Επιλογές

~Ωδή των Ασώτων~

~Ωδή των Ασώτων~
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

Μια κραυγή σκίζει το μέσα σου

Γιατί δε με ακούς;

Στο σκοτάδι μία προς μία μαζεύω κλωστές από το θείο σου φως
Και μια αλυσίδα πλέκω.
Στο λαιμό σου την τυλίγω σφιχτά και ο πνιγμός λύτρωση γίνεται
Από τα σωθηκά ανεβαίνει η λάβα και πυροτεχνήματα σκάνε από τα χείλη σου
Οι λέξεις που δεν φώναξες αρκετά δυνατά
Τα δάκρυα που άλλοι δεν είδαν
Κι εκείνη η κρυφή σου ελπίδα, πεταλούδα στο κουκούλι της
Ξεπροβάλει δειλά δειλα, με τα χρώματα του μονάρχη στις εύθραυστές τις πλάτες.
Η κραυγή θρήνος γίνεται.
Ο θρήνος γίνεται ύμνος εκστατικός για τη ζωή,
Το θάνατο και τον έρωτα
Για όλα όσα έχουν αφήσει ίχνη στο κορμί σου και αυτά που θα έρθουν.
Ύμνος για εκείνες τις στιγμές που ο χρόνος κυλάει ανάποδα στην κλεψύδρα,
Σε διαστάσεις που κάμπτονται και στροβιλίζονται ειρωνικά σε αυτό που εσύ αποκαλείς κόσμο.
Μάθε να ακούς με διαύγεια.
Δείξε την αγάπη, από την οποία με τόση αγάπη φτιάχτηκες
Κι εγώ με καθαρό φως θα σε λούσω.
Γύρω σου θα το τυλίξω σαν κλουβί
Και για πρώτη φορά θα γευτείς την ελευθερία.

Κυριακή Μήλιου

Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X