχετικές δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ελληνική Δημοκρατία στο πλαίσιο αυτών. Η έγκριση ΜΠΔΣ αποτελεί ενωσιακή υποχρέωση βάσει της Οδηγίας 2011/85. Ζητήματα που αφορούν στο περιεχόμενο, τη σύνταξη και την ψήφιση του ΜΠΔΣ εξειδικεύονται στα άρθρα 43-48 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143) (προηγουμένως στα άρθρα 2 και 6Α-6Γ του ν. 2362/1995 (Α΄ 247), όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3871/2010 (Α΄ 141)). Με την προτεινόμενη διάταξη, η αναστολή των αρχών της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης αποσυνδέεται από το ΜΠΔΣ, καθώς προβλέπεται πως αυτή θα ισχύσει έως την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή έως την 20.8.2018. Επομένως από την 21.8.2018 το θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων επανέρχεται στο καθεστώς που όριζε ο ν. 1876/1990 (Α΄ 27) πριν την παρέμβαση των διατάξεων του ν. 4024/2011(Α΄ 226).

Άρθρο 17

Έλεγχος ομαδικών απολύσεων

Η προτεινόμενη διάταξη, λαμβάνοντας υπόψη και την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.), «Ανώνυμη Γενική Εταιρία Τσιμέντων Ηρακλής (ΑΓΕΤ Ηρακλής) κατά Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης», C-201/15 της 21ης Δεκεμβρίου 2016, τροποποιεί το νομοθετικό πλαίσιο ελέγχου των ομαδικών απολύσεων προς το σκοπό εναρμόνισης του εθνικού δικαίου με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, εισάγονται παρεμβάσεις στο στάδιο πληροφόρησης και διαβούλευσης του εργοδότη με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, καθώς και στο αρμόδιο διοικητικό όργανο για την κοινοποίηση εγγράφων και τον έλεγχο των σχεδιαζόμενων απολύσεων

Στο πλαίσιο αυτό, με την παρ. 1, προστίθεται η προσκόμιση κοινωνικού πλάνου, δηλαδή, προτεινόμενων μέτρων άμβλυνσης των επιπτώσεων της απόλυσης. Επιπροσθέτως, με την παρ. 3, η προθεσμία για τις διαβουλεύσεις μεταξύ εργοδότη και εκπροσώπων των εργαζομένων αυξάνεται σε τριάντα (30) ημέρες προς το σκοπό εξεύρεσης συναινετικής λύσης. Όσον αφορά στο αρμόδιο διοικητικό όργανο, η αρμοδιότητα μετατίθεται από τον Υπουργό ή το Νομάρχη στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (Α.Σ.Ε.), τόσο ως προς την κοινοποίηση των σχετικών εγγράφων κατά το στάδιο των διαβουλεύσεων (βλ. παρ. 2) όσο και ως την κοινοποίηση του πρακτικού των διαβουλεύσεων και τη διενέργεια του ελέγχου των σχεδιαζόμενων απολύσεων (βλ. παρ. 3). Προς το σκοπό αυτό, με τις παρ. 5-6, δημιουργείται ειδικό Τμήμα Ελέγχου Ομαδικών Απολύσεων με ισομερή εκπροσώπηση μεταξύ κράτους, εργαζομένων και εργοδοτών. Το Α.Σ.Ε. αποτελεί όργανο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και κρίνεται κατ’ εξοχήν κατάλληλο για τον έλεγχο σχεδιαζόμενων απολύσεων. Ταυτόχρονα, λόγω της ιδιαίτερης σημασίας της διαδικασίας ελέγχου, προβλέπεται ειδική σύνθεση με ενισχυμένη εκπροσώπηση τόσο του κράτους όσο και εκπροσώπων εργαζομένων και εργοδοτών.

Ο έλεγχος που διενεργείται από το Α.Σ.Ε., σύμφωνα με την παρ. 3, στηρίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια τα οποία καθορίζονται, αλλά και εξειδικεύονται με την προτεινόμενη διάταξη.  Με τον τρόπο αυτό, εναρμονίζεται η ελληνική νομοθεσία με την αντίστοιχη ενωσιακή και με τις επιταγές της προαναφερθείσας απόφασης του ΔΕΕ. Η μη προσφυγή του εργοδότη στο Α.Σ.Ε. συνεπάγεται την ακυρότητα των απολύσεων, ενώ η αρνητική αιτιολογημένη απόφαση του Α.Σ.Ε., λόγω μη πλήρωσης των σχετικών προϋποθέσεων, συνιστά τεκμήριο ακυρότητας των απολύσεων σε περίπτωση προσφυγής των απολυόμενων στα πολιτικά δικαστήρια.

Άρθρο 18

Με την προτεινόμενη διάταξη εισάγονται προσθήκες στους περιοριστικά αναφερόμενους λόγους καταγγελίας της σχέσης εργασίας των προσώπων που προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 1264/1982 (Α΄ 79). Πρώτον, με την παρ. 1, προστίθεται, ως λόγος καταγγελίας, η τέλεση κλοπής ή υπεξαίρεσης σε βάρος του εργοδότη ή του εκπροσώπου του, καθώς κρίνεται πως ο σκοπός του προστατευτικού πλαισίου του άρθρου 14 δεν συνίσταται στην προστασία των εν λόγω προσώπων σε περιπτώσεις τέλεσης εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας.

Δεύτερον, με την παρ. 2, προστίθεται, ως λόγος καταγγελίας, η αδικαιολόγητη απουσία του εργαζομένου από την εργασία του για διάστημα μεγαλύτερο των επτά (7) ημερών. Ο συγκεκριμένος λόγος είχε προβλεφθεί αρχικώς στο ν. 1264/1982, ωστόσο, με το άρθρο 1 του ν. 1915/1990 (Α΄ 186), εισήχθη τροποποίηση της εν λόγω διάταξης. Στη συνέχεια, το άρθρο 1 του ν. 1915/1990 καταργήθηκε με το άρθρο 10 του ν. 2224/1994 (Α΄ 112). Κατά μία άποψη, με την κατάργηση του άρθρου 1 του ν. 1915/1990 επανήλθε σε ισχύ η περ. ε΄, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή της από αυτό. Κατά την αντίθετη άποψη, όμως, αφού ο νομοθέτης δεν επανέφερε ρητώς την περ. ε΄, αυτή καταργήθηκε και ως προς την προϊσχύσασα μορφή. Με την προτεινόμενη διάταξη, επιλύεται η διχογνωμία που είχε προκύψει από την ασαφή ρύθμιση του εν λόγω ζητήματος.

Άρθρο 19

Συνδικαλιστικές άδειες

Με  την προτεινόμενη διάταξη ενοποιείται το θεσμικό πλαίσιο συνδικαλιστικών αδειών που έως τώρα ρυθμιζόταν από διαφορετικά νομοθετήματα προκαλώντας νομικές ασάφειες μέσω αντιφατικών ή αλληλοεπικαλυπτόμενων ρυθμίσεων. Ειδικότερα, σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο, οι άδειες άνευ αποδοχών καθορίζονται από το ν. 1264/1982, ενώ οι άδειες μετ’ αποδοχών ρυθμίζονται με το ν. 2224/1994. Η ως άνω πολυνομία δημιουργεί σειρά ερμηνευτικών προβλημάτων ειδικά όσον αφορά στις τριτοβάθμιες οργανώσεις, όπου οι ανωτέρω νόμοι αναφέρονται σε διαφορετικά όργανα (Διοικητικό Συμβούλιο, Εκτελεστική Επιτροπή), αλλά και αναφορικά με τις δευτεροβάθμιες όπου οι ημέρες αδειών αλληλοεπικαλύπτονται, ενώ παράλληλα το κριτήριο της αντιπροσωπευτικότητας αναλύεται με διαφορετικό τρόπο. Με την προτεινόμενη ρύθμιση δημιουργείται ένα ενιαίο πλαίσιο που ρυθμίζει με ενιαίο τρόπο τις άδειες άνευ και μετ’ αποδοχών για τα διαφορετικά επίπεδα συνδικαλιστικών οργανώσεων και καλύπτει τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

