Ντίνος Ηλιόπουλος: Ο κύριος “είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα”

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

 Ο μεγάλος κωμικός Ντίνος Ηλιόπουλος γεννήθηκε το 1913 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς. Ο πατέρας του ήταν έμπορος, με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Στο κραχ όμως του 1929, πτώχευσε. Τότε η πολυμελής οικογένεια του ηθοποιού (τρία κορίτσια και δυο αγόρια) μετακόμισε στην Μασσαλία. Εκεί ο μικρός Ντίνος συνέχισε το Δημοτικό και αργότερα τέλειωσε με επιτυχία το Λύκειο, έχοντας ως μητρική γλώσσα την γαλλική.

      Το 1935 όλη η οικογένεια επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος γράφεται στο “Βerkshire High Commercial School”, για να σπουδάσει εμπορικές επιστήμες και να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του.

      Επειδή όμως ήταν ανήσυχο πνεύμα άλλαζε συνεχώς δουλειές προσπαθώντας να βρει την απασχόληση που θα τον ικανοποιούσε. Η αναζήτηση του σταματά όταν ανακαλύπτει το θέατρο και την ηθοποιία. Δίνει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά αποτυγχάνει. Δεν απογοητεύεται όμως και γράφεται στην ιδιωτική Σχολή του διεθνούς φήμης διευθυντή του Θεάτρου “Σάρα Μπερνάρ”, Γιαννούλη Σαραντίδη, ο οποίος είχε έρθει στην Αθήνα για να σκηνοθετήσει μερικές παραστάσεις της Μαρίκας Κοτοπούλη και μετά να επιστρέψει πάλι στο Παρίσι. Επειδή όμως ξέσπασε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος δεν μπόρεσε να φύγει και έτσι άνοιξε την δική του δραματική σχολή στην Αθήνα.

      Η πρώτη θεατρική εμφάνιση του Ντίνου Ηλιόπουλου γίνεται το 1944 στην παράσταση “Κυρία, σας αγαπώ”, με τον θίασο της κας Κατερίνας. Στο ξεκίνημα του συνεργάστηκε με μεγάλους ηθοποιούς όπως: την Μαρίκα Κοτοπούλη, την Μαίρη Αρώνη, τον Δημήτρη Χορν και άλλους. Όλοι τον αγάπησαν από τα πρώτα του βήματα και είχε πάρα πολλές προτάσεις για δουλειά στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

      Μεγάλη προσωπική του επιτυχία ήταν όταν πρωτοτραγούδησε τέσσερις στίχους, του τότε άσημου συνθέτη Μάνου Χατζηδάκη, στην παράσταση με πρωταγωνίστρια την Μελίνα Μερκούρη, “Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα”.

      Σημαντική στιγμή στην καριέρα του ήταν η γνωριμία του με τον Μίμη Φωτόπουλο. Αποτέλεσαν ένα ανεπανάληπτο δίδυμο σε πολλές κωμωδίες. Οι δυο ηθοποιοί το 1954 συγκρότησαν μαζί τον δικό τους θίασο και παρέμειναν φίλοι μέχρι το τέλος της ζωής τους.

       Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο Ντίνος Ηλιόπουλος αποφασίζει να δημιουργήσει τον δικό του θίασο με σκοπό να ανεβάζει κωμωδίες του διεθνούς ρεπερτορίου. Στην αρχή όλα πάνε καλά, όμως κάποια στιγμή αρχίζει να κάνει λάθη στην οικονομική διαχείρηση, ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά για το ανέβασμα των παραστάσεων. Δημιουργεί μεγάλα χρέη και οδηγείται στην πτώχευση.

      Η άσχημη οικονομική του κατάσταση τον αναγκάζει να ξενιτευθεί στην Αμερική αφήνοντας στην Ελλάδα την οικογένεια του. Δουλεύει πάρα πολύ, δίνοντας παραστάσεις στις ΗΠΑ και τον Καναδά και μετά από δυο χρόνια καταφέρνει να ανακάμψει οικονομικά οπότε και επιστρέφει στην Ελλάδα για να συνεχίσει την σπουδαία του καριέρα.

      Ο Ηλιόπουλος ήταν ο ηθοποιός που μπορούσε εύκολα να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ρόλου, είτε έπαιζε μιούζικαλ και κωμωδία, είτε δράμα. Ερμήνευε πάντα τον ταπεινό, τον ανασφαλή, τον αντιήρωα.

     Στην προσωπική του ζωή, ο Ηλιόπουλος που αγαπούσε πολύ το ωραίο φύλο,είχε πολλές κατακτήσεις. Έζησε ένα θυελλώδη έρωτα, με την κατά πολύ μικρότερη του Άννα Φόνσου, που είχε όμως άδοξο τέλος, όταν ξαφνικά εκείνη τον έγκατέλειψε για να παντρευτεί ένα πλούσιο επιχειρηματία.

     Το 1963 παντρεύτηκε την Αυστριακή καλλονή Χίλντεργκαρντ Βίντσερ με την οποία απέκτησε δυο κόρες.

      Ήταν ένας άνθρωπος σεμνός και ευγενής, μια φινετσάτη προσωπικότητα με ευρωπαϊκό αέρα και καλλιέργεια. Θαυμαστής του Τσάρλι Τσάπλιν και Μπάστερ Κίτον, ήταν δεινός χορευτής και πολλοί τον παρομοίαζαν με τον  Έλληνα Φρεντ Αστέρ.

      Ο Ντίνος Ηλιόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή το 2001 και στο μνήμα του χαράχτηκε κατ΄απαίτηση του ηθοποιού, η φράση: “Με συγχωρείτε κυρίες μου που δεν μπορώ να σηκωθώ”.