Το χρέος μπήκε στις ράγες της ρύθμισης

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Το χρέος μπήκε πλέον στην οδό της συζήτησης, της διαπραγμάτευσης και της αντιμετώπισης. Τυπικά το εναρκτήριο λάκτισμα, για τις τεχνικού χαρακτήρα συζητήσεις, δόθηκε με την έγκριση της τρίτης αξιολόγησης από το Eurogroup.

Ηταν μία πάρα πολύ σημαντική συνεδρίαση, αφού εκτός από την έγκριση της τρίτης αξιολόγησης, έγινε αναφορά και στο χρέος.

Για όποιον δεν μηδενίζει, ούτε ισοπεδώνει τα γεγονότα, ήταν μία καλή εξέλιξη. Ειδικά τη στιγμή που έγινε αναφορά και σύνδεση της ρύθμισης του χρέους σε στενή και άμεση σχέση με το ΑΕΠ.

Σημαντική και αποκαλυπτική των εξελίξεων είναι και η δήλωση του επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ. Οτι δηλαδή εργάζονται για την εξεύρεση λύσης μέσω του μηχανισμού της σύνδεσης του χρέους με την αύξηση του ΑΕΠ.

Το δεύτερο επίσης σημαντικό γεγονός είναι η συμφωνία ανάμεσα στον  Αλέξη Τσίπρα και την Κριστίν Λαγκάρντ για στενή συνεργασία στο θέμα του χρέους.

Η Λαγκάρντ συγχαίρει Τσίπρα-Δέσμευση για συνεργασία για ελάφρυνση του χρέους

Οι δύο πολιτικοί συναντήθηκαν στο Νταβός και συμφώνησαν να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Συμφώνησα επίσης και αυτό είναι το πολύ σημαντικό, να εξευρεθεί λύση για το χρέος πριν από τη λήξη του ελληνικού προγράμματος. Δηλαδή πριν από τις 21 Αυγούστου 2018.

Και είναι σημαντική αυτή η συμφωνία για δύο τουλάχιστον λόγους.

Ο πρώτος είναι πως οι αποφάσεις του Eurogroup ανέφεραν ότι θα αναζητηθεί ρύθμιση του ελληνικού χρέους μετά τη λήξη του προγράμματος. Τώρα η απόφαση μετατίθεται νωρίτερα, πριν από τη λήξη του προγράμματος.

Ο δεύτερος λόγος είναι πως η ρύθμιση του χρέους πριν από τη λήξη του μνημονίου, θα διευκολύνει την έξοδο στις αγορές. Βλέπετε το μεγαλύτερο “αγκάθι” για την έξοδο είναι το χρέος.

Με χρέος ρυθμισμένο πιο εύκολη η έξοδος στις αγορές

Πολιτικά σημαίνει ότι θα ενισχύσει και την κυβέρνηση στην προσπάθειά της να πετύχει την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο για τη χώρα, αλλά και πολιτικά ευνοϊκό για το ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης.

Το τρίτο σημαντικό γεγονός την εβδομάδα που πέρασε, ήταν η αντικατάσταση της Βελκουλέσκου από τον Ντόλμαν ως εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο “κουαρτέτο”. Και για όποιον πει πως κι΄ αυτός θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική θα του απαντήσουμε δύο πράγματα.

Ο εκπρόσωπος εισηγείται θέσεις, προτάσεις και λύσεις ώστε να ληφθούν οι αποφάσεις, καθώς και στη σημασία και το ρόλο της κάθε προσωπικότητας στα γεγονότα. Αυτό σημαίνει ότι η σφραγίδα που θα βάλει ο Αμερικανός οικονομολόγος θα είναι διαφορετική από εκείνη της Βελκουλέσκου.

Η ρύθμιση στις συναντήσεις Τσίπρα με Λαγκάρντ – Μοσκοβισί

Ειδικά για τον κύριο Ντόλμαν θα πούμε πως είναι παλιός γνώριμος και φίλος του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, Τζεφ Πάιατ. Οι δύο άνδρες υπηρετούσαν την ίδια εποχή στην Ουκρανία. Και δεν πρόκειται για ένα γεγονός χωρίς σημασία. Ειδικά από τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπέρ της ρύθμισης του ελληνικού χρέους με τρόπο που να καταστεί βιώσιμο.

Ο συνδυασμός αυτών των τριών εξελίξεων δημιουργεί, σύμφωνα με πληροφορίες, κλίμα αισιοδοξίας στην κυβέρνηση. Κερδίζει έδαφος η εκτίμηση ότι στο χρέος έχουν γίνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση και την αναζήτηση μίας καλύτερης λύσης. Πράγμα που βεβαίως μένει να το δούμε στην πράξη.

Οσον αφορά στη σύνδεση του χρέους με την αύξηση του ΑΕΠ, θα υπενθυμίσουμε ότι  διαμορφώθηκε κατά την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα. Συνεπώς έχει την απόλυτη στήριξή του.

Αυτό σημαίνει επίσης, ότι ο αναβαθμισμένος ρόλος του Γάλλου Προέδρου στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, θα αυξήσει τις πιθανότητες για μία καλύτερη λύση. Καλύτερη από εκείνη που προσδοκούσαμε όταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κυριαρχούσε στο Eurogroup και γενικότερα τις οικονομικές και όχι μόνο, εξελίξεις στην Ευρώπη.

Ο ρόλος Μακρόν και Σουλτς

Ενθαρρυντική προς την ίδια κατεύθυνση είναι η τελική απόφαση για τις διαπραγματεύσεις με σκοπό τη σύμπηξη κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία. Ηδη έχουν κερδίσει έδαφος οι ιδέες και προτάσεις του Μάρτιν Σουλτς για μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη.

Τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα αν ο αρχηγός των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών αναλάβει και το υπουργείο Οικονομικών, όπως επιδιώκει. Στη θέση ενός σκληρού αντιπάλου  όπως ο Σόιμπλε, θα βρεθεί ένας πολιτικός που είναι υπέρ της ορθολογικής  αντιμετώπισης της Ελλάδας.

Και για να μην παρεξηγούμαστε, ο Μάρτιν Σουλτς δεν το κάνει επειδή μας αγαπά. Αλλά διότι η αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος και η επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα, αφαιρεί ένα μεγάλο κίνδυνο και εμπόδιο για τις μεταρρυθμίσεις που επιδιώκει να προωθήσει στην Ευρώπη, σε συνεργασία με το Γάλλο Πρόεδρο. Μεταρρυθμίσεις που είναι ευνοϊκές γενικά για τη χώρα μας.