Γιατί, τελικά, δεν σταματάμε να παρακολουθούμε «κακή» τηλεόραση; (υπάρχει εξήγηση)

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Η τηλεόραση έχει γίνει πιο σημαντική κατά τη διάρκεια της πανδημίας, μια όμως αίσθηση αμηχανίας παραμένει γύρω από το τι εκπομπές “καταναλώνουμε”. Ακόμα χρησιμοποιείται ο όρος “ένοχες απολαύσεις” για να περιγράψουμε την απόλαυση του θεατή από τα τηλεοπτικά ριάλιτι ή σειρές που προσελκύουν μεγάλη μερίδα του κοινού.

•Η γοητεία της έλλειψης σκοπού
Ο όρος “παρηγορητική ψυχαγωγία” θα μπορούσε να είναι πολύ εύστοχος για τέτοιου είδους προγράμματα. Υπάρχει παρηγοριά στην απόλαυση της συνομιλίας, στη διασκέδαση και στο γέλιο που χαρακτηρίζουν την επιτυχία των παιχνιδιών με κοινό, των τηλεπαιχνιδιών γνώσεων και των σόου με συζητήσεις μεταξύ διασημοτήτων.

Η σημασία της παρηγορητικής ψυχαγωγίας έγκειται στην έλλειψη σκοπιμότητάς της, η οποία την ξεχωρίζει από την ψυχαγωγία που προσπαθεί να προκαλέσει. Υπάρχει για να επιβεβαιώσουμε την κοινή μας ανθρώπινη φύση, την ικανότητά μας να μοιραζόμαστε ένα αστείο, να συζητάμε για ασήμαντα πράγματα, να συνυπάρχουμε. Στους καιρούς της κοινωνικής απομόνωσης εξαιτίας της πανδημίας, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι τα ριάλιτι σόου συγκέντρωσαν την προτίμηση του τηλεοπτικού κοινού. Η παρηγορητική ψυχαγωγία αναδεικνύει τις ομοιότητες μεταξύ των ανθρώπων που μας ενώνουν, σε αντίθεση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που συχνά διχάζουν.

•Η συνταγή των τηλεοπτικών ριάλιτι
Πέρα από τα παιχνίδια με κοινό και τις εκπομπές συζητήσεων, τα φορμάτ αυτού του είδους ψυχαγωγίας συχνά παρουσιάζουν άτομα που αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Μέσα από τις προκλήσεις αυτές ανακαλύπτουν ταλέντα που δεν γνώριζαν ότι είχαν, για χορό ή τραγούδι ή μαγειρική ή επιβίωση στη φύση. Συχνά παίρνουν τη μορφή διαγωνισμών, η ανάδειξη του νικητή αποδεικνύεται λιγότερο σημαντική από την ενότητα, την αμοιβαία υποστήριξη και τις απρόσμενες φιλίες που προκύπτουν στην πορεία.

Υπάρχει μια ισχυρή τελετουργική πτυχή στα προγράμματα της παρηγορητικής ψυχαγωγίας. Το φορμάτ είναι σχεδόν ίδιο κάθε εβδομάδα, με την ίδια περίπου αφήγηση (ένας διαγωνιζόμενος θα απομακρυνθεί, για παράδειγμα) με παρόμοια μουσική και κλισέ εκφράσεις. Υπάρχει μια αυξανόμενη διεθνής αγορά για τέτοια τηλεοπτικά προγράμματα, τα οποία προσαρμόζονται κρατώντας το βασικό μοτίβο, αλλά πρωταγωνιστές τους πολίτες κάθε χώρας. Η ανάδειξη του τοπικού στοιχείου παρέχει μια αίσθηση οικειότητας μεταξύ των θεατών και των ανθρώπων στην οθόνη…

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr