Με την Ελλάδα των πολλών για προοδευτική αλλαγή σελίδας στη χώρα

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Κώστα Βαρλαμίτη, Προέδρου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων

Η βαθιά κρίση που αφήνουμε πίσω μας είναι ταυτόχρονα μια τελευταία ευκαιρία για μια μεγάλη αλλαγή πορείας για τη χώρα.

Η Ελλάδα μπορεί να γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, χώρα δημοκρατική και προοδευτική. Μπορεί να αποκτήσει αναπτυξιακή στρατηγική που να υπηρετείται συναινετικά σε βάθος χρόνου. Μπορεί να οικοδομήσει ένα κοινωνικό κράτος ισχυρό, κάτι που δεν υπήρχε ούτε πριν τα μνημόνια, και πειστικό κράτος δικαίου. Μπορεί να αξιοποιήσει με σχέδιο τα συγκριτικά ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, να συνδυάσει διαφορετικά πεδία παραγωγής και οικονομίας, να βρεθεί σε καλύτερες θέσεις μέσα στις διεθνείς αλυσίδες αξίας, να προλάβει το τραίνο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Ο μεσοπρόθεσμος στόχος μπορεί να είναι όχι απλώς η μείωση της ανεργίας, αλλά η οργανική απορρόφηση της σημερινής και αυριανής νεολαίας σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο, όχι με όρους 400 ευρώ, αλλά με όρους πλήρους απασχόλησης και αξιοπρεπούς διαβίωσης, που προϋποθέτει μια πιο παραγωγική οικονομία, πιο ανταγωνιστική, πιο εξωστρεφή.

Προϋποθέτει και πολλά άλλα, όπως ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης, η ανάπτυξη του επαγγελματισμού, της αξιολόγησης, της ευθύνης και λογοδοσίας, της διαφάνειας, και κυρίως της αποτελεσματικότητας σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και διακυβέρνησης. Κορυφαίο ζήτημα για το βάθεμα της δημοκρατίας έχει γίνει η διαφάνεια, η γνώση του τι διακυβεύεται στις αποφάσεις, η γνώση του τι μπορεί να γίνει και γιατί δεν γίνεται.

Είναι εφικτό και αναγκαίο μια τέτοια πολιτική προοπτική και πρόταση να ηγεμονεύσει σε μια μακροπερίοδο. Να ηγεμονεύσει για να προωθήσει τις αναγκαίες πολλαπλές τομές, αλλαγές και συναινέσεις. Να κερδίσει όχι οριακές αλλά πλατιές κοινωνικές πλειοψηφίες. Να κερδίσει ιδιαίτερα τα πιο νεαρά, τα πιο ζωντανά, δημιουργικά, παραγωγικά, πολιτισμένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Μια πολιτική ηγεμονία που θα αφήσει πίσω την Ελλάδα της μιζέρια του μετεμφυλιακού κράτους, του πελατειακού κράτους της μεταπολίτευσης, του λαϊκισμού και της ιδεοληψίας, θα αφήσει πίσω τη χωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό νεοφιλελεύθερη, διεφθαρμένη διαχείριση οικονομίας και κράτους που οδήγησε στη βαθιά κρίση που βιώσαμε.

Στις εκλογικές μάχες που έρχονται δεν κρίνεται μόνο η συνέχεια των πολιτικών για μια Ελλάδα των πολλών. Δεν κρίνεται μόνο η συνέχεια των πολιτικών που έβγαλαν τη  χώρα από τα μνημόνια με τη κοινωνία όρθια, των πολιτικών που επιδιώκουν ξεκάθαρα να βάλουν τέλος στη λιτότητα, να επιστρέψουν την ανάπτυξη στην κοινωνία, να απομακρυνθούμε από την επιτροπεία που αφήσαμε πίσω μας τον περασμένο Αύγουστο. Στις εκλογικές μάχες που έρχονται κρίνεται επίσης το αν θα ανακοπεί η πορεία των τελευταίων χρόνων προς μια μεγάλη αλλαγή σελίδας για τη χώρα.

Ο νεοφιλελευθερισμός αλά ελληνικά που επαγγέλλεται η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να είναι η λύση. Σαν να μην κατάλαβαν τίποτα από τις αιτίες της κρίσης επιδιώκουν να ξαναγυρίσουν πίσω σε ένα φαύλο σύστημα εξουσίας για την εξυπηρέτηση των ίδιων και των φίλων τους. Πρόκειται για ένα παλαιοκομματικό μόρφωμα με έντονα ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερα στοιχεία. Δεν έχει καμιά σχέση όχι μόνο με τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και την ανάγκη μιας άλλη πορείας της χώρας σε σχέση με το αμαρτωλό, γεμάτο παθογένειες παρελθόν. Η  ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη εκφράζει την επιστροφή στο παλιό.

Απ’ την άλλη μεριά, η ηγεμονία μιας άλλης πολιτικής που θα δίνει μακροπρόθεσμη προοπτική στη χώρα και στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, απαιτεί  μεγαλύτερες συναινέσεις και πλατιές συμμαχίες. Η Προοδευτική Συμμαχία του οικοδομεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρώτο βήμα σε μια μακρά περίοδο μετασχηματισμών που είναι αναγκαίοι για να μπορέσουν να συνενωθούν σε ένα πλατύ προοδευτικό ρεύμα όσοι έχουν συμφέρον και αντιλαμβάνονται την ανάγκη αλλαγής σελίδας για τη χώρα.

Τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν έκανε τα πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Υπήρχε απειρία, και βέβαια κινηθήκαμε υπό τη μέγγενη της επιτροπείας. Παραμένει όμως η μόνη δύναμη που μπορεί να τεθεί επικεφαλής στους μεγάλους πολιτικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς που έχουμε ανάγκη, αποσπώντας περισσότερες συναινέσεις και συμμαχίες. Η πορεία αυτή δεν πρέπει επ’ ουδενί να ανακοπεί. Η πορεία αυτή πρέπει να διορθωθεί, να ενισχυθεί εκλογικά, να εμπλουτιστεί, να κατακτήσει μια καλύτερη τετραετία και προοπτική.