Σινεμά

Ο άνθρωπος που γνώριζε το άπειρο

Ο άνθρωπος που γνώριζε το άπειρο
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

Το έργο αφορά την πραγματική ζωή του Ινδού Srinivasa Ramanujan, ο οποίος ως μαθηματική διάνοια ταξίδεψε από την πατρίδα του στην Αγγλία, προκειμένου να μοιραστεί τις έρευνες που διεξήγαγε στην εν λόγω επιστήμη, έχοντας σοβαρή πιθανότητα να τις δημοσιεύσει  διαμέσου της ακαδημαϊκής κοινότητας του κολεγίου Trinity. Κάποια από τα θεωρήματά του κατά το έτος 1920, μελετώνται από το ξεκίνημα του 21ου αιώνα, με σκοπό την κατανόηση μαύρων τρυπών στο διάστημα. Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα στις αίθουσες το 2016 και στην τηλεόραση τον Απρίλιο του 2018 από την Cosmote Tv.

ΣΕΝΑΡΙΟ: Βρισκόμαστε αρχικά στην Αγγλία, στο Cambridge και ακόμα πιο συγκεκριμένα στο κολέγιο Trinity, το έτος 1920. Ένας από τους σημαντικότερους εταίρους του κολεγίου, ο καθηγητής μαθηματικών G.H. Hardy, ξεκινά τις πρώτες γραμμές σε μια επιστολή, έχοντας ως κύριο θέμα το θαυμασμό του για ένα πραγματικά λαμπρό μυαλό, που προσέφερε τη γνώση του στον κόσμο των μαθηματικών. Το όνομά του; Srinivasa Ramanujan. Μεταφερόμαστε λοιπόν έξι χρόνια πίσω στο παρελθόν, στο Mandras της Ινδίας. Εκεί, ο νεαρός ημεδαπός, ως ταλαντούχος αποκωδικοποιητής της επιστήμης των μαθηματικών, άνευ ακαδημαϊκής μορφώσεως, προσπαθεί να εργαστεί στον τομέα του, προκειμένου να αναβαθμίσει την οικογενειακή του ζωή, βοηθώντας τη μητέρα και τη γυναίκα του, Janaki, να αποκτήσουν αρχικά ένα δικό τους σπίτι. Στο ξεκίνημα της προσπάθειάς του συναντά δυσκολίες, όμως λίγο αργότερα θα εκτιμηθούν οι δυνατότητες που εκείνος διαθέτει, από τον προϊστάμενό του, Narayana, ο οποίος επειδή ενδιαφέρθηκε για τις ασυνήθιστες έρευνές του, θα τον προσλάβει ως λογιστή υπό την επίβλεψη αγγλικής διεύθυνσης, με εργοδότη τον δύσπιστο Sir Francis Spring. Ο Narayana θα αναγνωρίσει πως οι μελέτες του Ramanujan φέρουν μεγάλο ενδιαφέρον, ώστε να αξιολογηθούν και να ερμηνευτούν διεθνώς από την επιστημονική κοινότητα, υπό τη μορφή μιας ισότιμης και ωφέλιμης συνεργασίας για τη μετάδοση των αποδείξεών τους,  με στόχο την ανάδειξη αυτών αλλά και γενικώς της ινδικής διάνοιας, εκπεφρασμένης διαμέσου του συγκεκριμένου πολίτη, από ένα ισχυρό πανεπιστημιακό οίκημα.

