Τράγκας: Στο Δαμάσι οι κάτοικοι έκαναν πρόβες – Αλλά ο Μητσοτάκης το έσκασε για να αποφύγει την χλεύη!

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Συγκλονιστικές αφηγήσεις και αποκαλύψεις από τους κατοίκους της σεισμόπληκτης περιοχής στο κλιμάκιο του ΚΕΛΑΝ για την συμπεριφορά του πρωθυπουργού και την εγκατάλειψή τους

Προσπάθησα να βρω τον Θεό στο Δαμάσι αλλά δεν τον βρήκα πουθενά! Αποφεύγει, φαίνεται, τόπους που βεβήλωσαν ανίεροι δαίμονες.

Το μόνο που αντάμωσα εκεί ήταν οι δικοί μου δαίμονες, με φόντο τα στενά κελιά-κοντέινερς που πρόσφεραν στους σεισμόπληκτους ο Βαγγέλης Μαρινάκης (Ολυμπιακός), το “Mega” και άλλοι «φιλάνθρωποι» δισεκατομμυριούχοι που αναπληρώνουν το ανύπαρκτο κράτος σε όλες τις θεομηνίες! Ο εγκέλαδος έσβησε το χαμόγελο των κατοίκων και η διέλευση του ψυχρού- κυνικού πρωθυπουργού την ελπίδα. Οι αστυνομικοί του και η σκιά του, ο Φρειδερίκος, έκαναν προληπτική έρευνα (ευτυχώς δεν έφθασαν σε προληπτικές προσαγωγές) για να διαπιστώσουν ποιοι κάτοικοι πιθανόν θα αποδοκίμαζαν τον Μητσοτάκη την ημέρα που θα εγκαινίαζε το σχολείο για τα σεισμόπληκτα παιδιά της περιοχής. Δύο-τρεις φορές έκαναν πρόβες για το που θα σταθούν οι κάτοικοι έξω από τα κοντέινερ του Μαρινάκη για να χαιρετήσουν με «ευγνωμοσύνη» τον «γενναιόψυχο» ένοικο του Μαξίμου.

Όπως μου αφηγήθηκαν τα τηλεοπτικά συνεργεία είχαν εντολή να δείχνουν μόνο το καινούργιο κτίριο του σχολείου και καθόλου την γύρω κατεστραμμένη περιοχή. Υπήρχαν οδηγίες να μην πλησιάσει κανένας κάτοικος τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ούτε καν ο κοινοτάρχης Γιώργος Τσανάκας. «Ήθελα να μου πει μια καλημέρα» μου είπε μια ηλικιωμένη κυρία που ζει σε ένα κελί-κοντέινερ, «αλλά πέρασε 10 μέτρα από εδώ χωρίς να μας κοιτάξει καθόλου και έφυγε γρήγορα». Η προληπτική έρευνα που έγινε στο Δαμάσι από έναν υπαστυνόμο Β’ και την σκιά του «πρίγκιπα», τον Φρέντυ, οδήγησε στην ολιγόλεπτη παραμονή του και στην αστραπιαία αναχώρησή του από το κατεστραμμένο Δαμάσι.

Προσπάθησα να μιλήσω με τον Θεό στο Δαμάσι αλλά ήρθα τετ-α-τετ με τους δικούς μου δαίμονες. Τετρακόσια σπίτια έπληξε ο σεισμός πριν από οκτώ μήνες, διακόσια έπαθαν βλάβες, εξήντα είναι για πλήρη κατεδάφιση. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε τέσσερις μήνες για να δώσει τα 600 ευρώ που ήταν για σίτιση στους πληγέντες. Για τα οικοσκευή που καταστράφηκαν από τον χορό του εγκέλαδου είπε να δώσει από 1.200 έως 6.000 ευρώ. Όσοι μένουν ακόμη σε πράσινο σπίτι αλλά καταστράφηκαν τα υπάρχοντά τους (τηλεοράσεις, ψυγεία, πλυντήρια, έπιπλα) δεν παίρνουν ούτε δεκάρα. Όλοι τώρα φοβούνται ότι τα «κελιά» που έστειλαν οι «φιλάνθρωποι» πλούσιοι, κολλητοί του Μητσοτάκη, θα γίνουν μόνιμες κατοικίες. Είναι πλάκα στο στήθος να σκέφτεσαι ότι δεν υπάρχει κανένα οικονομικό σχέδιο για να ξαναφτιάξουν οι κάτοικοι στο Δαμάσι τα σπίτια τους. Όλες οι κατοικίες τους τώρα γράφουν «Ολυμπιακός (20), «Μέγκα», «Καραμολέγκος» (2), «Μεταλουμίν», «Ελληνική Αστυνομία» (2), και τα υπόλοιπα δεν έχουν καμιά ταμπέλα χορηγού, προέρχονται από το απρόσωπο και ανύπαρκτο κράτος.

