Στην πρόβα | «Όνειρο ή Εφιάλτης; Ξυπνήστε! Έξι μικρές ιστορίες του Άντον Τσέχωφ» από την Μαρία Σάββα στο θέατρο Φούρνος

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Κώστας Β. Ζήσης

Έξι διηγήματα του Τσέχωφ, παίρνουν για πρώτη φορά σάρκα και οστά στην σκηνή του Φούρνος, σε μια ενιαία παράσταση από την Μαρία Σάββα και την εταιρεία θεάτρου ΠΑΙΚΤΕΣ. Οι Νικόλας Αλεξίου, Χρήστος Δεσπότης, Χριστίνα Γκέγκα, Λευτέρης Καταχανάς, και η ίδια η Μαρία Σάββα, ενσαρκώνουν τους τσεχωφικούς ήρωες αυτών των μικρών αριστουργημάτων «Θέλω να κοιμηθώ», «Ο θάνατος ενός δημόσιου υπαλλήλου», «Τα στρείδια», «Ο πόνος» «Το ρομάντσο του κοντραμπάσο» και «Το βιολί του Ρότσιλντ». Παρακολούθησα την πρόβα της παράστασης, συνομίλησα με τους συντελεστές και έγινα μέρος και εγώ του σύμπαντος του Ρώσου συγγραφέα, ένα σύμπαν που δεν απέχει και πολύ από την σύγχρονη πραγματικότητα.

Το πρώτο ερώτημα έρχεται σχεδόν αυτόματα στην σκηνοθέτη: γιατί Τσέχωφ σήμερα και γιατί Τσέχωφ ακόμα; και το ίδιο αυτόματα έρχεται και η απάντηση από την Μαρία Σάββα: «Θεωρώ ότι είναι ένας ιδιοφυής συγγραφέας που μπορούσε να φανταστεί το μέλλον εκεί που έπεσε έξω είναι μόνο στο ότι πίστευε ότι η ζωή θα καλυτέρευε για όλους τους ανθρώπους. Δυστυχώς το έργο του παραμένει τρομερά διαχρονικό και επίκαιρο γιατί συνεχίζει να υπάρχει ανισότητα, ρατσισμός, βία προς τις γυναίκες, παιδική εργασία, κακομεταχείριση και εκμετάλλευση των παιδιών. Τα θέματα που τον απασχολούσαν, απασχολούν και εμάς σήμερα. Η ματαιότητα των πραγμάτων, η ματαίωση, ο έρωτας. Ο Τσέχωφ διέθετε ενσυναίσθηση και είχε την ικανότητα να μπορεί να διεισδύει μέσα σε εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες και να πλάθει ιστορίες που μπορούν και σήμερα να μας αγγίζουν».

Και ακριβώς, είναι αυτή η αίσθηση που αποκομίζει κανείς παρακολουθώντας την παράσταση, από την στιγμή που σβήνουν τα φώτα και μπαίνει στα σκοτάδια μιας σκληρής κοινωνίας που δημιουργεί σκληρούς ανθρώπους. Σκοτάδια που φωτίζονται από την γλυκόπικρη πένα του Τσέχωφ, τον λεπτό σαρκασμό του, την τρυφερότητά του και την μεγάλη αγάπη και στοργή του για τους ήρωες του και τον Άνθρωπο.

«Η τόσο γεμάτη από αγάπη ματιά του Τσέχωφ προς τον άνθρωπο με συγκινεί βαθειά και ήταν το έναυσμα για να αποφασίσω να αναμετρηθώ με κάτι τόσο δύσκολο» θα μου πει η Μαρία Σάββα και θα συμπληρώσει «Αξίζει ο θεατής να πάρει μια αφορμή για να έρθει σε επαφή και σαν αναγνώστης με τα διηγήματα του Τσέχωφ. Εδώ και αρκετά χρόνια ήθελα να ασχοληθώ με τη μικρή φόρμα και ιδιαίτερα με τα μικρά διηγήματα του Τσέχωφ που δεν έχουν μέχρι τώρα παρουσιαστεί. Ήθελα λοιπόν να επιχειρήσω τη θεατρική απόδοση αυτών των διηγημάτων γιατί αποκαλύπτουν ένα κόσμο συγκλονιστικό γεμάτο ανθρωπιά, χιούμορ και εξαιρετικούς χαρακτήρες που ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει σε αυτούς κομμάτια δικά του. Ξέρω ότι ρισκάρω, δεν γνωρίζω ακόμη αν ο θεατής θα επικοινωνήσει με αυτό που γίνεται επί σκηνής, αλλά πάντα με ενδιέφερε το ερευνητικό κομμάτι και όχι να βρίσκομαι σε ασφαλή νερά»

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr