Κατώτεροι των περιστάσεων και των στιγμών

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Της Αλεξάνδρας Σαγρή, δασκάλας,
υπ. Βουλευτή Κινήματος Αλλαγής Βορείου Τομέα Αθηνών
http://alexsagri.blogspot.com/

9 χρόνια μετά το ξέσπασμα μιας έντονης κρίσης, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, αξιακής, όλοι νομίζω θα περιμέναμε πως θα βγαίναμε πιο δυνατοί, πως θα αντικρίζαμε ευοίωνα το μέλλον, πως θα βρίσκαμε τα πατήματά μας στη οικονομία, την παραγωγή, τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες στη χώρα μας.
Όλοι θα περιμέναμε την ισορροπία στις ζωές και την καθημερινότητά μας.
Οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά.
Αντί αυτού, 9 χρόνια μετά από αμέτρητη πάλη ανάμεσα στη λογική και την παραφροσύνη, αφού δοκιμάστηκε ο ακραίως λαϊκισμός και η ατέλειωτη δημαγωγία, δυστυχώς το τοπίο είναι ακόμη ομιχλώδες και απαισιόδοξο.
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του με ελάχιστες εξαιρέσεις, αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων και των στιγμών.
Έχει αποτύχει να δώσει όραμα και ελπίδα.
Η κυβέρνηση του Σύριζα καλλιέργησε την ελπίδα τόσο έντονα, την υποσχέθηκε, μα πολύ γρήγορα την καθαίρεσε με τις επιλογές της και τη στάση της σε όλα τα επίπεδα.
Η ΝΔ καλλιέργησε το διχαστικό και αντιμνημονιακό τοπίο και μην έχοντας κάνει καμία αυτοκριτική για το παρελθόν της και τα λάθη της συνεχίζει σε μια πλήρη συντηρητική λογική.
Στήνεται ένα δυνατό δίπολο, που αντιμάχεται για το ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις με ατάκες και όχι με βαθιά, ουσιαστικά επιχειρήματα.
Ένα δίπολο που δε το έχει ανάγκη η κοινωνία, που δε το χρειάζεται ο πολίτης. Ένα δίπολο που διαιρεί, που απλά διχοτομεί την κοινωνία, ενώ αυτή τη στιγμή η κρίση θα έπρεπε να μας έχει διδάξει πως οι δυνάμεις των κομμάτων έπρεπε να διαμορφωθούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να ευνοούνται συνεργασίες όλων των υγιών πολιτικά δυνάμεων σε μια προοδευτική κατεύθυνση.
Τα υπόλοιπα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, αγωνιούν να ακουστούν και να υψώσουν ανάστημα, σε όλο αυτό το τοπίο.

Σήμερα θα έπρεπε να μιλάμε για την πολιτική της ουσίας, την πολιτική που δίνει όραμα και προοπτική.
Σήμερα θα έπρεπε να λύνουμε προβλήματα βασικά, να ιεραρχούμε ανάγκες, να μιλάμε για αύξηση θέσεων εργασίας, για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, για έναν πρωτογενή τομέα παραγωγικό, ανταγωνιστικό με συγκεκριμένα κίνητρα ανταποδοτικότητας.
Σήμερα θα έπρεπε να μιλάμε για έναν υγιή δημόσιο τομέα, που θα συμπράττει και θα συνεργάζεται με τον ιδιωτικό τομέα για την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στον πολίτη.
Σήμερα θα έπρεπε να μιλάμε για διαφάνεια και αξιοκρατία πιο δυνατά από ποτέ, για σύμπνοια και κοινή στρατηγική σε ζητήματα παιδείας, υγείας, εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.
Σήμερα χρειαζόμαστε μια πραγματικά προοδευτική ατζέντα.
Αντί όλων αυτών μόνο φωνασκίες, καταγγελίες και διχαστική ρητορική, που απομακρύνει ακόμη περισσότερο τον πολίτη από την πολιτική, τον απομονώνει και τον οδηγεί σε ακραίες επιλογές.
Αντί όλων αυτών η κυβέρνηση χειρίζεται μικροκομματικά και εργαλειακά όλα τα ζητήματα που ανοίγει.
Επιλέγει την τέχνη της επικοινωνίας από το να ασκεί πραγματική πολιτική.
Επιλέγει την άλωση των μικρότερων κομμάτων και την ανασύνταξη του πολιτικού σκηνικού, με ματιά μόνο κομματικής επιβίωσης.
Παράδειγμα, η συμφωνία των Πρεσπών και πώς αυτή χρησιμοποιήθηκε.
Παράδειγμα, η μη προσφυγή στις κάλπες ενώ δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση να κυνερνά.
Παράδειγμα, ο τελευταίος ανασχηματισμός.
Είδατε καμία αλλαγή που να έχει αντίκτυπο στην αλλαγή πολιτικής; Καμία.
Παιχνίδια εντυπώσεων, με άμεσο στόχο την άλωση του χώρου που το ΠΑΣΟΚ εξέφραζε ανέκαθεν.
Σε όλη αυτή την προσπάθεια, το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής απαντά με τις προτάσεις του, τα σχέδια νόμου που έχει καταθέσει για τη στήριξη των νοικοκυριών, της οικογένειας, του εργαζόμενου, του άνεργου, του συνταξιούχου, του κοινωνικά αδύναμου.
Είναι αναγκαίο να επιστρέψουμε στην πολιτική…