Αναλύσεις

Η συμφωνία των Πρεσπών και ο ρόλος των μεγάλων δυνάμεων

NEWSROOM 20.12.2018 | 04:15

Ακούστε το άρθρο

Μία πολύ ενδιαφέρουσα, διεισδυτική και αποκαλυπτική ανάλυση για τη συμφωνία των Πρεσπών από τον Ευάγγελο Αντώναρο.

“Οποιος εξακολουθεί να νομίζει ότι δεν θα κυρωθεί από τη σημερινή Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών, μάλλον δεν καταλαβαίνει δυο πράγματα: 1. Πως λειτουργεί η διεθνής πολιτική — ιδίως όταν εμπλέκεται με ενεργό ρόλο η Ουάσιγκτον. 2. Ποιες μπορεί να είναι και μέχρι ποιου σημείου μπορούν να φθάσουν οι αντιδράσεις μιας οποιασδήποτε χώρας, ιδιαίτερα του περιορισμένου μεγέθους όπως είναι η δική μας.

Ξέρω τι θα σπεύσουν να μου πουν πολλοί. Οτι είμαι κυνικός, ότι καταθέτω τα όπλα μπροστά σε υπαρκτές η φανταστικές πιέσεις, ότι οι Ελληνες είναι διαφορετικοί από άλλους λαούς, ότι πάνω από όλα — ακόμη από τις σχέσεις με τις ΗΠΑ — υπάρχει το εθνικό συμφέρον. Καλά και άγια όλα αυτά. Με μια διαφορά. Δεν έχουν καμία σχέση με τη πραγματικότητα. Εγώ ξέρω την ιστορική αλήθεια: Οτι όποτε η Ελλάδα δεν φρόντισε να βρει κοινό βηματισμό με τις χώρες που καθόριζαν τις διεθνείς εξελίξεις, ειδικά σε περιόδους μεγάλων ανακατατάξεων δυνάμεων (ακόμη κι όταν αυτές δεν ήταν άμεσα ορατές) πλήρωσε συνήθως μεγάλο τίμημα. Και ξέρω πόσο ωμά και χωρίς περιστροφές μιλάνε οι ισχυροί όταν θίγονται τα συμφέροντα τους. Εχω πάρει μέρος σε πολλές τέτοιες συσκέψεις ανωτάτου επιπέδου.

Η μαγκιά — για να το πω λαϊκά και κατανοητά — είναι όταν χώρες μεσαίου η μικρού μεγέθους καταφέρνουν να αναπτύξουν τον ίδιο βηματισμό με τις μεγάλες χώρες. Τις εθνικές περηφάνιες τις αφήνω δώρο σε όσους δεν νοιάζονται αν σε τελική ανάλυση η Ελλάδα και τα συμφέροντα της μικρύνουν. Πατριωτισμός είναι να βλέπεις στο μέλλον, όχι να αποχαυνώνεσαι στο παρελθόν.

Πριν από πολλά πολλά χρόνια, όταν η κυβέρνηση ήταν ακόμη νεοδημοκρατική πριν την παπανδρεϊκή εποχή, ήμουνα νεαρός τότε εγώ σύμβουλος τύπου σ ενα σπουδαίο υπουργό της εποχής. Ηξερε πως διάβαζα πολύ ξένο τύπο κι ότι διατηρούσε επαφές με το διπλωματικό σώμα στην Αθήνα. Ηταν έξυπνος άνθρωπος, με κοφτερό μυαλό. Κάθε δυο τρεις μέρες λοιπόν με ρώταγε μόλις έμπαινα στο γραφείο του: “Τι λέει ο αμερικανικός παράγοντας Βαγγέλη”. Συνήθως δεν ήμουνα σε θέση να του απαντήσω, γιατί απλά δεν ήξερα. Η ερώτηση αυτή όμως μου εντυπώθηκε στο μυαλό. Και κατάλαβα τι ήθελε να μου πει.

Πολλά χρόνια αργότερα, όταν είχα αναλάβει θέση στο κυβερνητικό σχήμα του Κώστα Καραμανλή, ένας άλλος, επίσης έμπειρος υπουργός μου έλεγε συχνά πυκνά. “Ποτέ δεν παίρνω μια πρωτοβουλία σημαντική στις Βρυξέλλες, αν δεν έχω διερευνήσει ποιες είναι οι απόψεις και οι προθέσεις του Γερμανού συναδέλφου μου.” Τα ίδια πράγματα δηλαδή με άλλα λόγια.

Οποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Οποιος δεν θέλει να καταλάβει, είναι άξιος της τύχης του.

ΥΓ1. Κι επειδή κάποιοι καλοθελητές θα με ρωτήσουν: Μήπως όλα αυτά τα λες γιατί είσαι υπέρ της κύρωσης της συμφωνίας. Απαντώ: Πρώτον, τη θέση μου για τη συμφωνία την έχω εκφράσει επανειλημμένα και μάλιστα γραπτώς. Δεύτερον, πότε δεν μπερδεύω στις αναλύσεις μου το θέλω μου με το είναι.

ΥΓ2. Αν τελικά πάμε σε αναβολή της κύρωσης της συμφωνίας και πρόωρες εκλογές, ο μόνος; που μπορεί να αποφασίσει κάτι τέτοιο είναι ο Αλέξης Τσίπρας — και πάντως όχι γιατί δεν θα έχει τις 151 ψήφους. Οι λόγοι θα είναι άλλοι ( κι ίσως τους πούμε μια άλλη φορά). Αλλά ο Μητσοτάκης θα πρέπει να προσεύχεται να μη του συμβεί κάτι τέτοιο. Κι ας κάνει τώρα (ανέξοδα όπως λαθεμένα νομίζει) το παλληκάρι.”