Όταν η γη ανοίγει οι κόρες σου κλαίνε. Πού είναι γυναίκες από καλαμπόκι; Η σιωπή τις καταπίνει. Διαλυμένες από μέσα. Η ευαισθησία χτυπημένη, το δέρμα δαγκωμένο. Ξεσκισμένοι οι πόθοι, σημαδεμένες παρά την αδικία. Τι πόθοι ανεξέλεγκτοι έχουν ξεπεράσει τα όρια; Κορίτσια πολεμίστριες, ξαναγεννηθείτε στη μήτρα της μάνας γης. Mujeres de maíz Cuando la tierra se […]
Ένα γάβγισμα μπλέκεται με το τροπικό κελάηδημα. Λουλούδια γεμάτα τόνους του κόκκινου ξεχειλίζουν. Ο ουρανός φωτίζεται με τολμηρό φως. Ξύπνημα απότομο, βίαιη μοναξιά. Υγρασία πνιγηρή γεμίζει τις ρινικές κοιλότητες. Μια τραχιά αναπνοή είναι ο ρυθμός αυτής της πονεμένης πόλης. Ζωές κομματιασμένες σε νύχτες με λάσπη και ξερόφυλλα. Λάμψεις που καίνε! Ρέε, κενό. Φτάσε την επιφάνεια […]
…σκεφτόμουν τη νύχτα με την καταιγίδα στον τέταρτο όροφο όπου ο άνεμος ούρλιαζε απέναντι απ’ τον Χάντσον κι εγώ με τις πυτζάμες μου άκουγα υπνωτισμένη τους ρυθμούς του… …pensé en la noche de tormenta en el cuarto piso donde el viento aullaba frente al Hudson y yo en pijamas escuchaba hipnotizada sus ritmos… …I was […]
Από κεχριμπάρι υγρό η πηγή ξεχειλίζει. Το κυματιστό απόγευμα γεμίζει από ρυθμικές μελωδίες. Το αίμα αναβλύζει απ’ τη γη και λεκιάζει τον ουρανό του δειλινού. Συγκρούονται τα συναισθήματα αβάσταχτος πόνος. Τραγούδα, δικαιοσύνη θεϊκή, φανερώσου ανάμεσά μας, σώσε τις κόρες σου. Εκεί, εδώ, κοντά και μακριά, μέσα κι έξω είναι που σε χρειαζόμαστε. Όχι άλλοι θάνατοι […]