Άρθρο 20

Με την προτεινόμενη διάταξη, η ταχεία εκδίκαση των διαφορών που προκύπτουν από την εφαρμογή των άρθρων 19-22 του ν. 1264/1982 (Α΄ 79) εφαρμόζεται και σε διαφορές που απορρέουν από την εφαρμογή του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα σε περίπτωση κήρυξης απεργίας στην επιχείρηση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το σύνολο των διαφορών που προκύπτουν από την κήρυξη απεργίας στην επιχείρηση υπάγεται στην ίδια διαδικασία εκδίκασης. Παράλληλα, μέσω της ταχείας εκδίκασης των διαφορών που περιγράφονται στην προτεινόμενη διάταξη, διευκολύνονται οι εργαζόμενοι της επιχείρησης ως προς την ταχεία ικανοποίηση των απαιτήσεών τους, σε περιπτώσεις που ο εργοδότης καθίσταται υπερήμερος ως προς την αποδοχή της εργασίας ή την καταβολή του μισθού για λόγους που συνδέονται με την κήρυξη απεργίας στην επιχείρηση.

ΜΕΡΟΣ Γ΄

«Ίδρυση της Εθνικής Κεντρικής Αρχής Προμηθειών Υγείας για την Κεντρικοποίηση Προμηθειών των εποπτευόμενων από το Υπουργείο Υγείας Φορέων»

 

Άρθρο 21

ΣύστασηΕπωνυμία.

Με το προτεινόμενο άρθρο συνιστάται Ν.Π.Δ.Δ., το οποίο τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και ορίζεται επίσης και η κατάρτιση του Οργανισμού του με Προεδρικό Διάταγμα. Η  σύσταση της Εθνικής Αρχής για τις Προμήθειες Υγείας με τη μορφή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου επιλέχθηκε προκειμένου να εξασφαλίζεται ο έλεγχος από το εποπτεύον Υπουργείο, λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαχείριση του Δημόσιου Χρήματος αποτελεί κεφαλαιώδη προτεραιότητα και για το λόγο αυτό θα πρέπει να εμπίπτει στο πεδίο ευθύνης της Κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, ενώ  ταυτόχρονα θα πρέπει να εξασφαλίζεται και η εύρυθμη λειτουργία του μέσω ενός ευέλικτου διοικητικού σχήματος.

Άρθρο 22

Σκοπός Αρμοδιότητες

Με το προτεινόμενο άρθρο ορίζονται ο σκοπός της Ε.Κ.Α.Π.Υ. και οι αρμοδιότητες αυτής. Ο πρώτος δεν είναι άλλος από την εξασφάλιση υλοποίησης κεντρικοποιημένων Προμηθειών, όπως επίσης και ο έλεγχος ανάλωσης, κατανάλωσης, τιμολόγησης όλου του εφοδιαστικού κύκλου προμήθειας  προϊόντων και υπηρεσιών του συστήματος υγείας. Συγκεκριμένα, στις αρμοδιότητες αυτής ανήκουν η δημιουργία, τήρηση και συνεχής επικαιροποίηση της Ηλεκτρονικής Πλατφόρμας Προμηθειών Υγείας, ο προγραμματισμός των προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών, βάσει  του Στρατηγικού Σχεδιασμού Κεντρικοποιημένων Προμηθειών Προϊόντων και Υπηρεσιών που καταρτίζεται, η κατάρτιση των διακηρύξεων των διαγωνισμών, η κατακύρωση αυτών καθώς και η παρακολούθηση εκτέλεσης των συμβάσεων. Η τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου παρακολούθησης του συνόλου των υπό εκτέλεση συμβάσεων  αλλά και ο έλεγχος και  η διακίνηση όλων των αδρανών αποθεμάτων μεταξύ των φορέων της Αρχής.

Για την εξασφάλιση της λειτουργίας της Αρχής και των κεντρικοποιημένων προμηθειών όλοι οι κατάλογοι και τα μητρώα που αφορούν προϊόντα και υπηρεσίες στον τομέα της υγείας και χρησιμοποιούνται από Φορείς του Δημοσίου, παραδίδονται στην Αρχή για να εξασφαλιστεί η εξυπηρέτηση του σκοπού της.

Άρθρο 23

Πεδίο εφαρμογής

Στο παρόν άρθρο  καταγράφονται  οι φορείς του συστήματος υγείας στους οποίους αφορά η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα δίδεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Υγείας να προσθέτει ή να αφαιρεί φορείς βάσει των αναγκών του συστήματος, πάντοτε έπειτα από εισήγηση της Αρχής, η οποία είναι αυτή που γνωρίζει τις ανωτέρω ανάγκες αλλά και τυχόν νέους φορείς που ενσωματώνονται ή υπηρετούν το δημόσιο σύστημα υγείας.

Άρθρο 24

 Αντικείμενο συμβάσεων προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών.

Στο άρθρο αυτό ορίζεται ότι η Ε.Κ.Α.Π.Υ. έχει ως αντικείμενο τις συμβάσεις προμηθειών προϊόντων  και υπηρεσιών της Ε.Κ.Α.Π.Υ. οι οποίες δύναται να περιλαμβάνουν όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που έχουν αναφορά στον τομέα της υγείας, εντός των όσων ορίζονται στο άρθρο 41 του ν. 4412/2016 (Α’147). Η Ε.Κ.Α.Π.Υ. καλύπτει το σύνολο των φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας. Τέλος, δίνεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Υγείας σε κοινή απόφαση με τον συναρμόδιο υπουργό, να εντάσσει και επιπλέον προϊόντα ή υπηρεσίες πέραν των ορίων του άρθρο 41 του ν. 4412/2016 (Α’147) και ταυτόχρονα τροποποιείται το άρθρο 41 ως προς την ΕΚΑΑ.

Άρθρο 25

Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Προμηθειών Υγείας

Στο προτεινόμενο άρθρο αναλύονται τα περιεχόμενα στην Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Προμηθειών Υγείας μητρώα και το αυτοτελές περιεχόμενο έκαστου από αυτά. Συγκεκριμένα:

α) Μητρώο Προϊόντων, Υπηρεσιών και Προμηθευτών στο οποίο οργανώνονται και κατηγοριοποιούνται όλες οι πληροφορίες που αφορούν στα προιόντα, στις υπηρεσίες και στους προμηθευτές στον τομέα της δημόσιας υγείας, με τέτοιο τρόπο ώστε οι πληροφορίες αυτές να είναι πλήρεις, ξεκάθαρες, ορθά ορισμένες και εύχρηστες για τους αρμόδιους φορείς που προβλέπεται να έχουν πρόσβαση σε αυτές, και ταυτόχρονα να καταστούν ως οι ενιαίες πληροφορίες που θα χρησιμοποιεί ο δημόσιος τομέας της υγείας για τις συναλλαγές του με τους προμηθευτές αλλά και για την επικοινωνία μεταξύ των φορέων της Υγείας.

Ειδικότερα, για κάθε κατηγορία προϊόντων που μέσω της ΣΚΠ και των εκάστοτε ΕΣΚΠ θα επιλέγεται για κεντρικοποίηση, θα συλλέγονται όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες που αφορούν στην κωδικοποίηση τους, καθώς και τα στοιχεία των προμηθευτών που τα προσφέρουν στο δίκτυο της δημόσιας Υγείας και θα επεξεργάζονται οι πληροφορίες αυτές, ώστε να καταλήξουν σε μια οριστική κατηγοριοποίηση και κωδικοποίηση συνοδευόμενη με ορθά και πλήρη στοιχεία για τους προμηθευτές αυτών. Με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας οι παραπάνω πληροφορίες θα χρησιμοποιούνται ενιαία από όλους τους αρμόδιους  φορείς της Υγείας. Ταυτόχρονα, θα συλλέγονται και θα ταξινομούνται στοιχεία τιμών από την ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά υλοποιώντας σχετικές έρευνες αγοράς, με στόχο  την καταγραφή εύρους τιμών για κάθε είδος ώστε να διαμορφωθεί μια αντιπροσωπευτική γνώση για το εύρος τιμών στο οποίο πωλείται το κάθε προϊόν σε ευρωπαϊκό (κυρίως) ή παγκόσμιο επίπεδο. Οι συγκεκριμένες πληροφορίες θα καλύψουν και το κενό που υπάρχει σήμερα όσον αφορά την γνώση για τις πραγματικές τιμές πώλησης των προϊόντων, αναφορικά με το Παρατηρητήριο Τιμών και το Αρχείο Παρατηρητηρίου Ανώτατων Αποδεκτών τιμών που θα αντικαταστήσει το Παρατηρητήριο Τιμών ενσωματώνοντας όλες τις μέχρι τώρα πληροφορίες που είναι αναρτημένες στο Π.Τ.

β) Μητρώο Κεντρικοποίησης Προμηθειών στο οποίο συλλέγονται προς επεξεργασία όλες οι πληροφορίες που αφορούν στις ενέργειες κεντρικοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών. Όλοι οι φορείς της Υγείας, μετά από κάλεσμα της ΕΚΑΠΥ, δηλώνουν τις ανάγκες τους σε συγκεκριμένα προϊόντα και υπηρεσίες, βάσει της ισχύουσας κωδικοποίησης και στο πλαίσιο του εγκεκριμένου εύρους τιμών του Μητρώου Προιόντων, Υπηρεσιών και Προμηθευτών, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο εκάστοτε ΕΣΚΠ. Οι ανάγκες αυτές επεξεργάζονται από την ΕΚΑΠΥ, με σκοπό την ομαδοποίησή τους και την παραγωγή των συγκεντρωτικών αναγκών και ποσοτήτων που πρέπει να αγοραστούν μέσα από κεντρικές διαγωνιστικές διαδικασίες.

γ) Μητρώο Κόστους και Αναλώσεων στο οποίο συγκεντρώνονται όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες που αφορούν τις αναλώσεις σε ιατροτεχνολογικά υλικά, αναλώσιμα, μηχανήματα κλπ του τομέα της Υγείας. Οι πληροφορίες αυτές ενημερώνονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα ώστε να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων με τις αναλώσεις του τομέα της Υγείας σε βάθος χρόνου. Η επεξεργασία των παραπάνω πληροφοριών μέσω της χρήσης του Μητρώου θα παράξει την στατιστική εξέλιξη των αναλώσεων δίνοντας την δυνατότητα στο Υπουργείο Υγείας να μπορεί να ελέγχει τις ετήσιες αναλώσεις αλλά και να εκτιμά με μεγάλη ακρίβεια τις αναλώσεις του επόμενου χρόνου και να προσδιορίζει δείκτες πρότυπης ανάλωσης.

δ) Μητρώο Τεχνικών Προδιαγραφών στο οποίο συλλέγονται οι διαθέσιμες πληροφορίες που αφορούν τις τεχνικές προδιαγραφές για κάθε προϊόν από αυτά που έχουν επιλεγεί προς κεντρικοποίηση. Στην συνέχεια με κατάλληλη επεξεργασία, σε συνεργασία με ομάδες ειδικών επιστημόνων στον τομέα της Υγείας, παράγονται συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές οι οποίες θα χρησιμοποιούνται ενιαία από όλο το δίκτυο της δημόσιας υγείας.

Άρθρο 26

Προγραμματισμός των κατ’ έτος κεντρικών προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών που διεξάγονται από την Ε.Κ.Α.Π.Υ.

Για την εξασφάλιση του σκοπού και των στόχων της Ε.Κ.Α.Π.Υ. αλλά και για την κάλυψη των αναγκών των φορέων η ΕΚ.Α.Π.Υ. συντάσσει Στρατηγική Κεντρικοποίησης Προμηθειών (ΣΚΠ), στην οποία αποτυπώνεται το μακροπρόθεσμο σχεδίο κεντρικοποίησης και το οποίο βοηθά καθοριστικά στην συγκρότηση του Επιχειρησιακού Σχεδίου Κεντρικοποίησης. Συγκεκριμένα, η Στρατηγική κεντρικοποίησης αφενός δεσμεύει την Αρχή, καθώς την αναγκάζει να δημιουργεί ένα μακροπρόθεσμο πλάνο η υλοποίηση του οποίου θα προσφέρει όχι μόνο δημοσιονομικό όφελος αλλά και καλύτερη ποιότητα στις προμήθειες υγείας και συνεπώς καλύτερη παροχή υπηρεσιών και στους πολίτες, και αφετέρου βοηθά ώστε να κατηγοριοποιούνται οι προμήθειες που θα γίνουν κεντρικά βάσει του κάθε φορά Επιχειρησιακού Σχεδίου.

Για την εκπόνηση των Επιχειρησιακών Σχεδίων Κεντρικοποίησης, όπως ορίζεται στις παραγράφους 3 και 4  του παρόντος, απαιτείται έρευνα για τη συλλογή συγκεκριμένων στοιχείων και πληροφοριών, όπως είναι τα δείγματα των τελευταίων ετών, τα αποθέματα και οι ρυθμοί απορρόφησης, το ύψος της δαπάνης κτλπ, έτσι ώστε να στοιχειοθετούνται επαρκώς οι οικονομίες κλίμακος που θα επιτευχθούν μέσω της κεντρικοποίησης συγκεκριμένων προϊόντων ή υπηρεσιών.

Κατόπιν της εγκρίσεως από τον Υπουργό του ως άνω σχεδίου, αυτό κοινοποιείται στους φορείς και οι τελευταίοι δηλώνουν τις ανάγκες τους για τις περιεχόμενες στο σχέδιο προμήθειες στη βάση 12-μηνης χρήσης και  εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος για να γίνει ο προσδιορισμός αυτών, λαμβάνοντας υπόψη το Αρχείο Ενιαίων Εθνικών Τεχνικών Προδιαγραφών, το Αρχείο Προτύπων Αναλώσεων, αλλά και τα αποθέματα τους.

Εν συνεχεία εντός χρονικού διαστήματος 45 ημερών θα πρέπει η Ε.Κ.Α.Π.Υ. να αναρτήσει το τελικό σχέδιο στο Μητρώο Κεντρικοποίησης Προμηθειών προκειμένου να υποβληθούν τυχόν αιτήματα τροποποίησης από τους φορείς, να εξεταστούν αυτά και να διαμορφωθεί το τελικό σχέδιο το οποίο η Ε.Κ.Α.Π.Υ. οφείλει να κοστολογήσει αυτές ξεχωριστά για κάθε φορέα, βάσει του Μητρώου Κόστους και Αναλώσεων.

Τέλος, η παράγραφος 9  καταλήγει στο τελικό σχέδιο και η παραπάνω διαδικασία ολοκληρώνεται με την έκδοση Υπουργικής Απόφασης η οποία επικυρώνει την προηγούμενη διαδικασία.

Άρθρο 27

Διενέργεια διαγωνισμών – Σύναψη σύμβασης

Στο προτεινόμενο άρθρο αναλύεται η διαδικασία και τα βήματα τα οποία ακολουθεί η Ε.Κ.Α.Π.Υ. ως ΕΚΑΑ για τη διενέργεια των διαγωνισμών και τη σύναψη συμβάσεων για την κεντρική προμήθεια προϊόντων και υπηρεσιών στα πλαίσια της Στρατηγικής της και των Επιχειρησιακών Σχεδίων Κεντρικοποίησης, για την κάλυψη των αναγκών των φορέων. Συγκεκριμένα, η Ε.Κ.Α.Π.Υ. είναι αρμόδια για όλη την αλυσίδα της διαγωνιστικής διαδικασίας  αλλά και για την σύναψη των συμβάσεων μετά την κατακύρωση και την παρακολούθηση της εξέλιξης αυτών.

