Αναλύσεις

Οι Γερμανοί απειλούν τη ρύθμιση του χρέους

Οι Γερμανοί απειλούν τη ρύθμιση του χρέους
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

Δύο γερμανικές τορπίλες απειλούν την έγκαιρη ρύθμιση του ελληνικού χρέους. Αν δεν υπήρχαν αυτές το θέμα θα είχε ήδη κλείσει στο σύνολό του και θα απέμεναν οι τελευταίες πινελιές, κυρίως πολιτικού χαρακτήρα.

Η φράση αυτή στελέχους των Βρυξελλών φανερώνει πόσο η πολιτική κατάσταση στη Γερμανία επηρεάζει την πορεία των διαπραγματεύσεων για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους. Και όταν αναφερόμαστε στην πολιτική κατάσταση το κυρίαρχο στοιχείο είναι οι εκλογές στη Βαυαρία στις 14 Οκτωβρίου.

Οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) σύμμαχοι της Μέρκελ και κυβερνητικοί εταίροι δεν δέχονται να κάνουν καμία παραχώρηση προς την Ελλάδα.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως αισθάνονται την πίεση από τους Φιλελεύθερους και το εναλλακτικό Afd και φοβούνται πως τυχόν παραχώρηση προς την Ελλάδα θα κοστίσει εκλογικά.

Αυτή είναι η μία γερμανική τορπίλη, στη προσπάθεια εξεύρεσης λύσης για το χρέος.

Η δεύτερη είναι η απαίτηση των Γερμανών να υπάρξουν όροι και προϋποθέσεις στην εφαρμογή του μηχανισμού της σύνδεσης του χρέους με την ανάπτυξη, του αποκαλούμενου και γ”γαλλικού κλειδιού”.

Στη γερμανική απαίτηση αντιτίθενται η Κομισιόν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με το επιχείρημα πως αν δεν είναι αυτόματος ο μηχανισμός και χωρίς όρους και προϋποθέσεις, θα είναι λιγότερο αξιόπιστος για τις αγορές.

Οι συνέπειες αυτού μπορεί να είναι μεγάλες, να δημιουργήσουν δυσκολίες στην έξοδο και να αυξήσουν το κόστος του δανεισμού για την Ελλάδα.

Η κατάσταση αυτή και προπαντός η εκλογική αναμέτρηση στη Βαυαρία καθιστούν αβέβαιη την τελική συμφωνία για το χρέος στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου (αυτός είναι και ο λόγος που στη Γερμανία κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν ακόμα σενάρια για ολιγόμηνη παράταση του προγράμματος).

Ο φόβος για καθυστέρηση είναι υπαρκτός και η ελληνική κυβέρνηση με την Κομισιόν, αλλά και το ΔΝΤ προσπαθούν να πλαγιοκοπήσουν τις γερμανικές αντιρρήσεις και να βρεθεί μία συμβιβαστική φόρμουλα.

Το κακό στην προκειμένη περίπτωση είναι η μείωση του πολιτικού βάρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η αδυναμία του να απαιτήσει λύσεις απειλώντας με αποχώρηση από το ελληνικό πρόγραμμα.

Βλέπετε οι Ευρωπαίοι όλο και περισσότερο προσχωρούν στην ιδέα ότι η Ευρώπη δεν έχει ανάγκη πλέον το ΔΝΤ για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ευρωζώνης.

Από την άλλη το ΔΝΤ αν βρεθεί εκτός Ευρώπης θα βρεθεί σε πολύ δυσμενή θέση παγκοσμίως. Εξ΄ αυτού του λόγου είναι αποφασισμένο να κάνει και έχει ήδη κάνει πολλούς συμβιβασμούς, πράγμα που για τη χώρα μας δεν είναι το καλύτερο. Μάλιστα, είναι πολλοί και στην Ελλάδα οι οπαδοί της απομάκρυνσης του ΔΝΤ από τη στιγμή, που δεν μπορεί να ασκήσει ισχυρή πίεση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Την περίπλοκη θέση στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι διαπραγματεύσεις περιέγραψε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος σε συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο” την εβδομάδα που πέρασε είπε ότι «ηστρατηγική μας είναι να αποφύγουμε κατ’ αρχάς το χειρότερο. Η Γερμανία ήθελε λίγα για το χρέος και δεν την ένοιαζε αν θα είναι σκληρά τα μέτρα. Το ΔΝΤ ήθελε μεγάλη ελάφρυνση και δύσκολα μέτρα. Εως τώρα εμείς είχαμε το χειρότερο μείγμα, αλλά τώρα δεν φαίνεται να είναι έτσι. Εχουμε τα σημαντικά πλεονάσματα και πολύς κόσμος έχει εκνευριστεί με τα τεράστια λάθη στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ.

Το Ταμείο μπορεί να βοηθήσει να πάρουμε περισσότερα για το χρέος αλλά μπορεί και να φύγει. Εμείς δεν παίρνουμε θέση. Εμείς λέμε ότι πρέπει να εφαρμοστεί αυτό που έχουμε συμφωνήσει. Στο χρέος θέλουμε τον “καθαρό διάδρομο”, για να γνωρίζουν οι πολίτες και οι αγορές».

