Ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης γράφει: Ο κρατούμενος απεργός πείνας νίκησε – Τώρα να νικήσει η ζωή

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ο κρατούμενος απεργός πείνας νίκησε – Τώρα να νικήσει η ζωή

Η απεργία πείνας είναι μια μορφή αγώνα νομοθετημένη στον Σωφρονιστικό Κώδικα. Χρησιμοποιείται ως κραυγή απελπισίας και έσχατο μέσο πίεσης ενός κρατούμενου που αντιμετωπίζει αυτό που ο ίδιος βιώνει ως ακραία αδικία. Είναι μέσο πάλης απέναντι στο κράτος, αλλά είναι και μέσο απεύθυνσης και δημοσιοποίησης μιας κατάφωρης αδικίας στην κοινωνία.

Με αυτά τα δεδομένα, ο κρατούμενος απεργός πείνας Δ. Κουφοντίνας νίκησε στον αγώνα του. Δεν χρειάζεται να ακούσει κανείς τη συνήγορό του ή όσους στήριξαν το αίτημα του, πολλώ δε μάλλον τους ομοϊδεάτες τους. Οι ίδιες οι δηλώσεις των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων, στις οποίες εξαναγκάστηκαν εξαιτίας του αγώνα, αποκάλυψαν την αδικία. Ένας νόμος φωτογραφικός δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ο Κουφοντίνας δεν επαναμετήχθη ποτέ στον Κορυδαλλό, όπως ψευδώς έλεγε αρχικά το Υπουργείο. Δεν πάτησε το πόδι του στον Κορυδαλλό, ούτε για ΕΝΑ λεπτό, ώστε να έχει εφαρμοστεί ο νόμος. Όταν έφτασε στον Δομοκό, ο κρατούμενος υπέβαλε άμεσα αίτημα μεταγωγής στον Κορυδαλλό, αίτημα που μέχρι και σήμερα δεν έχει απαντηθεί από την ΚΕΜ. Όταν ζήτησε ο κρατούμενος τα σχετικά έγγραφα της μεταγωγής του, το Υπουργείο του τα αρνήθηκε λόγω… προσωπικών δεδομένων. Όταν ο κρατούμενος, αντιδρώντας, άρχισε την απεργία πείνας του, το Υπουργείο και η κυβέρνηση κώφευαν. Μετά από σαράντα μέρες στέρησης τροφής, του έδωσαν κάποια από τα έγγραφα που ζητούσε, αποδεικνύοντας το αδικαιολόγητο της πρότερης άρνησης. Η περίφημη «απόφαση» της ΚΕΜ ήταν μια σφραγίδα, χωρίς μορφή απόφασης, αριθμό, σκεπτικό (ούτε καν την επανάληψη του κειμένου του νόμου για το έκτακτο της μεταγωγής δεν περιέχει). Η αδικία και η εκδικητικότητα βγάζουν μάτι.

Στη διάρκεια αυτού του αγώνα, δυνάμεις, κόμματα και πρόσωπα που ούτε κατά διάνοια δεν ταυτίζονται ιδεολογικά με τον Κουφοντίνα αποδέχτηκαν το δίκαιο του αιτήματός του, που είναι, όντας αμετάκλητα καταδικασμένος, να συνεχίσει να εκτίει την ποινή του στην περιοχή που μένει η σύζυγος και το παιδί του. Κι όμως γι’ αυτά τα 200 χιλιόμετρα διαφορά από τον Δομοκό στον Κορυδαλλό και με τόσο καταφανώς άδικους χειρισμούς, η κυβέρνηση θέλει νεκρό.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr