Ερχονται συγκλονιστικές εξελίξεις στο ποδόσφαιρο. Εκδίδεται το βούλευμα για την “εγκληματική οργάνωση”

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

 Ενα πάρα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ με τον πολύ ενδεικτικό τίτλο “Άλλο «Ολυμπιακός» και άλλο «Μαρινάκης»”, δημοσιεύει η ιστοσελίδα mikrometoxos.gr και ανατέμνει τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, την “παράγκα”, ενώ κάνει ειδική αναφορά στο βούλευμα για την “εγκληματική οργάνωση” με το οποίο αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες του συντάκτη του κειμένου, να παραπεμφθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, ακόμα και όσοι {πίστεψαν πως βρίσκονται στο απυρόβλητο»

Το ρεπορτάζ έχει ως εξής:

Μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα υπάρξουν σοβαρές εξελίξεις στο μείζον ζήτημα που ταλανίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια και που προσδιορίζεται με τον κωδικό «Εγκληματική Οργάνωση».

Φαίνεται πώς μετά από καθυστέρηση που χαρακτηρίζεται πρωτόγνωρη ακόμη και για τις ελληνικές δικανικές παραδόσεις, το αναμενόμενο Βούλευμα θα εκδοθεί. Βεβαίως κανείς πέραν των εμπλεκομένων δικαστικών λειτουργών δεν είναι σε θέση να γνωρίζει το ακριβές περιεχόμενο του εν λόγω βουλεύματος.

Εκ του δικαστικού ρεπορτάζ προκύπτει ως δημοσιογραφική πληροφορία και μόνον πως θα είναι παραπεμπτικό για όλους τους εμπλεκόμενους, ακόμη και εκείνους που πίστεψαν πώς βρίσκονται στο απυρόβλητο. Κοντός ψαλμός αλληλούια.

Ωστόσο και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις οφείλουμε από τώρα να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα που αν και είναι αυτονόητα πρέπει να διατυπωθούν ευκρινώς έτσι έστω να μην υφίστανται περιθώρια παρερμηνειών.

Η κατάσταση «Ομηρείας» την οποία βιώνει το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι και διαχρονική και μακρόχρονη και οφείλεται στην εμπλοκή διαφορετικών μεταξύ τους προσώπων, θεσμών, οργανωμένων συμφερόντων και οπαδικών μηχανισμών.

Πρόκειται δηλαδή για μία Δομή εν είδη «Παράγκας» στην οποία συμμετείχαν διαφορετικού επιπέδου και ισχύος αλλά και οικονομικής ευρωστίας παράγοντες. Είναι ένα φαινόμενο «Θεσμικού Υποκόσμου» δηλαδή, ένα σκηνικό σαν αυτό που περιγράφεται δημοσιογραφικά στο γνωστό βιβλίο «Γόμορα» που διαβάστηκε παγκοσμίως και στο οποίο εξηγείται ο τρόπος λειτουργίας των δομών της Μαφίας (για την Ιταλία στο βιβλίο) αλλά οι «προδιαγραφές» είναι λίγο ή πολύ οι ίδιες παντού.

Σε αυτήν την Δομή συνυπήρχαν και γιατί όχι συνυπάρχουν, ισχυροί οικονομικοί παράγοντες με την ιδιότητα των προέδρων των ΠΑΕ, στελέχη της θεσμικής υποδομής του Ποδοσφαίρου (ΕΠΟ), διαιτητές, παίκτες, οργανωμένοι οπαδοί, λόμπυ εντός και επί τα αυτά της Δικαιοσύνης, κρατικοί λειτουργοί ακόμη και πολιτικοί και κομματικοί σύνδεσμοι οι οποίοι είτε ενεργά είτε δια της ανοχής των, άφησαν το καρκίνωμα να θεριέψει.

Στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο ασθενεί βαρύτατα, η διάγνωση είναι διατυπωμένη με τρόπο πολύπλοκο και δυσεξήγητο για την πλειοψηφία των πολιτών, οι ένοχοι είναι γνωστοί αλλά ισχυροί και οι εμπλεκόμενοι ακόμη περισσότεροι που κρύβονται κάτω από τα «φιλόξενα φτερά» του θεσμικού υποκόσμου.

Άλλο όμως η «Εγκληματική Οργάνωση» και άλλο οι ομάδες, με την παράδοση και την ιστορία που σέρνουν στο διάβα του χρόνου, τους οπαδούς τους, τον κόσμο τους, τους θριάμβους ή τις ήττες τους.

Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Πανιώνιος, ο Άρης, η Λάρισα, η «Ελαφρά Ταξιαρχία», και άλλες άγνωστες από το παρελθόν με ιστορία και παρουσία, συμμετείχαν στην διαμόρφωση αυτού του τόπου, γέλασαν και έκλαψαν με τα σκαμπανεβάσματα της ιστορικής διαδρομής.

Έζησαν τις πίκρες αυτές της κοινωνίας, από την Κοκκινιά και την Καισαριανή, τον Βύρωνα και τα Μανιάτικα, τα Καμίνια, την Φιλαδέλφεια, την Καλαμαριά και τον Εύοσμο, την Τούμπα, το Αλκαζάρ και την Νέα Σμύρνη. Πρόκειται για ένα αυθεντικό τμήμα της αξονικής τομογραφίας αυτού του τόπου.

Κανένας παράγοντας, πρόεδρος ΠΑΕ, πλούσιος ή ισχυρός, πολιτικός ή εκδότης δεν έχει το δικαίωμα να είναι ιδιοκτήτης ή διαχειριστής της Ιστορίας. Το μόνο που κάνουν είναι να την χρησιμοποιούν προς ίδιον όφελος. Είναι απλώς άλλος ένας παράγων σαν όλους τους άλλους που έρχονται και παρέρχονται.

Η Ιστορία μένει αγκυροβολημένη στο Μεγάλο Λιμάνι, στην Φιλαδέλφεια, στην Τούμπα, στου Χαριλάου, στη Ριζούπολη ή την Νέα Σμύρνη. Είναι η προσφυγιά, οι λαϊκές συνοικίες, η φτωχολογιά, οι τοπικές κοινωνίες που στήριξαν αυτές τις ομάδες. Ο «λαουτζίκος» που με τόση απαξιωτική διάθεση αναφέρονται σε αυτόν οι πολιτικοί ταγοί.

Ο Ολυμπιακός δεν είναι ο Μαρινάκης. Όπως δεν ήταν ο Κοσκωτάς, ο Κόκκαλης και οι άλλοι πρόεδροι που κατά καιρούς τον απέκτησαν. Άλλο το τι συμβαίνει στα σαλόνια και άλλο το τι συμβαίνει στα αλώνια των λαϊκών συνοικιών.

Ανεξάρτητα λοιπόν από τις εξελίξεις ο κόσμος του Ολυμπιακού θα πρέπει να αισθάνεται υποχρεωμένος μόνον απέναντι στην ιστορία του, στους θριάμβους του και σε εκείνους που συνέβαλαν στο να αποθεωθεί. Στους παίκτες του, στην εξέδρα του και στα ματωμένα γόνατα των θρύλων που όργωσαν το «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Μόνον σε αυτούς, τους νεκρούς της Θύρας 7 και σε κανέναν άλλον.