Μου ΄δίναν εξουσία

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Εχθές το βράδυ στο όνειρο,

μου δίναν εξουσία,

δεν έχω γνώσεις φώναζα…

δεν έχει σημασία.

Εσύ θα βγαίνεις γελαστός,

θα σας τακτοποιήσω,

έχουν την έγνοια ολόκληρη,

οι άλλοι από πίσω.

Πετάχτηκα, ταράχθηκα,

λες είπα να τους μοιάσω;

Καλύτερα από μια συκιά,

θηλιά να με κρεμάσω.

 Δεν είμαι ψεύτης, σκέφτηκα,

δεν είμαι θεατρίνος,

δεν είμαι κάποιο απόστημα,

πολιτικός καρκίνος.

 Δεν είμαι εγώ της αρπαγής,

του νόμιμου πολίτη,

με πρακτικές Χιτλερικές,

για να του κλειώ το σπίτι.

Δεν είμαι σκύλος κοπαδιού,

που αναίσθητα κοιμάται,

με σύνθημα συνείδησης,

ότι μπορείτε φάτε.

Εγώ αγαπώ τον τόπο μου,

μετά τον εαυτό μου

κι αυτούς που μέσα τους πονούν

για τον πολιτισμό μου.

Αυτό που αυτοί δεν εκτιμούν,

πατάνε σε ρουσφέτια,

σε ψήφους και συμφέροντα

και σε πατούν αναίτια.

Δεν είμαι εγώ διπρόσωπος,

κατά ανάγκη φίλος,

κι όταν γυρνάς την πλάτη σου

να σε δαγκώνει σκύλος.

Εγώ βλέπω κατάρρευση,

σε μήκη και σε πλάτη,

στέκια που αντλούν πολιτισμό,

τους βγάζουνε το μάτι.

Ο ύπνος μου ταράχτηκε,

να μού ΄βγει σε καλό μου,

πάλι καλά που ήτανε,

όλα μεσ΄ στο μυαλό μου.

 Όλα βρωμάνε προς τα εκεί,

όλα λεηλατούνται,

τη μία βρίζονται αισχρά,

την άλλη αγαπιούνται.

 Όπως οι χοίροι στις βρομιές,

είναι κι αυτοί γεμάτοι,

στα χάλια που ΄ναι η Ελλάδα μας,

δεν υστερούν σε κάτι.

Ξεκοίλιασμα πολιτισμού,

από κατακριτέους,

έχουνε συμβουλάτορες

σπιούνους φαρισαίους.

Πήραμε μια απόφαση,

τι λέτε; Συμφωνάμε;

Θέλουμε ζυγοστάθμιση,

παρακαλώ να πάμε.

 

Καστρινός από το Ζάντε