Για να τοποθετήσουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, θα πούμε πως, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα μέρος της συμφωνίας είναι ήδη έτοιμη. Αυτή αφορά τα υψηλότοκα δάνεια από το πρώτο διακρατικό δάνειο, πολλών δεκάδων δισ. ευρώ.

Συμφωνήθηκε να επιμηκυνθούν χρονικά τα δάνεια αυτά και δημιουργήθηκε ένας μηχανισμός για τα επιτόκια τα οποία θα παραμένουν κοντά στο ύψος που θα έχουν τα επιτόκια δανεισμού του ESM.

Οσον αφορά στα δάνεια του ΔΝΤ, εξετάζεται ακόμα, αλλά δεν έχει υπάρξει συμφωνία για την εξαγορά τους από τον ESM,πράγμα που σημαίνει πως θα υπάρξει σημαντική ελάφρυνση στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Αυτή η ρύθμιση αφορά στα μεσοπρόθεσμα μέτρα του χρέους. Στα μακροπρόθεσμα η λύση είναι ο “γαλλικός μηχανισμός” για τη σύνδεση του χρέους με την ανάπτυξη, για τον οποίο ήδη αναφέραμε τις διαφωνίες και τη μία γερμανική τορπίλη.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ακούστηκαν και κάποιες φωνές, οι οποίες προς το παρόν δεν έπεισαν κανένα να αφεθεί η ρύθμιση για τα μακροπρόθεσμα μέτρα για μετά τις εκλογές στη Βαυαρία.

Αν μπορούσε να βρεθεί η φόρμουλα, δεν αποκλείεται να ήταν μία προσέγγιση πιο ευνοϊκή για τη χώρας μας.

Οσον αφορά στην ελληνική κυβέρνηση η απόφαση είναι να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι. Επίσης, δεν πρόκειται να τεθούν στο τραπέζι αιτήματα, όπως η αναβολή της μείωσης των συντάξεων και της μείωσης του αφορολογήτου. Τουλάχιστον όχι πριν είναι κατάλληλος ο πολιτικός χρόνος, που θα καταστήσει εφικτό το ενδεχόμενο μιας αποτελεσματικής διεκδίκησης.

Για το θέμα αυτό αποκαλυπτική ήταν η τοποθέτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Οταν ρωτήθηκε για τις συντάξεις και το αφορολόγητο είπε: «Δεν είναι ώρα για αυτή τη συζήτηση. Κάθε πράγμα στην ώρα του, εμείς είμαστε προσηλωμένοι στο να τελειώσει η 4η αξιολόγηση και να έχουμε τη λύση με το χρέος».

Που πολύ απλά σημαίνει ότι οι συνθήκες και οι ισορροπίες αυτή την εποχή δεν επιτρέπουν να θέσουμε ένα τέτοιο ζήτημα. Ομως, μετά την 20η Αυγούστου, δηλαδή την έξοδο από τα μνημόνια (και ιδίως μετά τις 14 Οκτωβρίου θα προσθέσουμε εμείς), το θέμα αναμένεται να τεθεί στο τραπέζι με όπλο και τις εκτιμήσεις της Κομισιόν ότι η Ελλάδα πετυχαίνει τα πρωτογενή πλεονάσματα τόσο το 2019 όσο και το 2020.

Και οι πιθανότητες επιτυχίας θα είναι κατά πολύ αυξημένες αν το ΔΝΤ τελικά αποφασίσει να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα.

Το άλλο πολύ σημαντικό θέμα το οποίο απασχολεί την ελληνική κυβέρνηση, αλλά προς το παρόν αποφεύγει να το θέσει στο τραπέζι είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα ως το 2023. Πρόκειται για καίριο ζήτημα το οποίο θα καθορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν, καθώς και τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας με ότι αυτό συνεπάγεται στο σκέλος της ανεργίας και της βελτίωσης των οικονομικών των πολιτών.

Και για το ζήτημα αυτό η κυβέρνηση τηρεί στάση αναμονής. Και όπως είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος «θα πρέπει να δούμε τη λύση στο χρέος, τη μεταμνημονιακή εποχή και πού θα κάτσει η ατζέντα Μακρόν, που υποστηρίζει ότι έχει δοθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση πολύ μεγάλη έμφαση στη λιτότητα», που σημαίνει ότι άφησε παράθυρο στο μέλλον να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση ως προς τα πλεονάσματα.

Μία άλλη πολύ σημαντική πτυχή είναι ο χαρακτήρας της επιτήρησης μετά την 21η Αυγούστου. Oι παρεμβάσεις δεν θα αφορούν στις πολιτικές που πρόκειται να εφαρμοστούν, αλλά μόνο στην επίτευξη των στόχων.

Τη διάσταση αυτή επιβεβαίωσε πλήρως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος αφού είπε πως οι επισκέψεις των ελεγκτών αντί για δύο το χρόνο μπορεί να είναι τρεις ή τέσσερις εξήγησε ότι «η διαφορά είναι ότι στο πρόγραμμα υπάρχει επιτήρηση στόχων και μέσων. Μετά το πρόγραμμα, θα έχουν λόγο σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις, αλλά όχι πολύ μεγάλο λόγο στο πώς θα φτάνουμε τον στόχο για τα πλεονάσματα. Οι στόχοι είναι δεδομένοι, αλλά θα έχουμε λόγο στα μέσα».

Θανάσης Λυρτσογιάννης 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Kontra News

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X