Εικόνες από το Μπουένος Άιρες (που δεν θα δεις στους ταξιδιωτικούς οδηγούς)

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Είναι η εποχή που ζούμε τη ζωή μέσα από οθόνες περιμένοντας την “επόμενη μέρα” που θα ταξιδέψουμε ξανά. Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή επιστρέφουμε σε εικόνες και κείμενα δύο ανθρώπων που ταξιδεύουν τον κόσμο με μια Βέσπα. Η Αλεξάνδρα, ο Στέργιος και o Κίτσος (Η Βέσπα τους) πέρασαν από την πρωτεύουσα της Αργεντινής. Κάποια από τα αυτά που είδαν και ένιωσαν εκεί θα τα διαβάσεις παρακάτω.

-Τις πρώτες μου μέρες στο Μπουένος Άιρες τις πέρασα περπατώντας στις λεωφόρους της πόλης κοιτάζοντας τον κόσμο που περνούσε ή που καθόταν στα πάρκα και τις πλατείες της. Άραγε εδώ οι άνθρωποι γελούν; Αγκαλιάζονται; Κρατιούνται απ” το χέρι; Ήταν τόσες οι διαφορετικές εικόνες κι εγώ ήθελα να έχω όσες περισσότερες γίνεται… θα ταιριάξω ποτέ σε αυτόν τον κόσμο άραγε; Όλοι όσοι έρχονται στο Μπουένος Άιρες περνούν από την Plaza de Mayo. Μέσα στη μέρα, δεν υπάρχει ούτε μια ώρα που να μην πατούν τις πλάκες της κεντρικότερης και πιο εμβληματικής πλατείας της πόλης τα πόδια εκατοντάδων ανθρώπων – ντόπιων ή ξένων – που θαυμάζουν και φωτογραφίζουν τα κτήριά της.

Οικογένειες, ζευγάρια, παρέες φίλων ξαπλώνουν στο γρασίδι, αγοράζουν γλυκά κι ενθύμια από το Μπουένος Άιρες και περνούν την ώρα τους στην πλατεία. Ακόμη κι αν κάποιος έχει διαβάσει τη σύγχρονη ιστορία της Αργεντινής, δύσκολα μπορεί να συνδυάσει την τωρινή εικόνα της πλατείας με τα γεγονότα που ανά καιρούς έχουν συμβεί πάνω σε αυτές, τις ίδιες πλάκες που σήμερα πατά για να φωτογραφίσει το «Casa Rosada».

Το «Casa Rosada», το προεδρικό μέγαρο από το οποίο φυγαδεύτηκαν με ελικόπτερο οι κυβερνώντες το 2001, φοβούμενοι για τις ζωές τους από το πλήθος των Αργεντινών που διαδήλωναν και της βίας που κλιμακωνόταν. Το «Casa Rosada» από το μπαλκόνι του οποίου όλοι οι πρόεδροι – εκλεγμένοι και μη – έχουν απευθύνει λόγο στον λαό της χώρας προσπαθώντας άλλοτε να τον εμπνεύσουν, άλλοτε να τον πείσουν κι άλλοτε να τον κατευνάσουν.

-Μου αρέσει να παρακολουθώ την κυριακάτικη αγορά του San Telmo. Είναι σαν να βρίσκομαι στην καρδιά του Μπουένος Άιρες. Τα χρώματα γιορτάζουν στα ρούχα που φορούν άνθρωποι, στα υφάσματα που κρέμονται απλωμένα στους πάγκους των μικροπωλητών. Ήχοι και μουσικές από κρουστά σε κάθε γωνία, μυρωδιές από empanadas, churros, arepas και κάθε είδους λιχουδιές, που μόλις ψήθηκαν και πωλούνται μέσα σε καλάθια. Από εδώ μπορώ να δω ανθρώπους: φίλους, ζευγάρια, παιδιά, ξένοι, ντόπιοι, όλων των ηλικιών. Κρατούν βεντάλιες, φωτογραφικές μηχανές, μπίρες.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο fragilemag.gr

Ποιοι είναι οι Worldvespa;

“Είμαστε ο Στέργιος και η Αλεξάνδρα και γυρνάμε τον κόσμο ταξιδεύοντας πάνω σε μια Vespa PX200. Η ιστορία μας ξεκίνησε το 2013 τελείως ξεχωριστά, αφού τότε ακόμη δε γνωριζόμασταν. Για διαφορετικούς λόγους και με άλλα σχέδια ο καθένας, φύγαμε απ΄ την Ελλάδα. Κοινό μας στοιχείο, η κοινωνικοοικονομική κρίση που από τότε έπληττε τη χώρα και είχε επηρεάσει τις ζωές μας. Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά τυχαία στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και λίγο καιρό μετά, ξεκινήσαμε ένα “δοκιμαστικό” στη Νότια Αφρική και το Λεσότο. Η Vespa τα κατάφερε με τους δυο μας δικάβαλο κι εμείς ανακαλύψαμε πως είμαστε καλή ομάδα. Από τότε – τον Δεκέμβριο του 2014 – ταξιδεύουμε μαζί και σκοπός μας είναι να μη σταματήσουμε αν δεν δούμε και την πιο απομακρυσμένη γωνιά της γης.”