Το «δώρο» του Τραμπ στο Ισραήλ: Επιχειρηματικό… ρουσφέτι ή σκακιστικό παιχνίδι;

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Τη διεθνή κατακραυγή προκάλεσε η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να μεταφέρει από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Ισραήλ.

Τόσο ο ΟΗΕ δια στόματος Γκουτιέρες, όσο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταδίκασαν τη μονομερή αυτή κίνηση που θέτει σε κίνδυνο την προοπτική της ειρήνης για τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους, επισημαίνοντας ότι το καθεστώς της Ιερουσαλήμ δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο μιας λύσης των δύο κρατών». 

'Jerusalem is Israel's capital' – US President Donald Trump announces, overturning decades of official US policy https://t.co/HoqKpCq3Dv pic.twitter.com/zGhdvdX5NU

— BBC News (World) (@BBCWorld) December 6, 2017

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Γιάννης Λούλης: Κυριαρχία της μετριότητας στο πολιτικό σκηνικό -Η κυβερνητική παράταξη είναι πανικόβλητη

• Το σλόγκαν ΤΙΝΑ και ο Μητσοτάκης: Γιατί η ΝΔ εκβιάζει με πολιτική αστάθεια- Με επιχείρημα το «δεν υπάρχει εναλλακτική»

Η απόφαση Τραμπ επιδεικτικά αγνοεί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Ιερουσαλήμ, ο οποίος προκύπτει από το γεγονός ότι κανένα άλλο κράτος δεν έχει μεταφέρει εκεί την πρεσβεία του, ενώ ψηφίσματα του ΟΗΕ όπως το 242 και 2334 καταδικάζουν την κατοχή, την προσάρτηση και τον εποικισμό της ανατολικής Ιερουσαλήμ από το εβραϊκό κράτος.

Άλλωστε, το σχέδιο του ΟΗΕ το 1947 για τη διχοτόμηση της ιστορικής Παλαιστίνης, το οποίο άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, προέβλεπε την απόδοση ειδικού διεθνούς καθεστώτος στην ιερή πόλη των τριών αβρααμικών θρησκειών. Η μετατροπή της ανατολικής Ιερουσαλήμ σε πρωτεύουσα μιας ανεξάρτητης Παλαιστίνης αποτελεί κεντρικό στοιχείο μίας αυθεντικής «λύσης δύο κρατών» στο πρόβλημα.

Τυχόν προκαταβολική αφαίρεση του μέλλοντος της Ιερουσαλήμ από τη διαπραγμάτευση, απλώς μαρτυρεί αδιαφορία για την επίτευξη άλλης, συμφωνημένης λύσης, πέρα από την διηνεκή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.

Η κίνηση του Αμερικανού προέδρου αποτελεί επίσης (όπως συμβαίνει και με την κλιμάκωση της έντασης στην κορεατική χερσόνησο) σπασμωδική προσπάθεια ανάκτησης γοήτρου, έστω και με συμβολικές κινήσεις, σε μία συγκυρία κατά την οποία οι ΗΠΑ και οι στενοί της σύμμαχοι στη Μέση Ανατολή βιώνουν τα αποτελέσματα της νίκης του άξονα Ρωσίας-Ιράν και της αποτυχίας της επιχείρησης «αλλαγής καθεστώτος» στη Δαμασκό.

Επιπλέον, συνιστά προσπάθεια αλλαγής της ατζέντας και συσπείρωσης της εκλογικής του βάσης (όπου κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι “Χριστιανοί Σιωνιστές”, δηλ. οι Ευαγγελικοί), σε μία συγκυρία κατά την οποία ο ίδιος πιέζεται ολοένα και περισσότερο από το λεγόμενo Russiagate.

Πρωτίστως, όμως, η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ αποτελεί… ρουσφέτι! Ρουσφέτι καταρχήν προς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου, ο οποίος πιέζεται πολλαπλά από τις εξελίξεις στην περιοχή, την πτώση της δημοτικότητάς του στο εσωτερικό και τις εισαγγελικές έρευνες για σκάνδαλα που τον πλησιάζουν επικινδύνως.

«Οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία με τους Παλαιστινίους πρέπει να περιλαμβάνει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα, δήλωσε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, προτρέποντας και άλλες χώρες να ακολουθήσουν την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ και να μεταφέρουν τις πρεσβείες τους!

"Historic" and "a courageous decision" – Israel's PM Benjamin Netanyahu thanks President Trump for his recognition of Jerusalem as his nation's capital https://t.co/xk87U28UTm pic.twitter.com/rAz5DwQaXc

— BBC News (World) (@BBCWorld) December 6, 2017

Ρουσφέτι όμως και προς τον κοινό τους χρηματοδότη Σέλντον Άντελσον, τον φανατικά φιλοϊσραηλινό «βασιλιά των καζίνο» του Λας Βέγκας ο οποίος διέθεσε από κοινού με τη σύζυγό του 80 εκατομμύρια δολάρια για την εκλογική προσπάθεια των Ρεπουμπλικανών το 2016 και άλλα 5 εκατομμύρια για την τελετή ορκωμοσίας του Τραμπ και πίεζε δημοσίως για την μεταφορά της πρεσβείας.

Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος με τον οποίο ο Τραμπ χειρίζεται το θέμα της Ιερουσαλήμ, όπως και τόσα άλλα στην θητεία του, περισσότερο παραπέμπει σε επιχειρηματικό… τζόγο, παρά σε ένα σκακιστικό παιχνίδι που προϋπολογίζει την επόμενη και μεθεπόμενη κίνηση. Αυτό ενέχει και ένα στοιχείο «αυτοσχεδιαστικό», το οποίο προκαλεί σύγχυση σε συνομιλητές, παρατηρητές, αλλά και συνεργάτες…