Στην παράγραφο 2 προβλέπεται εξαίρεση από την κεντρικοποιημένη προμήθεια  ειδών ή υπηρεσιών που εντάσσονται στα Ε.Σ.Κ.Π , στην περίπτωση που προκύψει έκτακτη και επείγουσα ανάγκη, μόνον εφόσον η προϋπολογισθείσα δαπάνη αυτών των προμηθειών  δεν υπερβαίνει ετησίως το ποσό των 40.000 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α., και κατόπιν αιτήσεως στο ΔΣ της Ε.Κ.Α.Π.Υ. το οποίο και οφείλει να εγκρίνει ή να απορρίπτει εξετάζοντας την αναγκαιότητα της εξαίρεσης. Σε κάθε περίπτωση, η προμήθεια προϊόντων και υπηρεσιών δεσμεύεται από τις τεχνικές προδιαγραφές που έχει συντάξει η Ε.Κ.Α.Π.Υ. για αυτήν.

Τέλος, στην παράγραφο 3 ρυθμίζεται το ζήτημα της προμήθειας μέσω των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων κάθε είδους και τα οποία λόγω της ιδιαιτερότητάς των διαδικασιών υλοποίησης τους και κατοχύρωσής τους, αλλά και δεδομένου του γεγονότος ότι η πλειοψηφία αυτών είναι ήδη εν εξελίξει, καθιστούν αναγκαία την διαφορετική αντιμετώπισή τους. Είναι λοιπόν δυνατή η εξαίρεσή  τους από τις ρυθμίσεις των άρθρων 26 και 27 με απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν πρότασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Ε.Κ.Α.Π.Υ. Η σκοπιμότητα αυτών εγκρίνεται επίσης με απόφαση του Υπουργού Υγείας όπως και η διενέργεια των σχετικών διαγωνιστικών διαδικασιών και καθορίζονται οι δικαιούχοι, το αντικείμενο και το ύψος της δαπάνης. Σε κάθε περίπτωση οι εν λόγω Προμήθειες θα πρέπει να ακολουθούν το Μητρώο Ενιαίων Τεχνικών Προδιαγραφών.

Άρθρο 28

Διοικητικό Συμβούλιο

Στο προτεινόμενο άρθρο  ορίζεται το συλλογικό όργανο Διοίκησης της Ε.Κ.Α.Π.Υ., η σύνθεση αυτού αλλά και τα προσόντα και οι ιδιότητες των μελών που το απαρτίζουν. Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι εννεαμελές και απαρτίζεται από τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και επτά (7) μέλη και τα οποία θα οριστούν κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου, βάσει των όσων ορίζονται στις παραγράφους 2-6 του άρθρου 28 του παρόντος, μέχρι την πλήρη εφαρμογή του νόμου 4369/2016, στα συλλογικά όργανα της δημόσιας διοίκησης και σε κάθε περίπτωση όχι πέραν της 31ης Δεκεμβρίου 2017.

Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος διορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας. Από τα λοιπά μέλη του ΔΣ, τρία  εξ αυτών διορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας, εκ των οποίων το ένα είναι υπάλληλος της Οικονομικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Υγείας. Ένα μέλος ορίζεται με απόφαση του Πρόεδρου του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας και πρέπει να υπηρετεί στον οργανισμό. Ένα επιπλέον μέλος ορίζεται από το Κεντρικό Συμβούλιο Υγειονομικών Περιφερειών (ΚΕ.Σ.Υ.ΠΕ.) και είναι Διοικητής μιας εκ των Υγειονομικών Περιφερειών. Τέλος, ένα μέλος διορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης και ένα μέλος διορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Στην παράγραφο 3 του παρόντος πέρα από το διορισμό, αναλύονται και τα προσόντα για κάθε μέλος του ΔΣ εφόσον απαιτούνται κάποια και δεν εννοούνται βάσει της θέσης που ήδη κατέχουν κάποια από αυτά τα μέλη. Ταυτόχρονα, υπάρχει δέσμευση όσον αφορά στην ειδικότητα δύο εκ των έξι  μελών που ορίζονται από τους Υπουργούς καθώς το ένα μέλος πρέπει να είναι  Δικηγόρος και το άλλο Οικονομολόγος.  Τέλος, τίθενται και ορισμένα ασυμβίβαστα ως προς το διορισμό Προέδρου, αντιπροέδρου ή μέλους  του ΔΣ, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της Αρχής και η εξυπηρέτηση του σκοπού της, και τα οποία εξειδικεύονται επιπλέον στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, στην οποία περιλαμβάνονται δεσμεύσεις οι οποίες επεκτείνονται μετά το πέρας της θητείας όσων υπηρέτησαν στη Διοίκηση του Νομικού Προσώπου.

Στην παράγραφο 4 ορίζεται η θητεία των μελών στο ΔΣ, η οποία ι όντας τριετής και με δυνατότητα μιας ανανέωσης, εξασφαλίζει συνέχεια στη Διοίκηση του Νομικού Προσώπου και δίνει τη δυνατότητα καθορισμού μακροπρόθεσμων στόχων κεντρικοποίησης. Επιπλέον, καθορίζονται οι περιπτώσεις για τις οποίες τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εκπίπτουν από την ως άνω θέση. Τέλος, στην  συγκεκριμένη παράγραφο ορίζεται ότι για την εύρυθμη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των σκοπών της Ε.Κ.Α.Π.Υ. έξι μέλη του ΔΣ είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Στην παράγραφο 6 δίνεται εξουσιοδότηση στους Υπουργούς Υγείας και Οικονομικών προκειμένου με κοινή Υπουργική Απόφαση να καθορίσουν το ύψος της αποζημίωσης των μελών που υπηρετούν ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Τέλος, στην παράγραφο 7 το Διοικητικό Συμβούλιο δεσμεύεται εντός δυο μηνών από την συγκρότησή του να καταρτίσει τον κανονισμό λειτουργίας του, επί τη βάσει των όσων ορίζονται στο άρθρο, προκειμένου να εξασφαλιστεί, η όσο το δυνατόν πιο εύρυθμη λειτουργία αυτού.

Άρθρο 29

Αρμοδιότητες Διοικητικού Συμβουλίου

Στο προτεινόμενο άρθρο απαριθμούνται οι αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου της Ε.Κ.Α.Π.Υ., οι οποίες ενδεικτικά περιλαμβάνουν τα εξής: τον καθορισμό της δράσης της αρχής, το σχεδιασμό νομοθετικών ρυθμίσεων για την αποτελεσματικότερη λειτουργία της αρχής και την εύρυθμη εσωτερική λειτουργία της,  εγκρίνει τον προϋπολογισμό και την διαχείριση των οικονομικών και της περιουσίας της και εισήγείται στον Υπουργό τον Οργανισμού της. Μεριμνά ταυτόχρονα και έχει αναβαθμισμένες αρμοδιότητες σχετικά με την υλοποίηση της πολιτικής την κεντρικοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών καθώς: εγκρίνει την Στρατηγική Κεντρικοποίησης Προμηθειών (ΣΚΠ) καθώς και τα Επιχειρησιακά Σχέδια Κεντρικοποίησης Προμηθειών για το κάθε φορά αναφερόμενο χρονικό διάστημα καθώς και τους όρους των διακηρύξεων, τη διαδικασία ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων προμηθειών και υπηρεσιών για τους διαγωνισμούς που διεξάγει η Ε.Κ.Α.Π.Υ. ενώ ταυτόχρονα παρακολουθεί την εκτέλεση των συμβάσεων και εξασφαλίζει τον εφοδιασμό των φορέων.

Άρθρο 30

Αρμοδι

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X