Το τέλος του Μητσοτάκη και ο “βρώμικος πόλεμος” στον Τσίπρα

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ας ευλογήσουμε λίγο τα γένια μας. Σας το λέγαμε εδώ και πολύ καιρό για την κατάρρευση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας και επισημαίναμε πως από κάποιο χρονικό σημείο και μετά θα πάρει ραγδαίο χαρακτήρα. Ούτε μαντικές ικανότητες έχουμε, ούτε παριστάνουμε τους μετά Χριστόν προφήτες. Την ίδια εκτίμηση θα μπορούσαν να κάνουν ή καλύτερα να δημοσιοποιήσουν γιατί θα πρέπει να έκαναν και οι δημοσκόποι. Γιατί αν δεν την έκαναν, τότε τίθεται ζήτημα της ποιότητας των ερευνών, των εκτιμήσεων και των συμπερασμάτων που έβγαζαν.

Εμείς παρατηρούσαμε και μελετούσαμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και με βάση τον κανόνα πως την γνώμη των πολιτών σε αυτά ακολουθεί με χρονική υστέρηση η πολιτική έκφραση, οδηγούμαστε στην εκτίμηση ότι και στην πρόθεση ψήφου θα εκδηλωνόταν η δυσαρέσκεια των πολιτών προς έναν πρωθυπουργό και μία κυβέρνηση που διέψευσε και διαψεύδει το βασικό αφήγημα των Αρίστων και του ικανού επιτελικού κράτους.

Τώρα “ο βασιλιά είναι γυμνός” και η αποτύπωση της φθοράς στις δημοσκοπήσεις θα είναι συνεχής. Δεν υπάρχουν στον ορίζοντα κάποιο γεγονός, κάποιες αποφάσεις, ούτε πολιτικές οι οποίες είναι ικανές να φρενάρουν και να αντιστρέψουν την πτωτική πορεία. Απέτυχε και η τελευταία ελπίδα, της συσπείρωσης γύρω από τη σημαία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία (αυτό ειδικά αποτελεί την πλέον εύγλωττη ένδειξη της αποσάρθρωσης του μητσοτακικού καθεστώτος). Συνεπώς ούτε τυχόν καλή τουριστική χρονιά μπορεί να αντισταθμίσει τις συνέπειες της ακρίβειας, της εγκατάλειψης των πολιτών στη μοίρα τους, την αδυναμία και προπαντός την απροθυμία πρωθυπουργού και κυβέρνησης να σώσουν του πολίτες και τη χώρα από την επερχόμενη καταστροφή.

Η εμπιστοσύνη είναι ένα λουλούδι που όταν μαραθεί δύσκολα ξανανθίζει, έλεγε ο πρώτος καγκελάριος της ενωμένης Γερμανίας, ο Μπίσμαρκ. Και η εμπιστοσύνη στον Κυριάκου Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του έχει πλέον τρωθεί ανεπανόρθωτα. Το λουλούδι του Μπίσμαρκ όχι μόνο έχει μαραθεί, αλλά ξεραθεί.

Στο τοπίο αυτό ακόμα και οι δημοσκοπικοί…σωματοφύλακες  αδυνατούν να στηρίξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, την κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία. Τα γεγονότα και οι εξελίξεις δεν τους το επιτρέπουν, επί ποινή πλήρους απαξίωσης. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι γκριζάρουν στο μέτρο του δυνατού την εικόνα του αντιπάλου, την εικόνα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, του ηγέτη και του κόμματος που το πολιτικοοικονομικό σύστημα θέλει να αποτρέψει την επάνοδο στην κυβερνητική εξουσία. Γιατί; Διότι είναι πολλά τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης και γιατί φοβούνται ότι θα κληθούν να επιφορτιστούν βάρη για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Γιατί οφείλουμε να έχουν καθαρό στο μυαλό μας πως δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει η χώρα τα τεράστια προβλήματα και να βγουν όλοι οι πολίτες ευτυχισμένοι από την παρούσα τραγική συγκυρία. Κάποιοι πρέπει να πληρώσουν το τίμημα. Τώρα με συνειδητή πολιτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης το βάρος σηκώνουν οι πλέον αδύναμοι κρίκοι της κοινωνίας και κερδίζουν (αισχροκερδούν κιόλας) οι ισχυροί, οι οποίοι φοβούνται πως με τον Αλέξης Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κυβέρνηση θα κληθούν να επωμιστούν τα μεγαλύτερα βάρη (βλέπετε έχουν και τη μεγαλύτερη δύναμη) για να ξαναβγεί η χώρα και οι…καταραμένοι αυτής στο ξέφωτο.

Γι΄ αυτό θα το ξαναπούμε. Ο “πόλεμος”  θα είναι σκληρός και βρώμικος.