Ο συνδικαλισμός των αθλίων ή η αθλιότητα συνδικαλιστών

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Πιστεύετε ότι η χώρα όπου κυριαρχεί ο τσαμπουκάς και η αυθαιρεσία έχει ελπίδες και προοπτικές για ένα καλύτερο μέλλον;

Είναι το κρίσιμο ερώτημα στο οποίο οφείλουμε όλοι, πολίτες και πολιτική ηγεσία, να απαντήσουμε με το χέρι στην καρδιά.

Γιατί φαινόμενα σαν της διευθύνουσας συμβούλου του ΕΟΠΠΕΠ, που ασκούσε μπούλινγκ σε υπαλλήλους γιατί φορούσαν σταυρούς, όταν δεν αποδοκιμάζονται και δεν τιμωρούνται οι δράστες, είναι σίγουρο πως κακοφορμίζουν και βρίσκουν μιμητές άλλους φανατικούς ιδεοληπτικούς.

Επίσης, συμπεριφορές και στάσεις όπως αυτή των συνδικαλιστών του ΟΤΕ, όταν δεν αποδοκιμάζονται τουλάχιστον, δημιουργούν ένα κακό και θλιβερό προηγούμενο.

Τί έκαναν οι εν λόγω συνδικαλιστές; Κήρυξαν διήμερη απεργία. Ως εδώ καλά και άγια. Δικαίωμα των εργαζόμενων και μάλιστα ιερό η απεργία.

Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα παρατράγουδα. Τί έκαναν; Κλείδωσαν τις πόρτες των κτηρίων του ΟΤΕ, για να μην μπορούν να προσέλθουν στην εργασία, όσοι εργαζόμενοι επιθυμούσαν να εργαστούν.

Ε, λοιπόν αν αυτή δεν είναι μία κατ΄ εξοχήν αντιδημοκρατική πράξη, η οποία παραβιάζει στοιχειώδη δικαιώματα του εργαζόμενου και του πολίτη, τότε οι λέξεις στη χώρα της “φαιδράς πορτοκαλέας”, έχουν χάσει το νόημά τους, είναι κενές περιεχομένου και ουσίας.

Δεν είμαστε εναντίον του συνδικαλισμού. Είμαστε αναφανδόν υπέρ. Μόνο που οφείλει να σέβεται τα δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως, όπως το ίδιο οφείλουν να κάνουν και οι επιχειρήσεις.

Επιτέλους αν θέλουμε να βγούμε από τα βαθύ πηγάδι της παρακμής, έχουμε υποχρέωση ως πολίτες να οικοδομήσουμε μία πολιτεία δικαίου, δικαιωμάτων και ισότητας προς όλες τις κατευθύνσεις και για όλους τους πολίτες.

Και οι συνδικαλιστές οφείλουν να κατανοήσουν πως με παρόμοιες συμπεριφορές ή όπως εκείνες των συναδέλφων του στο μετρό, όχι μόνο δεν κερδίζουν, αλλά χάνουν.

Πρόκειται για την αθλιότητα του συνδικαλισμού. Είναι από τις κύριες αιτίες που έδιωξαν τους εργαζόμενους από τα συνδικάτα στον καναπέ του σπιτιού, απονεύρωσαν, αποσυσπείρωσαν και απονέκρωσαν το συνδικαλιστικό κίνημα με αποτέλεσμα οι εργοδότες να αλωνίζουν ασύδοτοι.

Ποιοι είναι υπεύθυνοι γι΄ αυτό; Μα, οι γραφειοκράτες καρεκλοκένταυροι συνδικαλιστές, που ουσιαστικά κινητοποιούνται μόνο για την καρέκλα. Αυτή είναι η καθαρή και συνάμα πικρή αλήθεια. Κι΄ αν υπάρχουν εξαιρέσεις, είναι για να επιβεβαιώνουν το σκληρό κανόνα.