Ακούγοντας το Proud της Monika
Μάρκος Ψυχάρης
Της πήρε επτά χρόνια να ολοκληρώσει τη δημιουργία του. Θα σέβεστε (;) Η Monika έχει νέο άλμπουμ, το λένε “Proud”. Είναι αγγλόφωνο.
Ας επιστρέψουμε στο Proud όμως. Υπάρχουν καλά νέα; Ναι, υπάρχουν. Να πούμε για άλλη μια φορά πως όταν ακούς Monika στο σούπερ-μάρκετ, για παράδειγμα, ακόμα και αν δεν ξέρεις το τραγούδι ή το ακούς για πρώτη φορά, καταλαβαίνεις πως είναι εκείνη αμέσως. Οι λαρυγγισμοί της είναι τόσο αναγνωρίσιμοι, τα φαλτσέτα της όταν οι στίχοι μιλούν για πόνο και πρέπει να αναζητηθεί έξτρα πάθος για να ταυτιστεί ο ακροατής, είναι τόσο δικά της. Γενικά ακούγοντας το φωνητικό πλαίσιο του άλμπουμ έχεις την αίσθηση πως είσαι σε ωδείο ακούγοντας φιλόδοξη μαθήτρια να επιθυμεί κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να δώσει καλλιτεχνικά.
Το Proud είναι ένα ουδέτερο άλμπουμ. Μουσικά είναι λες και περιέχει τραγούδια που δε χώρεσαν σε άλμπουμ της Lana Del Ray ή της Florence. Ερμηνευτικά θα νιώσεις λες και βρίσκεσαι σε έναν ηχοχώρο που τραγούδια εναλλάσσονται και καταλαβαίνεις πως ένα τελείωσε ένα άρχισε από την αναγκαστική σιωπή που υπάρχει ανάμεσά τους…
διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr