Λάμπρος Κωνσταντάρας: Εκπληκτικός ηθοποιός και bon viveur

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

 Ο αξέχαστος ηθοποιός Λάμπρος Κωνσταντάρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913. Η οικογένεια του ήταν εύπορη, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και διατηρούσε χρυσοχοείο στο Κολωνάκι, στην οδό Βουκουρεστίου.

       Από μικρός έδειξε κλίση στον αθλητισμό και την περίοδο 1929-1930 έπαιξε στην αγαπημένη του ομάδα, την ΑΕΚ ως τερματοφύλακας, στην β΄ομάδα.

       Επειδή ήταν πολύ αντιδραστικός, η οικογένεια του θέλοντας να του μάθει να πειθαρχεί, τον αναγκάζει, σε ηλικία 17 ετών, να καταταγεί στην Σχολή Υπαξιωματικών του Ναυτικού στην Κέρκυρα. Ούτε εκεί όμως ησυχάζει. Στην Σχολή γίνεται φίλος με τον Οδυσσέα Ελύτη και μαζί σχεδιάζουν να δραπετεύσουν.

Τελευταία στιγμή όμως ο Ελύτης αλλάζει γνώμη και ο Κωνσταντάρας αποφασίζει να δραπετεύσει μόνος του. Ενα βράδυ βουτάει στα παγωμένα νερά του Ιονίου και κολυμπάει ως την νήσο Βίδο, στα ανοικτά της Κέρκυρας. Τον συλλαμβάνουν, αλλά γλυτώνει το Στρατοδικείο χάρη στις γνωριμίες που είχαν οι γονείς του.

      Η οικογένεια του είχε όνομα και κύρος  στην Αθηναϊκή κοινωνία της εποχής και δεν μπορούσε να ανεχτεί τα καμώματα του Λάμπρου. Έτσι το 1934 οι γονείς του τον στέλνουν στο Παρίσι για να σπουδάσει χρυσοχοΐα, κάτι που επίσης δεν ήθελε.

       Εγκαταλείπει τις σπουδές  και αρχίζει τα ξενύχτια και την μεγάλη ζωή. Η οικογένεια του σταματά να του στέλνει χρήματα και αυτός αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές για να επιβιώσει,  στο ακριβό Παρίσι. Κάποια στιγμή, του προτείνουν να δουλέψει σαν μοντέλο. Το όμορφο παρουσιαστικό του εντυπωσιάζει και αρχίζει να δουλεύει ως φωτομοντέλο σε διαφημίσεις της “Πεζό”, της “Φίλιπς” και του μεγάλου ράφτη της εποχής, Κρίντ. Κερδίζει αρκετά λεφτά και κατορθώνει να κάνει σπουδαίες γνωριμίες.

Τότε τον ανακαλύπτει ο Γάλλος σκηνοθέτης Λουί Ζουβέ, ο οποίος τον βοηθά να παίξει σε κάποιες θεατρικές παραστάσεις. Αυτό του δίνει το έναυσμα να ασχοληθεί με την ηθοποιία και έτσι ξεκινά τις σπουδές του στο “Ατενέ”. Μέχρι τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν στους πέντε πιο υποσχόμενους ηθοποιούς του γαλλικού θεάτρου.

        Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1938 και συμμετέχει σε κάποιες θεατρικές παραστάσεις. Το 1940, φεύγει για το μέτωπο και πάει στην πρώτη γραμμή. Εκεί θα συναντήσει ξανά τον φίλο του, Οδυσσέα Ελύτη. Στον πόλεμο ο Ελύτης θα τραυματιστεί και ο Κωνσταντάρας θα τον μεταφέρει στο νοσοκομείο και θα του σώσει την ζωή.

        Το 1945  παντρεύτηκε την Γιούλη Γεωργοπούλου, χώρισαν όμως πολύ γρήγορα εξαιτίας του έρωτα του για την Άννα Καλουτά. Από τον γάμο αυτό απέκτησε ένα γιο, τον γνωστό δημοσιογράφο Δημήτρη Κωνσταντάρα.

       Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του καθιερώθηκε σε δραματικούς ρόλους παίρνοντας πολύ καλές κριτικές. Μετά τα πενήντα όμως, έκανε στροφή στην καριέρα του και επέλεξε να παίζει κωμικούς ρόλους. Πρωταγωνίστησε σε δεκάδες κωμωδίες και αγαπήθηκε πολύ από το κοινό.

       Το 1971 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά και παρέμεινε παντρεμένος μέχρι το τέλος της ζωής του το 1985.

       Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έζησε μια θυελλώδη ζωή, γεμάτη έρωτες, συγκινήσεις, ταξίδια και  δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια. Ήταν πάνω από όλα ένας bon viveur.