ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ

Το συνεργείο (1)

Το συνεργείο (1)

Εφτά ο βαθμός του ενδεικτικού, που ΄βγαλα το σχολείο, κι έγραψα τέλος διάβασμα, οπίσω στο βιβλίο.   Δημοτικό σαν ήμουνα, όλο ζωή γεμάτος, έμαθα, τι δεν έμαθα, σε μάκρος και σε πλάτος.   Ο σεβασμός κυρίευε, τα συναισθήματά μου, κι η πειθαρχία μ΄ έσφιγγε, στα πρώτα βήματά μου.   Αγάπαγα τον τόπο μου, αγάπαγα τη […]

Ο ήλιος

Ο ήλιος

Με τύφλωσε, με θάμπωσε, ο ήλιος… ήταν ώρα, λίγο πριν πάρει το βουνό κι εγώ την κατηφόρα.   Κάθε φορά η σκέψη μου κι ο δρόμος με περνάει, κι αν η ματιά σου θα με δεί, λαχτάρες με κερνάει.   Σαν πέρασα ήμουν άτυχος, το λιόγερμα γλυκιά μου, ο ήλιος μου την έκλεψε κι ήταν […]

Βλέπω, διακρίνω

Βλέπω, διακρίνω

Αισθάνομαι πανευτυχής, σ΄ όσα ο καιρός μού φέρνει, ο χρόνος που με νοιάζεται κι απ΄τη ζωή μου παίρνει.   Έτσι κι αλλιώς περαστικός είμαι… κι έχω πιστέψει όπως αυτό δεν πρόκειται, κανείς να τ΄ ανατρέψει.   Προόδους βλέπω έχουμε, ακούω και διαβάζω, άλλες φορές χαμογελώ κι άλλες αναστενάζω.   Χαμογελάω στα όμορφα και τσι καλές […]

Υμνος στην άνοιξη από τον Καστρινό

Υμνος στην άνοιξη από τον Καστρινό

Πόσο σε νιώθω άνοιξη, μεθάνε οι ευωδιές σου, κιτρίνισαν οι ασφαλακτοί στους όχτους, στις πλαγιές σου.   Η γη ανθοστολίζεται, παντού, χίλιες εικόνες, χρώματα κι όλο πράσινο, μπουμπούκια κι ανεμώνες.   Η φύση ερωτοτροπεί και εγώ την περπατάω, πάνω στο λόφο στέκομαι, τις ομορφιές κοιτάω.   Πουλάκια παίζουν στα κλαδιά, πετάνε, παιχνιδίζουν, έρωτες, κελαηδήσματα κι […]

Ο αχώριστος φίλος κι ακλόνητος

Ο αχώριστος φίλος κι ακλόνητος

Έχω ένα φίλο αχώριστο, πάντα μιλάμε βράδυ, παλιός δεσμός κι ακλόνητος, εγώ και το σκοτάδι.   Νιώθω μαζί του ελεύθερος, μ΄ έχει… με προστατεύει, καλύπτει και τον ίσκιο μου κι αυτός δεν κινδυνεύει.   Είναι ο καλός μου σύντροφος, είναι μια άλλη σχέση, έχει το μαύρο πέπλο του και στην καρδιά μου θέση.   Και […]

Ο ήλιος καίει κι΄ εγώ κρυώνω…

Ο ήλιος καίει κι΄ εγώ κρυώνω…

Βλέπω κοντά και γύρω μου ”φυτά” που μ΄ αρρωσταίνουν, σε κόσμο άλλο βρίσκονται και σ΄ άλλον ανασαίνουν.   Βλέπω την αγωνία τσου, στα μάτια τα χαμένα, στα ζαρωμένα μούτρα τσους και στα σκελετωμένα.   Βλέπω κινήσεις πανικού, μουρλαίνονται, τσου λείπει, τώρα που το χρειάζονται, αλλιώς τσου εγκαταλείπει.   Μια φούρια, μια αναστάτωση, τηλέφωνο αναμένουν, με […]

Οι ανοιξιάτικες ανησυχίες του Καστρινού από το Ζάντε

Οι ανοιξιάτικες ανησυχίες του Καστρινού από το Ζάντε

ΜΠΗΚΕ Η ΑΝΟΙΞΗ.   Ο ύπνος μου ανήσυχος κι η νύχτα βουρλισμένη, δεν εξηγείται αλλιώτικα, η Άνοιξη θα μπαίνει.   Το είπα, επαραμίλησα και για να εξηγήσω, για τα σημάδια τση βραδιάς, που είχα για να ζήσω.   Παράξενα συμβαίνουνε, που δεν τα προλαβαίνω, σαν χάδι ήρθε η διάθεση και νιώθω να ανεβαίνω.   Δεν […]

Μια ξεγνοιασιά μια φούσκα

Μια ξεγνοιασιά μια φούσκα

Όλοι μας μία ξεγνοιασιά, τα χρόνια μας εκείνα τα ζούσαμε αρμονικά, με στέρηση και πείνα. Είχαμε τα απαραίτητα κι ήτανε ευλογία, πολλά καλά στο σπίτι μας, δόξασι… και υγεία. Η μάνα γη, μας έθρεφε, κι έφτανε να περνάμε, με αγώνα και νοικοκυριό, στην πρόοδο να πάμε. Τίποτα δεν πετάγαμε, φαί δεν πάει χαμένο, και το […]

Εμμετρο σχόλιο: Μου βάλανε χόλτερ…

Εμμετρο σχόλιο: Μου βάλανε χόλτερ…

Ήμουν καλά, καλούτσικα, κι η τύχη ήταν μαζί μου, είχα δουλειά, ποιος να΄ξερε, είχα το μαγαζί μου. Δάνεια, κάρτες σωρηδόν, στα κόρτε επιτυχία, τριάντα μία χα χα χα κι απέραντη ευτυχία. Όμως αυτά κοπήκανε, μαχαίρι τα βλοημένα, φρενάρισε κι η φόρα μας από τα παθημένα. Τηλέφωνα από τράπεζες, για κάρτες, βουρλισία, ούλοι με πονοκέφαλο, μετράμε […]

Μου ΄δίναν εξουσία

Μου ΄δίναν εξουσία

Εχθές το βράδυ στο όνειρο, μου δίναν εξουσία, δεν έχω γνώσεις φώναζα… δεν έχει σημασία. Εσύ θα βγαίνεις γελαστός, θα σας τακτοποιήσω, έχουν την έγνοια ολόκληρη, οι άλλοι από πίσω. Πετάχτηκα, ταράχθηκα, λες είπα να τους μοιάσω; Καλύτερα από μια συκιά, θηλιά να με κρεμάσω.  Δεν είμαι ψεύτης, σκέφτηκα, δεν είμαι θεατρίνος, δεν είμαι κάποιο […]

Ο αγώνας μου

Ο αγώνας μου

Πολλά τα συναισθήματα, που νιώθω και παλεύω, εγκλωβισμένος κι έρημος, διέξοδο γυρεύω. Βουλιάζω δίχως έλεος, για να προλάβω τρέχω, και για τη σωτηρία μου, μία φωνή δεν έχω. Πίστεψα… μα προδόθηκα, και μάταια περιμένω, αισθάνομαι στην ήττα μου, σαν καθυστερημένο. Είμαι ριγμένος σαν λαός, κι η ελπίδα μου΄ρθε πίσω, έχω πολλά που θα΄θελα… και από […]

Ο φίλος μου

Ο φίλος μου

Με φίλο μου εβρέθηκα, μετά από χρόνια πάλι, που είμαστε σαν δίδυμοι, σε κεντημένο σάλι.   Μετά απ΄ τα χαϊδέματα, στη πλάτη ο ένας του άλλου, μου ΄δειξε το καρούμπαλο,  που ήρθε δια ροπάλου.   Αμέσως τον εσκέφτηκα, δεν θα αργοπορήσω, πες μου του λέω πως και που, εγώ θα καθαρίσω.   Για σένανε το […]

“Οι συκοφαντίες” του Καστρινού από το Τζάντε

“Οι συκοφαντίες” του Καστρινού από το Τζάντε

Θρίλερ ήταν ο ύπνος μου και η σκιά του βάρος, έτσι μου παρουσιάστηκε, ο δικαστής ο χάρος.   Με κοίταζε το μίσος του, με μάτια που ‘χαν φλόγες, που μαρτυρούσε ο μορφασμός, ζήλιες κρυφές και υπόγειες.   Γουστάρει λέει ο Έλληνας καφέ, τεχνολογία, και κάθε εβδομάδα του την προτιμάει αργία.   Κι ο νέος, όλη […]

Ζώον ο άνθρωπος

Ζώον ο άνθρωπος

Ζώον με αποκάλεσαν, σ΄απρόσεχτη στιγμή μου, κι εγώ ευθύς απάντησα, είν΄η καταγωγή μου. Ζώον είσαστε κι΄εσείς, πρέπει να το δεχθείτε, μόνο που είστε δίποδο, σ΄αυτό θα συμφωνείτε. Η διαφορά μας το μυαλό, η γλώσσα που μιλάμε, το κοσμικό το ντύσιμο κι άρωμα μη βρωμάμε. Με σκεπτικό ως άνθρωποι, τι ζώο θα μου πείτε, αν ψάξετε […]

“Ο Πατριώτης” το νέο έμμετρο σχόλιο του Καστρινού

“Ο Πατριώτης” το νέο έμμετρο σχόλιο του Καστρινού

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ Προχθές φουριόζος πέρναγα, στον Άγνωστο Στρατιώτη και μια φωνή ακούστηκε να λέει “πατριώτη”. Κοίταξα πάνω στη Βουλή, σ΄ αυτό το μοναστήρι, μην άκουσε κανένας τους κι άνοιξε παραθύρι. Κοίταξα, παρασύρθηκα, σε μία πλατεία δημόσια, εγώ που ‘μαι μισόκουφος κι αυτοί με αυτιά τριακόσια. Δεν ξέρω αν ακούσανε, κι αν πω θα είναι ψέμα, […]

X