Ένα κοντέινερ έγινε ιατρείο αλλά ο γιατρός πηγαίνει ορισμένες ημέρες! Έχει έναν καρδιογράφο για όλα. Απέξω έξι μπλε καρεκλάκια για να κάθονται οι ασθενείς στο κρύο, στο χιόνι και στη ζέστη. Ευτυχώς ο Δεσπότης Ελασσόνας όπως μου είπαν οι κάτοικοι είχε μια άκρη με τον Μητροπολίτη Πειραιώς που τα έχει βρει με τον Μαρινάκη. Έτσι οι ερυθρόλευκοι έστειλαν τα κοντέινερ και επειδή κανείς από το κράτος δεν έδινε λεφτά να ανοίξει το φρεάτιο δίπλα στον καταυλισμό ο άγιος έσκασε 1.200 ευρώ από την τσέπη του για να πάει το σκαπτικό μηχάνημα! Ο «Μπάλος» πλημμύρισε όλο το έδαφος γύρω από τα «κελιά» που διαμένουν οι σεισμόπληκτοι αλλά τα νερά απορροφήθηκαν γρήγορα γιατί κάτω από την επιφάνεια του εδάφους υπάρχει πολύ κοπριά. Δεν έχουν προβλεφθεί αντιπλημμυρικά έργα γιατί υποτίθεται αυτά δεν είναι μόνιμες κατοικίες, έλα όμως που περνάνε οι μήνες και γίνονται μόνιμες. Και πως να φτιάξεις ξανά το σπίτι, χωρίς λεφτά, χωρίς βοήθεια από κανέναν. Οκτώ μήνες απαιτούνται για να πάρεις άδεια από την πολεοδομία Τυρνάβου και το κόστος για να σχηματιστεί ο φάκελος είναι από 2.500 έως 5.000 ευρώ. Οι νέοι φεύγουν από το Δαμάσι, η περιοχή έχει 14.000 στρέμματα αμπέλια, ποιοι θα τα δουλέψουν; Πόσες οικογένειες πέντε, έξι και επτά ατόμων μπορούν να μείνουν σε 26 τετραγωνικά που είναι ένα κουτί-σπίτι;

Όπου πήγα στην Ελλάδα μέχρι τώρα είδα την απόγνωση σε θολά μάτια αγροτών και ανέργων το ίδιο και στο ήδη ξεχασμένο, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, Δαμάσι.

Περιοδεύοντας στη Θεσσαλία, διαπίστωσα ότι ο αγροτικός κόσμος έχει ξεχαστεί πλήρως από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι ελαιοπαραγωγοί στη Φθιώτιδα, οι αμπελουργοί στη Θεσσαλία. Επτά παγετοί, δύο φορές χαλάζι και ένας υπερκαύσωνας είκοσι ημερών ακολούθησαν τον σεισμό. Μεγάλες οι καταστροφές στα αμπέλια που αποτελούν το βασικό εισόδημα των κατοίκων της περιοχής. Οι διελεύσεις των βουλευτών «γαλάζιων» και άλλων χρωμάτων από την περιοχή είναι ελάχιστες. Ο βουλευτής Κέλας της ΝΔ, όπως που είπαν, εισηγήθηκε μια έκτακτη ενίσχυση ανά ΑΦΜ η οποία δεν δόθηκε. Οι ανατιμήσεις στα καύσιμα και η άνοδος του κόστους ζωής πυρπολούν τσέπες και στεγνώνουν ψυχές. Οι πρόχειρη εκτίμηση των ζημιών ακολουθείται από την αδιαφορία η καλύτερα από την ανεπάρκεια των οικονομικών αποθεμάτων του ΕΛΓΑ. Με 1,50 ευρώ το πετρέλαιο… το τρακτέρ σκάει στα γέλια, δεν κινείται εκατοστό. Το εξωφρενικό είναι ότι η ΔΕΗ συνέχισε να στέλνει λογαριασμούς στα σπίτια που έκοψε το ρεύμα λόγω επικινδυνότητας και καταστροφών μετά τον σεισμό. Οι κάτοικοι στο Δαμάσι έπρεπε να πάνε στην Λάρισα για να ενημερώσουν την ΔΕΗ ότι τα σπίτια είναι ακατοίκητα! Δεν φρόντισε κανείς να μειώσει την ταλαιπωρία τους. Η περίφημη επιδότηση ενοικίου «αναζητείται» ακόμη από τους περισσότερους κατοίκους. Οι ιστορίες που μου αφηγήθηκαν είναι για γέλια και για κλάματα. Μαζευτήκαμε σε ένα καφενείο του χωριού και μιλήσαμε για όλα, το καλύτερο ανέκδοτο μου το είπε ένας κοντά στην ηλικία μου. «Όπως ακρίβυναν τα καύσιμα και τα λιπάσματα θα ρίχνουμε άμμο στα αμπέλια μήπως και τα ξεγελάσουμε και βγάλουνε σταφύλια».

Πριν φύγω από το Δαμάσι μαζί με το κλιμάκιο του Κινήματος «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ», σκέφτηκα τον τίτλο του βιβλίου του Αντώνη Σαμαράκη «Ζητείται ελπίς». Κοίταξα τον ουρανό μήπως συναντήσω το βλέμμα του και τον παρακαλέσω να ακούσει αυτούς τους ανθρώπους, δυστυχώς, πίσω από τα κοντέινερς εκεί στην τάφρο από όπου βγαίνουν, έτσι λένε, συχνά-πυκνά φίδια, αντάμωσα τους δικούς μου δαίμονες. Είναι άδικο για μια χώρα-κοιτίδα του πολιτισμού να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση και να έχει τέτοια πολιτική ηγεσία.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ: Στο Δαμάσι οι κάτοικοι έχουν να δουν γάμο χρόνια!!!