Ρωσία -Στο «κάδρο» το Κρεμλίνο: Νεκρός στα 47 του ο επικριτής του Πούτιν, Αλεξέι Ναβάλνι

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Αλεξέι Ναβάλνι: Ένας ακόμη αιφνίδιος θάνατος πολιτικού αντιπάλου του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν υπό μυστηριώδεις συνθήκες προστέθηκε χθες στη μακρά λίστα.
Ο Αλεξέι Ναβάλνι, ο πιο διάσημος ηγέτης της ρωσικής αντιπολίτευσης την τελευταία 10ετία, πέθανε χθες σε ηλικία 47 ετών σε σωφρονιστικό κατάστημα 60 χλμ από τον Αρκτικό Κύκλο και 1.900 χλμ βορειοανατολικά της Μόσχας, όπως ανακοινώθηκε.
«Στις 16 Φεβρουαρίου 2024, στο σωφρονιστικό κέντρο Νο3, ο κατάδικος Α.Α. Ναβάλνι ένιωσε αδιαθεσία μετά από μια βόλτα, σχεδόν αμέσως έχασε τις αισθήσεις του», αναφέρει η δήλωση.

«Οι ιατροί του ιδρύματος έφτασαν αμέσως και κλήθηκε ιατρική ομάδα έκτακτης ανάγκης. Έγιναν όλα τα απαραίτητα βήματα ανάνηψης, αλλά δεν απέδωσαν θετικά αποτελέσματα», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Οι γιατροί των επειγόντων περιστατικών επιβεβαίωσαν τον θάνατο του καταδικασθέντος», προστίθεται.

Ο Αλεξέι Ναβάλνι συνελήφθη το 2021 μετά την ανάρρωσή του από μια απόπειρα δολοφονίας με δηλητήριο που έχει συνδεθεί με την υπηρεσία ασφαλείας FSB της Μόσχας.

Κρεμλίνο: Δεν έχουμε πληροφορίες για τον θάνατο του Ναβάλνι, γνωρίζει ο Πούτιν

Από την πλευρά του το Κρεμλίνο σχολίασε ότι δεν έχει πληροφορίες για την αιτία θανάτου του 47χρονου επικριτή του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο εκπρόσωπος Ντμίτρι Πεσκόφ επέμεινε επίσης ότι η ομοσπονδιακή υπηρεσία φυλακών κάνει όλους τους απαραίτητους ελέγχους σχετικά με τον θάνατό του.

Ο ρωσικός κρατικός ιστότοπος TASS αναφέρει ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν ενημερώθηκε για τον θάνατό του.

Ποιος είναι ο Ναβάλνι;

Γεννημένος από ιδιοκτήτες εργοστασίων σε ένα χωριό δυτικά της Μόσχας, ο Αλεξέι Ναβάλνι μεγάλωσε και έγινε ίσως ο μεγαλύτερος επικριτής του προέδρου της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν στην εξουσία.

Η πολιτική του δράση, συμπεριλαμβανομένων των εκτεταμένων ερευνών για διαφθορά υψηλού επιπέδου και η υποψηφιότητα για δήμαρχος της Μόσχας, του έφεραν φήμη και πολλοί πίστευαν ότι αποτελούσε απειλή για τον κ. Πούτιν.

Ήταν τον Αύγουστο του 2020 όταν η μάχη του εναντίον του Ρώσου προέδρου έγινε πρωτοσέλιδο στον παγκόσμιο Τύπο.

Αρρώστησε βαριά σε μια πτήση από τη Σιβηρία στη Μόσχα και ο Ναβάλνι μεταφέρθηκε, όντας σε κώμα, στο Βερολίνο. Η ομάδα του κατηγόρησε το Κρεμλίνο ότι τον δηλητηρίασε, μια κατηγορία που το Κρεμλίνο αρνήθηκε. Οι Γερμανοί γιατροί επιβεβαίωσαν ότι είχε δηλητηριαστεί με novichok – ένα δημητήριο σοβιετικής εποχής – και η ανάρρωσή του κράτησε μήνες.

