Επιλογές

~Αποστειρωμένο Πάσχα ~

NEWSROOM 20.04.2020 | 00:57

Ακούστε το άρθρο

Άρχισα να χαράζω τον τοίχο με μικρές κάθετες γραμμές θέλοντας να μην ξεχάσω όλες αυτές της μαρτυρικές μέρες που ζούμε εν μέσω Ανάστασης Κυρίου και λύτρωσης δικής μας.
Ξύπνησα χωρίς να ξέρω ποια μέρα της εβδομάδας είναι και τι δουλειές έχω ακόμη να κάνω.
Ζούμε ένα Πάσχα ζωγραφισμένο με χρώματα μουντά, που θα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη όλων μας.
Παγωμένο, απόμακρο, σκοτεινό, χωρίς πολλά χαμόγελα και αγκαλιές.
Από τη μνήμη κουβαλώ την σκιά μου με δεμένα μάτια χωρίς να σκοντάψω σε παιδιά και αναμνήσεις.
Ένα σύννεφο μας σκέπασε θάβοντας τα ήθη και τα έθιμα μας, τις παραδόσεις και τις συνήθειες μας.
Γιορτάζω το Πάσχα αλλά νιώθω στο τέλος ότι είναι μια μέρα ακόμη αντίστασης στην παγκόσμια καταπίεση ψυχών.
Ο καθένας κλεισμένος στο δικό του αποκλεισμένο κουτί να τσουγκρίζει τα κόκκινα αυγά εικονικά, μέσω μιας οθόνης με τα συγγενικά του πρόσωπα.
Άνθρωποι της τρίτης ηλικίας με ένα περίσσιο τρόμο να τους διακατέχει και με δάκρυα στα μάτια να μας εύχονται «χρόνια πολλά» μη γνωρίζοντας αν αύριο θα μπορέσουν να δουν από κοντά ξανά τα παιδιά τους.
Κάποιοι εντελώς μόνοι περιμένοντας ως σημάδι ζωής το χτύπο του τηλεφώνου για να τους δώσει ζεστασιά στην ταραγμένη τους ψυχή.
Παιδικά μάτια απορημένα ζώντας μια φυλακή για την οποία δεν ρωτήθηκαν, έντονοι προβληματισμοί για την απόσταση που χωρίζει από τους αγαπημένους.
Καλείσαι να απαντήσεις σε ερωτήματα δίχως να έχεις απάντηση.
Κλείνεσαι στον εαυτό σου, υποφέρεις, κλαις γοερά, το αύριο σε τρομάζει.
Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό.
Θα μπορέσεις να αγκαλιάσεις τους ανθρώπους σου; Να τους κοιτάξεις στα μάτια;
Θα αγγίξεις τα πρόσωπα με την παλάμη σου;
Θα νιώσεις τη ζεστασιά και τη μυρωδιά παίρνοντάς την ως παρακαταθήκη για το υπόλοιπο της ζωής;
Ποιος έχει δικαίωμα να στο στερήσει όλο αυτό;
Να ρημάξει τα συναισθήματα σου;
Να βάλει φρένο στα όνειρα σου;
Ένας κόμπος, μια θηλιά κλείνει το λαιμό πνίγοντας σε.
Σήμερα ακούστηκε με ένα διαφορετικό τρόπο το «Χριστός Ανέστη», όμως μόνο ελπιδοφόρο μήνυμα μπορεί να φέρει στην ψυχή όλων μας.
Μπορεί όλα να είναι μουντά όμως ο Χριστός αναστήθηκε!
Το δρόμο της Σωτηρίας, μας τον δείχνει Εκείνος, που ανέβηκε στο Γολγοθά , φέρνοντας την Ανάσταση.
Μπορεί η κατάσταση να φαντάζει δύσκολη όμως όλοι ως μια γροθιά θα αναστηθούμε γρήγορα!!
Κάνοντας μας καλύτερους ανθρώπους, αναθεωρώντας αξίες που μέχρι τώρα είχαμε ξεχάσει ή θεωρούσαμε ως δεδομένες.
Δεν ξεχνάμε πως μέσα από μια καταιγίδα έρχεται η άνοιξη και το πινέλο της ζωής είναι έτοιμο να τη ζωγραφίσει με χρώματα πιο ζωηρά, πιο έντονα και λαμπερά, για ένα μέλλον που ξεκινά τώρα.