Eretikoi στίχοι για Αμβρόσιο – Πολάκη

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

                     Ο ήλιος βγαίνει την αυγή

                       τη νύχτα το φεγγάρι…

                       Όταν απλώσω το χαρτί

                       πιάνω το  καλαμάρι!

 

                       Το καλαμάρι έγραφε

                       κι΄ο  Αμβρόσιος ομίλει!

                       Πολάκη στη Μακρόνησο…

                       Θέλει να εξαποστείλει!

 

                       Αυτός της χούντας νοσταλγός!

                       Ο άλλος Κρητηκάτσι

                       Γι΄αυτόν η κατάρα  επωδός!

                       Στον άλλον  ότι κάτσει…

 

                       Εκείνος στον παράδεισο

                       Ψάχνει τον Ντερτιλή!

                       Ο άλλος να πάει στην κόλαση

                       με αλάτι στην πληγή!

 

                     ” Άι κρύψου ρε Φασισταριό!

                      δεν κάνουμε συμπεθεριό…

                      Εσύ παπάς και δάγκας.

                      Εγώ υπουργός και μάγκας”

 

                     ” Τι λές ωρέ άπιστε Θωμά!

                       που όλα τα κατηγοράς

                       στο λέω σταράτα και ωμά

                       Είμαι Μητροποληταράς!”

 

                     ” Με αγάπη κι΄εντιμότητα!

                       σου στέλνουμε κατάρες

                       εμείς που υπηρετήσαμε

                       στις  χωροφυλακάρες!”

 

                      ” Βρε μαύρη ρόμπα ακούμπωτη!

                        που όλα τα έχεις χαμένα

                        με  τη μιλιά   ξεκούμπωτη!

                        και τα μυαλά καμένα”

 

                      ” Εγώ ψαρεύω στο βυθό

                        και πιάνω καλαμάρια!

                        και συ παινεύεις τη δεξιά  

                        της ψέλνεις τα τροπάρια!”

 

                        Όλοι μαζί τους κράζουνε!

                        οι πιστοί και οι ψηφοφόροι

                        που πιστεύουν και ψηφίζουνε

                        σχεδόν πάντα με το ζόρι!…

                    

                        Ελπίδα δεν υπάρχει μια

                        να σταματήσει ο οχετός…

                        Η τσίπα  δεν υπάρχει πια

                        την πάτησε ο οδοντωτός!

 

                         Δυό γάιδαροι μαλώνανε

                         σε  ξένον αχυρώνα!

                         την ώρα τους σκοτώνανε

                          στον άπαντα αιώνα!

 

                          Πολάκης και Αμβρόσιος

                          σαν μύγες μέσ΄το γάλα!

                          Ο διάλογος  δημόσιος

                          και όποιον πάρει η μπάλα!

 

                         Καλά να πάθουν οι πιστοί…

                         Αλλά κι΄οι εκλογολόγοι!

                         δικοί τους είναι εκλεκτοί…

                         Οι… Αρχιμπουρδολόγοι!