Εφιαλτικό σενάριο: «Δύο μεταλλάξεις μακριά από το να γίνει ο κορονοϊός ανθεκτικός σε όλα τα εμβόλια»

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν πέντε νέες μελέτες για τον κορονοϊό και συγκεκριμένα για την παραλλαγή Όμικρον, η οποία μπορεί να διαφύγει σε μεγάλο βαθμό την ανοσιακή προστασία που προσφέρουν όχι μόνο τα εμβόλια και η προηγούμενη νόσηση, αλλά και τα μονοκλωνικά αντισώματα.

Σύμφωνα με εργαστηριακές μελέτες, όσοι είχαν θωρακιστεί κατά της COVID-19 ακόμα και με τρίτη δόση ή είχαν νοσήσει στο παρελθόν, διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να προσβληθούν από το νέο στέλεχος, το οποίο είναι επίσης ανθεκτικό σε όλα τα μονοκλωνικά αντισώματα που χρησιμοποιούνται κλινικά σήμερα.

Η σημαντικότερη από τις πέντε μελέτες, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Ντέηβιντ Χο του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, που έγινε σε συνεργασία με επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, έβαλε στο μικροσκόπιο κατά πόσο τα αντισώματα από 54 πλήρως εμβολιασμένους με Pfizer/BioNTech, Moderna, AstraZeneca και Johnson & Johnson μπορούν να εξουδετερώσουν στο εργαστήριο την Όμικρον.

Οι 15 από αυτούς είχαν μάλιστα κάνει και την ενισχυτική δόση με mRNA εμβόλιο, ενώ οι δύο είχαν επίσης νοσήσει με COVID-19 στο παρελθόν.

Όπως διαπιστώθηκε, τα εμβόλια πρόσφεραν σημαντικά μειωμένη αποτελεσματικότητα απέναντι στην Όμικρον, σε σχέση με τις άλλες παραλλαγές.

Όσοι μάλιστα είχαν νοσήσει από COVID-19 κινδυνεύουν ακόμα περισσότερο με επαναλοίμωξη.

Και μπορεί όσοι έλαβαν την ενισχυτική δόση με mRNA εμβόλιο (Pfizer/BioNTech ή Moderna), να είναι καλύτερα θωρακισμένοι σε σχέση με όσους έχουν κάνει μόνο δύο δόσεις, ωστόσο και στη δική τους περίπτωση τα αντισώματα έχουν μειωμένη αποτελεσματικότητα έναντι της Όμικρον.

«Ακόμα και μια τρίτη δόση μπορεί να μην προστατεύει επαρκώς από λοίμωξη, ωστόσο πρέπει φυσικά κανείς να την κάνει, καθώς μπορεί να αυξήσει την ανοσιακή προστασία του», τονίζει χαρακτηριστικά ο Χο.

Σχετικά, δε, με τα μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία μπορεί να αποτρέψουν τη βαριά νόσηση, η μελέτη έδειξε ότι όλα όσα χρησιμοποιούνται ήδη, αλλά και τα περισσότερα από εκείνα που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης, είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικά απέναντι στην Όμικρον ή τελείως άχρηστα.

Μεταξύ αυτών ήταν τα REGN10987 (imdevimab), REGN10933 (casirivimab), COV2-2196 (tixagevimab), COV2-2130 (cilgavimab), LY-CoV555 (bamlanivimab), CB6 (etesevimab), Brii-196 (amubarvimab), Brii-198 (romlusevimab) και S309 (sotrovimab), το οποίο μαζί με το romlusevimab φαίνεται να είναι τα μόνα που διατηρούν μεγαλύτερη εξουδετερωτική ικανότητα.

Ως εκ τούτου, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «η Όμικρον εμφανίζει πλέον την πιο πλήρη διαφυγή από τα εξουδετερωτικά αντισώματα που έχουν δει ποτέ οι επιστήμονες».

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Χο εκτίμησε ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν νέα εμβόλια και θεραπείες, καθώς όπως προειδοποίησε «δεν είναι πολύ υπερβολικό να σκεφτούμε ότι ο κορονοϊός SARS-CoV-2 βρίσκεται τώρα μόνο μία ή δύο μεταλλάξεις μακριά από το να γίνει τελείως ανθεκτικός στα σημερινά αντισώματα, είτε στα μονοκλωνικά που χρησιμοποιούνται ως θεραπείες είτε στα αντισώματα από τον εμβολιασμό ή από τη λοίμωξη με προηγούμενες παραλλαγές».