Από έναν χώρο, τον οποίο κοσμεί η ιδιαίτερη ευφυΐα ανθρώπων/μελών αυτού, από τη στιγμή της ίδρυσής του, ακολουθώντας την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας. Με αξιομνημόνευτους εταίρους, έχοντες προσωπικότητες σαν τον Isaac Newton ή τον λόρδο Byron. Όπως το κολέγιο Trinity, σύμφωνα με τον εντυπωσιασμένο πλέον Sir F. Spring. Ειδικά, αν η επικοινωνία αυτού του συναρπαστικού εγχειρήματος εκφραστεί δια αλληλογραφίας ως απευθυνόμενη σε ένα επίσης ανήσυχο πνεύμα, που θέλει εξίσου να ταξιδέψει στα ανεξερεύνητα μονοπάτια, των άγνωστων εδαφών των μαθηματικών. Υπήρχαν οι Hobson και Baker, αλλά καταλληλότερος δεν ήταν άλλος από τον καθηγητή G.H. Hardy. Ένας άνθρωπος, που μεταρρύθμισε ολομόναχος το εξεταστικό σύστημα “τρίπους”. Ο Hardy σε συνεννόηση και σε ενδεχόμενη συνεργασία με τον καθηγητή John Littlewood, λαμβάνοντας μια απρόβλεπτη, από την μακρινή Ινδία επιστολή, πλούσια σε ολοκληρώματα, άπειρες και υπεργεωμετρικές σειρές, αντιλαμβάνονται πως ίσως να υπάρχει μια πιθανότητα, ώστε να δοθεί νόημα στις αρνητικές τιμές της συνάρτησης Γ’. Θεωρούν ότι ο φέρελπις γνήσιος ερμηνευτής της δυσνόητης γλώσσας των μαθηματικών, ανήκει στην κατηγορία του Hobs. Οι δυό τους θα αποδεχτούν την πρόκληση, προσκαλώντας στο κολέγιο Trinity το νεαρό Ινδό, με την υπόσχεση πως κατά πάσα πιθανότητα, θα δημοσιευτούν οι μελέτες των μαθηματικών του ερευνών, που περιλαμβάνουν τα θεωρήματα και τις καινοτόμες αποδείξεις του. Έτσι, ο Ramanujan θα αποφασίσει να κόψει την κώμη του και να αφήσει προσωρινά το σεβαστό, οικογενειακό του περιβάλλον, ταξιδεύοντας στην Αγγλία. Αψηφώντας την ανησυχία της μητέρας του και της Janaki , πως η αντιμετώπιση των συμπολιτών τους δεν θα είναι πλέον η ίδια, εφόσον εκείνος αποφάσισε να διαβεί τη θάλασσα.

Μαζί με τις αποσκευές του όμως, αναπόφευκτα θα μεταφέρει επίσης,  κάποια ήθη και έθιμα της πατρίδας του, αντικρουόμενα με την επιστημονική οπτική γνώση και διαφορετική προοπτική του δυτικού πολιτισμού, με αποτέλεσμα αυτά να διαμορφώσουν κάποιο αποτέλεσμα στις μετέπειτα εξελίξεις… Με την άφιξή του στο κολέγιο, οι δύο Άγγλοι εταίροι αφού αρχικά του ανακοινώσουν, ότι θα χρειαστεί παράλληλα ο ίδιος, να παρακολουθήσει κάποια μαθήματα, καθώς δεν αρκεί μόνο το ένστικτο που διαθέτει, θα ανακαλύψουν έπειτα πως ο Ramanujan έχει να προσφέρει πολύ μεγαλύτερο και σημαντικότερο πλούτο ακαδημαϊκής συνδρομής, από ότι εκείνοι νόμιζαν. Κατά τη γνώμη τους εντάσσεται στην κατηγορία των Euler και Jacombi. Η συνάρτηση που αναπαριστά ακριβώς το πλήθος των πρώτων αριθμών, μικρότερων του χ στις άπειρες σειρές. Οι εξαιρετικά σύνθετοι αριθμοί. Και η πρόκληση της απόδειξης των διαμερίσεων, είναι μερικές από τις εν δυνάμει ακαδημαϊκές κληροδοτήσεις του ελπιδοφόρου, νεαρού Ινδού. Μία εξ’ αυτών δημοσιεύεται γρήγορα, σκορπώντας αναπάντεχη χαρά στο μακρινό Mandras.

Η υπόλοιπη πανεπιστημιακή ομήγυρη, δεν είναι φιλικά προσκείμενη ούτε στο εγχείρημα της συνεργασίας των τριών ανδρών, ούτε στην καταγωγή του Srinivasa. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι υποστηρικτές του. Καμία επιστημονική κοινότητα δεν σταματά τον διαρκή αγώνα της για εξέλιξη, ακόμα και μόλις προκύπτουν γεγονότα των οποίων η σημασία είναι μείζων. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι γεγονός και αναπόφευκτα επηρεάζει τις ζωές των εταίρων και φοιτητών του κολεγίου Trinity. Επιπλέον για κάποιο λόγο, η Janaki σταματά να απαντά στα γράμματα του Ramanujan, ενώ ο ίδιος ταλαιπωρείται από έναν επίμονο βήχα. Μέσα σε αυτό το δυσμενές πλέον περιβάλλον, ο Srinivasa καλείται να τελειώσει αυτό που άρχισε, δημοσιεύοντας τις υπόλοιπες μαθηματικές του έρευνες. Με κάθε κόστος…

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  H εισαγωγή του έργου επιτυγχάνεται με ένα κοντινό πλάνο στα αρκετά και διαφορετικών αποχρώσεων γραμματόσημα της αλληλογραφίας, από το Mandras της Ινδίας με αποστολή προς το κολέγιο Trinity, του Cambridge της Αγγλίας. Είναι η αρχική επικοινωνία του νεαρού Ινδού με τον καθηγητή Hardy. Κατά αυτόν τον τρόπο, υπάρχει ένα σκηνοθετικό παιχνίδι, καθώς οι θεατές βρίσκονται μεν προσωρινά σε αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα, αναμένεται όμως δε να ενημερωθούν σύντομα για το τι πραγματεύεται η επιστολή, ποιοι είναι οι αποστολέας και παραλήπτης και πότε έλαβε χώρα η μεταξύ των επικοινωνία. Έπειτα οδηγούμαστε στα θεωρήματα του γράμματος, τις συναρτήσεις και την υπογραφή του Ινδού με το ονοματεπώνυμό του, όχι ολογράφως: S. Ramanujan. Το ξεκίνημα περιλαμβάνει την εικόνα της πρόσοψης του κολεγίου Trinity κατά το έτος 1920. Ακολουθεί η μεταφορά στα διαμερίσματα του G.H. Hardy και η συνειρμική αφήγηση του ίδιου του καθηγητή, τον οποίο βλέπουμε, ενώ ταυτόχρονα ακούμε τη φωνή του, καθώς αυτή εκφράζει τις γραμμές που εκείνος συμπληρώνει σε ένα γράμμα, μιλώντας για τον Ramanujan σε κάποιους ανθρώπους, απευθυνόμενος στο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο. Εκφράζεται, σε ένα χρόνο “μάρτυρα”, της αποδεδειγμένα ωφέλιμης γνωριμίας μεταξύ των δύο ευφυών ανδρών. Τίποτα δεν μαρτυρά όμως, τη θέση που βρίσκεται o Srinivasa εκείνη τη στιγμή. Υπάρχουν κάποια πλάνα με εστίαση στο γραφείο του καθηγητή. Αργότερα αφήνει το γράμμα και όρθιος πλέον αναπολεί τις αναμνήσεις του…

Μόλις μεταφερθούμε στο μακρινό Mandras του 1914, ενώ συνεχίζεται για λίγο ακόμα η αφήγηση, παρατηρούμε αρχικά έναν επιβλητικό ναό και έξω δίπλα σε ένα δέντρο να στέκεται ένας ιερός ελέφαντας, σύμφωνα με τα ήθη του τόπου. Εντός του ναού βρίσκεται ο Ramanujan, γράφοντας στο δάπεδο με κιμωλία διάφορες μαθηματικές πράξεις, συμπληρώνοντας δεκάδες προηγούμενες, αποκαλύπτοντας μας έτσι στην ουσία, πως εκεί είναι ένας ακόμη χώρος μελέτης του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο νεαρός κοιτάζει το άγαλμα μιας θεότητας, με τρόπο υποδεικνύοντα μια ιερή αυτοσυγκέντρωση, η οποία φαίνεται να του δίνει έμπνευση. Πολύ αργότερα θα πληροφορηθούμε, ότι πρόκειται για την ινδική θεότητα, που φέρει το όνομα Namagiri. Αυτή είναι μια ιδιαίτερη σκηνοθετική στιγμή, καθώς δείχνει τις παραδόσεις με τις οποίες έχει γαλουχηθεί ο Ramanujan, μη μπορώντας να τις αποβάλλει, αλλά και το πόσο ξεχωριστό είναι το μυαλό του, ώστε να έχει το ταλέντο της ανάπτυξης και της βελτίωσης μαθηματικών θεωρημάτων, ενώ βρίσκεται μακρυά από το κέντρο της επιστημονικής κοινότητας. Ακόμα, είναι βεβαίως μια διαμάχη μεταξύ της όποιας πνευματικότητας εκφράζει η αρχαία σοφία της ανατολής και της όλο και περισσότερο αποδεδειγμένης νέας γνώσης, που παρέχει ο δυτικός πολιτισμός, διαμέσου της επιστήμης και των τεχνών. Το εκπληκτικό λοιπόν είναι ότι ο Srinivasa υπερβαίνει τον εαυτό του, τους συμπολίτες του, το επιστημονικό υπόβαθρο της ηπείρου που βρίσκεται, μα και την εποχή του.  Αυτή η διαμάχη θα επανέλθει αρκετές φορές στο προσκήνιο, όταν μεταφέρει στην Αγγλία της καταβολές του τόπου του.

Γενικά το Mandras περιγράφεται σκηνοθετικά, από τις ενδυμασίες των ανθρώπων (έντονα χρώματα αυτές των γυναικών χωρίς να φορούν υποδήματα και με πιο απλούς χρωματισμούς εκείνες των αντρών, έχοντας σανδάλια), τα ζώα που αναγνωρίζουν ως ιερά (ελέφαντας, κατσίκα, αγελάδες), την ειρηνική εναρμόνιση όλων των πολιτών στις παραδόσεις του τόπου (ο Ramanujan έχει συγκεκριμένη κώμη, η Janaki το γνωστό στολίδι στο μέτωπο και επίσης δεν  φαίνεται να διατηρούν ακριβώς ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους, αν και είναι νιόπαντροι, μα ούτε και να γνωρίζουν πολλά ο ένας για την άλλο) και τη σιωπηλή και κατά κάποιο τρόπο εκπολιτισμένη υποτέλεια, όντας άλλη μια πόλη της Ινδίας, όπου το έτος 1914 αποτελεί μια αγγλική αποικία (κυρίως μέσω της οικονομικής κυριαρχίας). Διακρίνεται η ανέχεια των περισσότερων πολιτών. Ο Ramanujan προτού βρει εργασία, μένει σε έναν καταυλισμό σε εξωτερικό χώρο, ο οποίος διαθέτει μια απλή στέγη χωρίς τοίχους. Μόλις προσληφθεί ως λογιστής, θα παράσχει στην οικογένειά του ένα αξιοπρεπές σπίτι, σύμφωνα με την αισθητική και αρχιτεκτονική του τόπου.  

Στο κολέγιο Trinity, γίνεται αμέσως εμφανής η ταξική και οικονομική διαφορά που υπάρχει με τον τόπο του Ινδού. Διακρίνονται οι εγκαταστάσεις του συγκροτήματος με χώρους αθλητικών δραστηριοτήτων (σε ένα παιχνίδι που μοιάζει με τένις και κάποιους κανόνες του μπάντμιντον), εστιατορίων για φοιτητές και καθηγητές, δωμάτια και ειδικά διαμερίσματα αντίστοιχα για εκείνους, αίθουσες διδασκαλίας, συνεδριάσεων, βιβλιοθήκες για ανάγνωση και τη βιβλιοθήκη Ρεν. Η τελευταία, φιλοξενεί της ιδέες μεγάλων φιλοσόφων και επιστημόνων. Είναι πραγματικά ένας άλλος κόσμος! Όμως υπάρχει ένας κοινός κώδικας μεταξύ των δύο χωρών και δεν είναι άλλος από τη γλώσσα των μαθηματικών. Χρησιμοποιήθηκαν αληθινές έννοιες και αποδείξεις, με τις οποίες καταπιάστηκε o Ramanujan. Στο έργο αναλύθηκε η βασική ιδέα της απόδειξης των διαμερίσεων για p (4) = 5  όπου δηλαδή υπάρχουν πέντε τρόποι για να έχουμε άθροισμα = 4 Α) 1+1+1+1 Β) 3+1 Γ) 2+1+1 Δ) 2+2 και Ε) 4 . Όμως για p (100) = 204.226 δηλαδή υπάρχουν ακριβώς τόσοι χιλιάδες συνδυασμοί. Ο Srinivasa έκανε έρευνα από διαφορετική σκοπιά, μαζί με την υπολογιστική ανθρώπινη μηχανή, η οποία ακούει στο όνομα Ταγματάρχης MacMahon, που χρησίμευσε ως επαληθευτής. Ξεκίνησαν από p (200). Ο Ινδός βρήκε αρχικά ένα μαθηματικό τύπο με απόκλιση μόλις 2%. Και αργότερα μείωσε το σφάλμα, αποδεικνύοντας τελικά το θεώρημά του. Στην ταινία παρουσιάστηκε η εξήγηση ότι έπειτα, σύμφωνα με το θεώρημα του Cauchy και την κυκλική αντίληψη, στις 2.000 κατέβηκε χαμηλότερα του 1% , ενώ καθώς το N οδεύει στο άπειρο, το σφάλμα πάει προς το μηδέν. Με απειροελάχιστη απόκλιση κατέληξε στην τελική επίλυση.

Παρατίθεται, μια ειρωνική σκηνοθετική ματιά για το έναυσμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Hardy διαβάζει στην εφημερίδα του, για τη δολοφονία του δούκα της Αυστροουγγαρίας και της συζύγου του, που όπως όλοι γνωρίζουμε, αποτέλεσε μετά την αφορμή για το ξεκίνημα του συγκεκριμένου πολέμου. Ο ακόλουθός του αναφέρει τη φράση: “Σίγουρα δεν σημαίνει πόλεμο”. Επίσης ο ίδιος αναφέρει στα Αγγλικά: -Don’t let it ruin your great day, with Gunga Din.- Το όνομα Gunga Din προκύπτει από το ποίημα του Rudyard Kipling, που έγραψε το 1890 στη βρετανική Ινδία. Η ιστορία του ποιήματος δείχνει ότι ο Gunga Din, ο Ινδός που κουβαλούσε νερό και βοηθούσε τους στρατιώτες, ήταν καλύτερος άνθρωπος τελικά από τον Άγγλο στρατιώτη, ο οποίος τον σκότωσε. Παρομοιάζει λοιπόν αστειευόμενος, τον Ramanujan με τον Gunga Din και τον στρατιώτη με τον Hardy, επειδή υποψιάζονταν ήδη, ότι ο Srinivasa ήταν καλύτερος μαθηματικός. Από εκείνο το σημείο και μετά οι εξελίξεις του πολέμου γίνονται εμφανείς και επηρεάζουν τους πάντες. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης θα δείξει ότι αυτό συμβαίνει από την πλευρά της επιστημονικής κοινότητας. Με τη φρίκη του πολέμου, εκτός από την αρετή της ειρήνης, να απειλεί επιπλέον και την πρόοδο της επιστήμης.

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ: JEREMY IRONS: Υποδυόμενος τον καθηγητή G.H. Hardy.

Γενικά ο συγκεκριμένος ηθοποιός έχει συμμετάσχει και διαπρέψει σε θεατρικές παραστάσεις (The real thing, The winters tale, Richard II, A little night music), κινηματογραφικές ταινίες (Swan in Love, Dead Ringers, M. Butterfly, Lolita, Kingdom of Heaven), τηλεοπτικές σειρές (Elizabeth I, The Borgias), ταινίες animation στις οποίες φυσικά χρησιμοποίησε τη φωνητική του ερμηνεία (Lion King) και ντοκιμαντέρ, όπου συμμετείχε ως αφηγητής (The last lions, Eye of the leopard).

Στο συγκεκριμένο φιλμ ενσαρκώνει το ρόλο του καθηγητή, ο οποίος διακρίνει στη μαθηματική σκέψη του Ramanujan, αυτό που οι υπόλοιποι δεν μπορούν αρχικά να δουν. Ο συγκεκριμένος χαρακτήρας δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικός. Ούτε φαίνεται να εμπιστεύεται εύκολα τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, ο ακαδημαϊκός κόσμος και πιο συγκεκριμένα το σύμπαν των μαθηματικών, αποτελούν την αιτία μιας αξιόλογης και με νόημα κοινωνικοποίησης για τον ίδιο. Έτσι όταν συναναστρέφεται με ανθρώπους όπως ο John Littlewood ή ο Bertrand Russel, σωστά ο J. Irons γίνεται πιο ανθρώπινος, διότι ο χαρακτήρας, γνωρίζοντάς τους πολλά χρόνια, έχει διαπιστώσει την καλοσύνη τους, εν αντιθέσει με άλλους εταίρους του κολεγίου. Ο ηθοποιός υιοθετεί λοιπόν περίτεχνα, αυτή την αποστασιοποίηση του μαθηματικού Hardy, αναδεικνύοντας παράλληλα όμως τη συμπάθεια, που ξαφνικά αποκτά για την ευφυΐα του ταλαντούχου Ινδού.

Ξεχωρίζει μέσω της αφήγησης στο ξεκίνημα της ταινίας με τη φωνή του. Ταυτόχρονα η κίνηση που πραγματοποιεί, εναρμονίζεται σωστά με την ηρεμία της χροιάς του, μόλις σηκώνεται από την καρέκλα του γραφείου, αναπολώντας, με κατάλληλη εκφραστικότητα προσώπου όντας όρθιος πλέον, τη γνωριμία με το Srinivasa,. Λειτουργεί ως πατέρας/διανοητής του Ramanujan, εκτελώντας μια αφοσιωμένη προσπάθεια μύησης του νεαρού στους ακαδημαϊκούς κανόνες. Διακρίνεται επίσης για στοιχεία που προσδίδουν χιούμορ, ευγένεια και γοητεία στο ρόλο.

TOBY JONES: Στο ρόλο του John Littlewood.

Ο Toby Jones έχει ξεχωρίσει χρησιμοποιώντας τη φωνή του σε ραδιοφωνικές σειρές του BBC από το 2003. Έχει παίξει σε τηλεοπτικές σειρές ως guest star, όπως στο Sherlock Holmes (2017), υποδυόμενος τον επικίνδυνο Culverton Smith. Οι συμμετοχές του στο θέατρο ενίσχυσαν το επίπεδο της απόδοσής του και ξεκινώντας από δεύτερους ρόλους σε όλο και περισσότερο ποιοτικές ταινίες (Amazing Grace, Nightwatching) οδηγήθηκε σε ένα σημείο, όπου ο θεατής τον αναγνωρίζει και χαίρεται για τη συμμετοχή του στην ταινία, καθώς εδώ και πολλά χρόνια αναβαθμίζει το σύνολό της (Snow white and the Huntsman, Serena, Tale of Tales).

Στην πραγματικότητα κλέβει αθόρυβα την παράσταση. Ο τρόπος που απορεί, παίζοντας τένις με τον Hardy, μόλις ο τελευταίος του εξηγεί τον ισχυρισμό του, περί φάρσας που σκάρωσε ο Littlewood. Η στιγμή κατά την οποία καλωσορίζει τον Ramanujan στο κολέγιο Trinity, έχοντας την έκφραση ενός ισχυρού ανθρώπου της ακαδημαϊκής κοινότητας, που όμως απαλλάσσεται από κάθε μορφή σοβαροφάνειας και δεν φοβάται να αναγνωρίσει μέσω ενάρετης ευγενείας ως επιστήμονα και  φίλο κάποιον φέρελπιν μαθηματικό, προερχόμενο από μια χώρα με τελείως διαφορετική κουλτούρα. Μόλις ο Hardy εκφωνεί το λόγο του, αμέσως μετά την απόδειξη των διαμερίσεων, αναφέροντας μια φράση του Littlewood (κάθε ακέραιος αριθμός αποτελεί έναν προσωπικό φίλο του Ramanujan), αρκεί ένα νεύμα σεμνής συγκατάβασης από τον Toby Jones, για να συμπληρώσει όμορφα τη σκηνή.

DEV PATEL: Ως Srinivasa Ramanujan.

Ο ηθοποιός εισήχθη στο χώρο παίζοντας στην τηλεοπτική σειρά Skins, αφήνοντας ένα διαγώνισμα στη μέση, προκειμένου να περάσει από την οντισιόν! Έπειτα ξεχώρισε στην ταινία Slumdog Millionaire.

Αν και είναι Άγγλος που φέρει ινδική καταγωγή, δεν είχε εύκολο ρόλο. Η σύγχυση του Ramanujan κατά τον εγκλιματισμό του στην Αγγλία, μεταφέροντας τις συνήθειες της πατρίδας του. Η διαρκής, ψυχοφθόρα ανησυχία και αγωνία του, μήπως παραμείνει στο σκοτάδι όλη η έρευνα που πραγματοποίησε, είναι πολύ καλά αναπαραστημένες πράξεις υποκριτικής. Ομοίως, η στιγμή που χάνει την υπομονή, ψυχραιμία και κυρίως την εμπιστοσύνη του στον Hardy.

STEPHEN FRY: Ως  Sir Francis Spring.

Θα ήταν πραγματικά άδικο να απομονώσουμε κάποιες θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες στο πλούσιο βιογραφικό του Stephen Fry. Σας προτρέπουμε να ανακαλύψετε την υποκριτική του. Αξίζει!

Στο συγκεκριμένο ρόλο βεβαίως, έπαιξε αυτό που απλώς χρειαζόταν. Ξεκινώντας με αυστηρότητα, ορίζει την οικονομική του κυριαρχία ως Άγγλος εργοδότης. Ενώ αργότερα γλυκαίνει η έκφρασή του, όταν αντιλαμβάνεται την προοπτική των μαθηματικών ερευνών του Ramanujan, ενθαρρύνοντάς τον να αφήσει τα λογιστικά του βιβλία και να διαπρέψει σε άλλη χώρα.

DEVISA BHISE: Στο ρόλο της Janaki, συζύγου του Ινδού μαθηματικού.

Μέχρι στιγμής είναι η πιο αναγνωρίσιμη ερμηνευτική της στιγμή.    

Κάνοντας ακριβώς αυτό που πρέπει, η ηθοποιός έδειξε την αφοσίωση της Janaki, αλλά και την ικανότητά της να δείξει κατανόηση στο ασυνήθιστο για την εποχή εγχείρημα του άντρα της να αλλάξει ήπειρο, δημοσιεύοντας την εργασία του. Η στιγμή κατά την οποία ο Srinivasa της εξηγεί πώς ο ίδιος βλέπει τον κόσμο των μαθηματικών, κρατώντας στο χέρι του χιλιάδες κόκκους άμμου,  με την ίδια να πετυχαίνει μια έκφραση ενθουσιασμού, εκτίμησης και αληθινής ενσυναίσθησης, δείχνει πως έχει δυνατότητες.

ΕΠΙΤΥΧΗΣ Ή ΑΝΕΠΙΤΥΧΗΣ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΕΝΑΡΙΟΥ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ:

Το σενάριο είναι βασισμένο στην πραγματική ζωή του Ινδού μαθηματικού Srinivasa Ramanujan. Το βιβλίο που έγραψε ο Robert Kanigel το 1991, έχοντας ακριβώς τον ίδιο τίτλο “The man who knew Infinity”, αποτέλεσε γνώμονα για το σενάριο του Matthew Brown. Σε γενικές γραμμές το σενάριο ακολούθησε πιστά την έκβαση των πραγματικών γεγονότων. Υπήρξαν ελάχιστες εξαιρέσεις όπως για παράδειγμα το γεγονός, ότι ήταν κάπως πιο πολύπλοκη και χρονοβόρα η αληθινή μετανάστευση του Ramanujan στην Αγγλία, από ότι φαίνεται στην ταινία. Αλλά κάτι τέτοιο δεν αλλοιώνει το αποτέλεσμα και επειδή αναφερόμαστε στον κινηματογράφο, αντιθέτως χρησιμεύει, ώστε να οδηγηθεί με περισσότερο ενδιαφέρον ο θεατής στην εξέλιξη της πλοκής. Τα κείμενα είναι στα Αγγλικά ακόμη και όταν o Srinivasa συναναστρέφεται στην Ινδία με τα κοντινά του πρόσωπα. Ακούγονται όμως λίγες φορές κάποιες φράσεις της μητέρας του στα Tamil, σύμφωνα με το σενάριο. Παρατηρούνται εύστοχοι διάλογοι σχετιζόμενοι με το θέμα της ταινίας (“Είναι 6.000 Ναυτικά μίλια μακρυά, το πιστεύεις;” και ο Srinivasa απαντά ” Έχω γνωρίσει και μεγαλύτερους αριθμούς”. Ή για τον αριθμό ταξί 1729 ο ίδιος αναφέρει ότι έχει ενδιαφέρον, γιατί είναι ο μικρότερος αριθμός που αποτελεί το άθροισμα των δύο κύβων, με δύο διαφορετικούς τρόπους).

Τη σκηνοθεσία υπογράφει επίσης ο Matthew Brown. Ένα θέμα που θίγεται είναι η διαφορετική οπτική γωνία ενός Ινδού  και Άγγλου πολίτη, λόγω διαφορετικών πολιτισμών από τους οποίους προέρχονται, αν και οι δύο εντάσσονται τελικά στην επιστημονική κοινότητα. Υπάρχει βεβαίως, ο προβληματισμός για τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, εξαιτίας της βρετανικής κυριαρχίας στη συγκεκριμένη χώρα, μετατρέποντας την ως αποικία για πολλά χρόνια από το 18ο αιώνα, με την East Indian Company. Αν και είχε εξομαλυνθεί και αλλάξει αυτή η κατάσταση στο ξεκίνημα του 20ου αιώνα (με το Ινδικό εθνικό συνέδριο από το 1885 να στοχεύει στην ανεξαρτησία της χώρας), το 1914 εστιάζοντας στην οικονομία, η Αγγλία εξακολουθούσε να ορίζει κάποιες εξελίξεις στην Ινδία. Για αυτό το λόγο, οι σχέσεις μεταξύ Hardy-Ramanujan αποτελούν μια προσπάθεια υπέρβασης των παρελθοντικών ισχυρών διενέξεων.

Η γλώσσα των μαθηματικών είναι παρούσα με ακριβή προσέγγιση, αλλά σε κινηματογραφικά πλαίσια, ώστε να μην απομακρύνει τους θεατές από την ουσία της. Ο εφιάλτης του πολέμου φαίνεται μέσα από την μετατροπή ενός μεγάλου μέρους του πανεπιστημίου, πλέον σαν ιατρικό κέντρο περίθαλψης των τραυματιών. Ο ρατσισμός κάνει την εμφάνισή του, όταν o Ramanujan δέχεται αντίστοιχες κρούσεις. Η μύηση του Ινδού στη μεθοδολογία του κολεγίου Trinity γίνεται αντιληπτή, μόλις εκείνος ξεκινά να χρησιμοποιεί αποδείξεις για τα θεωρήματά του και ο όγκος του χάρτου αυξάνεται, με όλο και περισσότερες σημειώσεις εγγράφων να γίνονται μέρος της διακόσμησης του διαμερίσματός του. Πραγματικά όμορφη η σκηνή, όπου ο νεαρός μαέστρος των αριθμών, αντιλαμβάνεται τα μαθηματικά ακόμη και διαμέσου της φυσιολογίας, κατά τη διάρκεια της χιονόπτωσης. Η αντίθεση, με τον ελέφαντα στην Ινδία όντας  κάτω από ένα δέντρο με σκιά και αντίστοιχα στην Αγγλία με το ίδιο ζώο να διακρίνεται σε μια αφίσα τσίρκου, περιγράφει εύστοχα, το πως βιώνει ο Srinivasa την έλλειψη σεβασμού ως προς τη ζωή, από κάποιες αρνητικές επιλογές πράξεων διασκέδασης, που φέρει η δυτική κοινωνία. Το ρομαντικό στοιχείο κάνει αισθητή την παρουσία του, με τα όποια αμοιβαία συναισθήματα φέρει το ζευγάρι, αν και βρίσκεται σε μεγάλη γεωγραφική απόσταση.

Οι ερμηνείες παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς μολονότι ξεχωρίζει το διακύβευμα της επιστημονικής προόδου, είναι σημαντικό να επέλθει μια αίσθηση ανάγνωσης των προσωπικών συναισθημάτων, από τους ανθρώπους που περιστοίχισαν τη διάνοια του Ινδού. Οι ηθοποιοί το κατόρθωσαν.

Συνεπώς επιτυχής η απόδοση σεναρίου, σκηνοθεσίας και ερμηνειών.

ΕΠΙΛΟΓΗ CASTING: Εκτός από τους ρόλους που αναφέραμε, υπάρχουν οι αντίστοιχες ερμηνείες των δεύτερων ρόλων από τους Kevin R. Mcnally ( Ταγματάρχης MacMahon), Dhiritiman Chaterji ( Narayana), Jeremy Northam (Bertrand Russel) και Antony Calf (Howard). Από διαφορετικό υποκριτικό πόστο συνεισέφεραν, ώστε να γίνει μια συνολική χαρτογράφηση αγάπης, αμφισβήτησης και μίσους, προς το πρόσωπο του Srinivasa. Πολύ καλό Casting!

ΜΟΥΣΙΚΗ/ΗΧΗΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ: Η άρπα διακρίνεται στην εισαγωγή του έργου, ενώ θα ακουστεί με την ίδια μελωδία και στο τέλος. Η διακριτική και μοναδική παρουσία του sitar θα γίνει αντιληπτή, όταν η Janaki απαντήσει στο γράμμα του Srinivasa, περιμένοντας τον συμβολικά και κυριολεκτικά πίσω από τη θάλασσα, όπου σύμφωνα με τις παραδόσεις του Mandras εκείνος δεν επιτρεπόταν να διασχίσει.  

Ξεχωρίζει ο ήχος των βομβαρδισμών προερχόμενος από ρίψεις του zeppelin, σκορπίζοντας τον τρόμο σε Άγγλους και όχι μόνο πολίτες. Δεν περνά απαρατήρητη (όχι λόγω έντασης) η στιγμή, που η κιμωλία γράφει κατευθυνόμενη από το χέρι του Ramanujan την κατάληξη σε ένα  θεώρημα, για το οποίο ο καθηγητής Howard αδυνατεί, να εξηγήσει την πορεία της μαθηματικής διαδρομής.

ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ, ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΜΟΛΙΣ ΦΤΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ. ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ…

Ο ERETIKOS  κριτικός   Γιάννης Κρουσίνσκυ

 

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X