Ιστορίες για την παραλία…Οι επαγγελματίες ψηφοφόροι

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ακόμη και σήμερα εν έτι 2019, ΄΄ο σοφός λαός΄΄, δεν έχει αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβαινε με τους πολιτικούς πριν από μόλις 50 χρόνια! Όλα είναι ψεύτικα ακόμη και η ιστορία που μαθαίνουν τα παιδιά στα σχολεία. Μαθαίνουν για τον Πελοποννησιακό πόλεμο που συνέβη  εδώ και χιλιάδες χρόνια και δεν γνωρίζουν την νεότερη ιστορία που καθόρισε χαρακτηριστικά τη μοίρα τους. Βλέποντας σε βιβλιοπωλείο  μία μοσχαροκεφαλή της δεξιάς να φιγουράρει στο εξώφυλλο του βιβλίου του διαφημίζοντας την πραμάτεια του, δηλαδή την ΄΄προσφορά΄΄ του στο έθνος, που δεν είναι άλλη παρά η συνέχιση της ΄΄φάρμας΄΄ με ένα άλλο οικογενειακό μοσχαράκι στη θέση του.

Σκέφτηκε  ότι όλες αυτές οι αενάως ΄΄εκλεγόμενες΄΄ πολιτικές οικογένειες είναι άξιοι συνεχιστές όλων αυτών που έχουν χαρακτηρισθεί ως ήρωες . Δηλαδή των Φαναριωτών, ορισμένων πατριαρχών, των  Πασαλήδων και των  Μαυροκορδάτων,  Κωλέτηδων και λοιπών δήθεν ηρώων του 21 που οι κατευθυνόμενοι κονδυλοφόροι της ιστορίας έχουν ηρωοποιήσει… Βλέποντας λοιπόν την εν λόγω μοσχαροκεφαλή, θυμήθηκε εκείνες τις μέρες των εκλογών του 1963…

Ήταν τότε που η δεξιά παράταξη έβλεπε ότι ακόμη και τα δένδρα να ψήφιζαν όπως στις εκλογές του 1961, δεν θα έβγαινε με τίποτα… Είχε ιδρύσει λοιπόν η τότε ΕΡΕ, παραρτήματα παντού με σκοπό την προσέλκυση νεολαίας. Την λεγόμενη ΕΡΕΝ! Ήταν δηλαδή ο προπομπός της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας  στη μεταπολίτευση, τα ΄΄παιδιά΄΄ της οποίας κοσμούν το  παλμαρέ των περισσότερων σημερινών στελεχών της δεξιάς παράταξης. Το δέλεαρ ήταν δωρεάν εκδρομές με πούλμαν, πότε στο Σούνιο με γεύμα, πάντα δωρεάν, στο ομώνυμο ξενοδοχείο, πότε στον Ωρωπό για ψαροφαγία και άλλα τέτοια ωραία. Για την τότε λιμοκτονούσα παρέα του λαϊκού μεν, αλλά βορείου προαστίου το πολιτικό μέρος ήταν αδιάφορο. Το εκδρομικό όμως είχε ενδιαφέρον, αφού στις εκδρομές υπήρχαν και κορίτσια! Τα κορίτσια τότε μπορούσες να τα συναντήσεις μόνο σε τέτοιες εκδηλώσεις, γιατί πάντοτε καραδοκούσε είτε ο κέρβερος πατέρας είτε ο…σεκιούριτι  αδελφός.

Το αντίπαλο δέος, δηλαδή η Ένωση Κέντρου δεν είχε τέτοιες ΄΄επιστημονικά- προσηλυτιστικές΄΄ κομματικές εκδρομές. Όσον αφορά το ΚΚΕ αυτό ήταν απαγορευμένο δια ροπάλου από τους γονείς. Πού ακούστηκε κάτοικοι βορείου προαστίου! Ούτε καν δεν ήθελαν να ακούσουν περί αυτού του… αστείου. Έτσι μετά από ώριμη σκέψη, μεσολαβούσης και της σχετικής πείνας η παρέα ακολουθούσε ΄΄φιλικά΄΄ τις δωρεάν εκδρομές της νεολαίας της ΕΡΕ… Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, πλάκα, φλερτάκια,  γελάκια και τραγούδια… Όσο όμως πλησίαζαν οι εκλογές του Φεβρουαρίου του 1963 τα πράγματα γίνονταν ζόρικα… Άρχισαν κάτι περίεργα θούρια…Όπως…΄΄ Στο ΚΚΕ Μπριλάκης και Ηλιού μαζί στη Μόσχα αποφασίζουν να πάρουν την αρχή από τον Καραμανλή… Ρε έτσι θέλουμε και θα τον φέρουμε τον Κωσταντή…τον Κωσταντή τον Κώστα τον Καραμανλή΄΄… Μιλιά η παρέα…΄΄ Τραγουδάτε παιδιά΄΄ παρότρυναν οι καθοδηγητές.΄΄.. Μούγκα η παρέα…

Κάποια στιγμή τους μαντρώνουνε και τους πάνε ομαδικώς στην πλατεία Κλαυθμώνος. Θα μιλούσε ο μέγιστος! Ο κατόπιν θεόσταλτος εθνάρχης! Έδειχνε ωραίος στις φωτογραφίες…Μόλις όμως ανοίγει το στόμα και λέει δύο μόνο λέξεις. ΄΄Αθηναίοι…Αθηναίες… Επικρατεί σιγή στην παρέα… Ο εν λόγω κύριος ομιλεί την βλάχικην απταίστως! Οπότε  πάει η ωραία εικόνα. Η παρέα αποχωρεί πάραυτα, γιατί  όπως φαίνεται ήρθε η ώρα να αραιώνουμε… Μακρυά κι΄αγαπημένοι που λένε…  Έλα όμως που ήρθε και η ημέρα των εκλογών… Όντες ανήλικοι δεν είχαν σαν εκλογικό σώμα καμία αξία… Οπότε κανείς δεν τους ενοχλούσε ούτε από την κεντρώα παράταξη, ούτε από  την δεξιά.

Την Κυριακή των εκλογών είδε τον Μανουέλο, που ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία, αλλά χρυσό παιδί. Ήταν μπλεγμένος όμως με τη δεξιά παράταξη. Οδηγούσε ένα άσπρο βόλβο αμαζών! Κουρσάρα της εποχής. Τον φώναξε και του ζήτησε να τον βοηθήσει στο εξής… Μαζί με κάνα δύο άλλους μετέφεραν στα εκλογικά τμήματα διάφορα φυτά! Δηλαδή υπερήλικες δεξιούς άνδρες και γυναίκες, που είτε ήταν κολλημένοι είτε λαλημένοι… Το θέμα είχε πλάκα, ο Μανουέλο ήταν ατακαδόρος και οι βόλτες με την βολβάρα είχαν ενδιαφέρον. Υπήρχε όμως μια λεπτομέρεια… Υπήρχαν κάποιοι ψηφοφόροι  που δεν ήταν ούτε μεγάλοι σε ηλικία ούτε βλαμμένοι… Ηταν απλά επαγγελματίες! Το κόλπο γκρόσο δούλευε ως εξής… Στο εκλογικό τμήμα ως γνωστόν υπάρχουν ο διορισμένος δικαστικός, ο γραμματέας και οι εκλογικοί αντιπρόσωποι. Μπαίνεις μέσα σου δίνουν τον σφραγισμένο φάκελο με τα ψηφοδέλτια, πηγαίνεις στο παραβάν, βάζεις το ψηφοδέλτιο που θέλεις στον φάκελο, βγαίνεις ρίχνεις τον φάκελο στην κληρωτίδα και τέλος καλό όλα καλά.

Αν όμως με ΄΄ κάποιο΄΄ τρόπο βρεθεί στα χέρια του εκλογικού αντιπρόσωπου του κόμματος της εξουσίας και εξουσία τότε σήμαινε δεξιά, αν λοιπόν βρεθεί στα χέρια του ένα άδειο σφραγισμένο ψηφοδέλτιο, τότε όλα αλλάζουν. Δηλαδή σε πηγαίνουν με ένα ωραίο αμάξι στο εκλογικό τμήμα, σου δίνουν την αμοιβή σου, ατάκα κι΄επι τόπου. Σου δίνουν όμως και ένα έτοιμο σφραγισμένο φάκελο του εκλογικού τμήματος που έχει μέσα το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο της παράταξης. Στη συνέχεια ο επαγγελματίας ψηφοφόρος, πηγαίνει μέσα έχοντας το ψηφοδέλτιο στην μία τσέπη και την αμοιβή στην άλλη. Παίρνει τον νέο φάκελο που του δίνει ο γραμματέας, μπαίνει στο παραβάν, ψηφίζει δήθεν ελεύθερα και βγαίνοντας ρίχνει στην κάλπη το δοτό ψηφοδέλτιο. Επιστρέφει όμως στους ΄΄ παράγοντες΄΄ του κόμματος, που περιμένουν έξω από το εκλογικό τμήμα σαν γύπες, τον νέο σφραγισμένο φάκελο! Με αυτόν τον τρόπο ένα ολόκληρο εκλογικό τμήμα μπορεί να ΄΄ψηφίσει΄΄ επαγγελματικά…

Έτσι πήγαιναν τα πράγματα εκείνο τον Φεβρουάριο του 1963… Βέβαια τις εκλογές, παρ΄όλο τον…τίμιο αγώνα της δεξιάς τις κέρδισε τελικά ο Παπανδρέου, ο λεγόμενος και γέρος της Δημοκρατίας, ο οποίος στη συνέχεια μας πάσαρε όχι μόνο τον γιό του, αλλά και τον εγγονό του… Δηλαδή απ΄τη Σκύλα στη Χάρυβδη… Ένα τέτοιο επαγγελματία ψηφοφόρο έβλεπε πολλά χρόνια αργότερα να έχει ενεργό ρόλο στο Πασόκ και το χειρότερο στον ίδιο τον Δήμο… Ήταν ακόμη ένα λιθαράκι στο κτίσιμο της πολιτικής Βαβέλ που έμελλε να εξελιχθεί και να φτάσει  μέχρι τις μέρες μας. Με τις υγείες μας και για να μη ξεχνιόμαστε…  Ζήτω η Δημοκρατία!                                                   

( Γράφει ο Φράνκ )