Παρά τον κίνδυνο, ο Ναβάλνι επέλεξε να επιστρέψει στη Ρωσία όπου αργότερα συνελήφθη, καταδικάστηκε με κατηγορίες που λέει ότι έχουν πολιτικά κίνητρα και παρέμεινε στις ρωσικές φυλακές μέχρι τον θάνατό του σήμερα.

Οι 8 μυστηριώδεις δολοφονίες αντικαθεστωτικών τα τελευταία 18 χρόνια
Παγκόσμια κατακραυγή και ευθύνες στη Μόσχα

Ο Ρώσος πρόεδρος ενημερώθηκε και οι σωφρονιστικές Αρχές διερευνούν τα αίτια του θανάτου Ναβάλνι, δήλωσε χθες λακωνικά ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, στην πρώτη αντίδραση της Μόσχας.

Οι κατηγορίες της Δύσης είναι αποκαλυπτικές για την ίδια, πρόσθεσε λίγες ώρες αργότερα η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, αφού είχε αρχίσει ο καταιγισμός δηλώσεων για το θάνατο του αντιφρονούντα.

«Η Ε.Ε. θεωρεί το ρωσικό καθεστώς αποκλειστικό υπεύθυνο για το θάνατό του», δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.

«Η Ρωσία πρέπει να απαντήσει σε σοβαρά ερωτήματα», είπε από τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου ο γ.γ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ.

Ο θάνατος του Ναβάλνι δείχνει την «αδυναμία και σήψη» του συστήματος Πούτιν, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Αντονι Μπλίνκεν.

«Ο Πούτιν πρέπει να λογοδοτήσει», είπαν ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, και ο Βρετανός ΥΠΕΞ, Ντέιβιντ Κάμερον.

«Πιθανόν πλήρωσε το θάρρος του με τη ζωή του», είπε ο Γερμανός καγκελάριος, Ολαφ Σολτς. «Χωρίς αμφιβολία», πρόσθεσε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών.

Δολοφονίες με πολύ μυστήριο

Φανερά αδυνατισμένος και υποτονικός, ο Αλεξέι Ναβάλνι στεκόταν το καλοκαίρι του 2022 φρουρούμενος δίπλα στους δικηγόρους του σε ένα δωμάτιο των φυλακών, καθώς ο εισαγγελέας διάβαζε τις κατηγορίες εναντίον του. Αυτό συνέβη όταν ο Ναβάλνι επέστρεψε από τη Γερμανία, όπου νοσηλεύτηκε έπειτα από τη δηλητηρίασή του με νευροτοξικό παράγοντα σοβιετικής κατασκευής. Οι ρωσικές Αρχές αρνήθηκαν σθεναρά ότι είχαν ανάμειξη στη δηλητηρίασή του με «Νόβιτσοκ», (Novichoc A-234), αλλά οι υποψίες της Δύσης δεν καταλάγιασαν, αφού η λίστα των δηλητηριάσεων ανθρώπων που θεωρούνται προδότες ή αντικαθεστωτικοί στη Ρωσία είναι μακρά – η δε τακτική της χρήσης τοξικών ουσιών ήταν συνηθισμένη στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Από τον Μαρκόφ στον Λιτβινένκο

Μια διάσημη «εκτέλεση» με τη μέθοδο της δηλητηρίασης ήταν εκείνη του Βούλγαρου αντικομμουνιστή δημοσιογράφου Γκέοργκι Μαρκόφ, το 1976. Η επίθεση κατά του Μαρκόφ έγινε με… ομπρέλα, το κούφιο κοντάρι της οποίας περιείχε κάποιο δηλητήριο, σε πολυσύχναστο δρόμο του Λονδίνου.

– Στο Λονδίνο επίσης, 30 χρόνια αργότερα, έγινε στόχος ο Ρώσος πρώην πράκτορας, Αλεξάντερ Λιτβινένκο, που είχε «αυτομολήσει» στη Βρετανία και συνεργαζόταν με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Ο Λιτβινένκο πέθανε τον Νοέμβριο του 2006, τρεις εβδομάδες αφότου ήπιε δηλητηριασμένο τσάι με τη ραδιενεργή ουσία πολώνιο-210 στο ξενοδοχείο «Millenium» του Λονδίνου. Οι βρετανικές Αρχές θεωρούν ότι τον δολοφόνησαν δύο Ρώσοι πράκτορες, με τους οποίους συναντήθηκε στο μπαρ του ξενοδοχείου.

Σεργκέι Σκριπάλ

Ο Σκριπάλ ήταν ο δεύτερος Ρώσος πράκτορας που συνεργαζόταν με τις βρετανικές Αρχές. Παρ’ ολίγον θύμα κι αυτός του Novichok, επέζησε γιατί προφανώς δέχθηκε μικρότερη ποσότητα του θανατηφόρου τοξικού παράγοντα. Βρέθηκε μαζί με την κόρη του Γιούλια, το 2018, σε ένα παγκάκι στο κέντρο του Σόλσμπερι της Αγγλίας και νοσηλεύτηκε για μεγάλο διάστημα. Ο Σκριπάλ καταδικάστηκε στη Ρωσία το 2004 επειδή έδινε πληροφορίες στη MI6, ωστόσο το 2010 έλαβε χάρη κι εστάλη στη Βρετανία, στο πλαίσιο συμφωνίας ανταλλαγής κατασκόπων.

Βίκτορ Γιούστσενκο

Κατά την προεκλογική του εκστρατεία για την ουκρανική προεδρία το 2004, ο φιλοδυτικός Ουκρανός υποψήφιος -και μετέπειτα πρόεδρος- Βίκτορ Γιούστσενκο δηλητηριάστηκε με διοξίνη και το πρόσωπό του παραμορφώθηκε μόνιμα.

Ερευνες αποκάλυψαν ότι στον Γιούστσενκο είχε χρησιμοποιηθεί καθαρή TCDD (πορτοκαλί παράγοντας). Ο ίδιος φωτογράφησε το Κρεμλίνο για τη δηλητηρίασή του και είπε ότι η χρήση του «πορτοκαλί παράγοντα» έγινε επειδή ήταν κεντρικό πρόσωπο στην Πορτοκαλί Επανάσταση της Ουκρανίας.

Αννα Πολιτκόφσκαγια

Το 2006, η δημοσιογράφος της «Novaya Gazeta» που επέκρινε την κυβέρνηση της Ρωσίας για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δολοφονήθηκε έξω από το διαμέρισμά της στη Μόσχα. Πέντε άντρες και ένας πρώην αστυνομικός καταδικάστηκαν αργότερα για τη δολοφονία.

Μπόρις Νεμτσόφ

Ο ηγέτης της ρωσικής αντιπολίτευσης δολοφονήθηκε στο κέντρο της Μόσχας το 2015. Ο Νεμτσόφ πυροβολήθηκε τέσσερις φορές στην πλάτη από έναν άγνωστο δράστη μπροστά στο Κρεμλίνο.

Μπόρις Μπερεζόφσκι

Το 2013, ο πολιτικός και επιχειρηματίας Μπόρις Μπερεζόφσκι, σφοδρός επικριτής της κυβέρνησης Πούτιν, ο οποίος αυτοεξορίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές της δεκαετίας του 2000, βρέθηκε κρεμασμένος στο μπάνιο του σπιτιού του στο Ασκοτ. Επισήμως αυτοκτόνησε, όμως ένας Γερμανός ιατροδικαστής, τον οποίο διόρισε ως πραγματογνώμονα η οικογένειά του, αμφισβήτησε την εκδοχή. Πολλοί συνεργάτες του Μπερεζόφσκι -μεταξύ των οποίων ο Νικολάι Γκλουσκόφ, ιδρυτής της Yukos oil- πέθαναν μυστηριωδώς.

– Ο δημοσιογράφος Μιχαήλ Λέσιν, ο οποίος ίδρυσε το αγγλόφωνο τηλεοπτικό δίκτυο RT -πρώην Russia Today-, ανακαλύφθηκε νεκρός σε δωμάτιο ξενοδοχείου στην Ουάσιγκτον το 2015.

– Η θανατηφόρα συντριβή ενός ιδιωτικού αεροσκάφους που μετέφερε τον αρχηγό της Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν, δύο μήνες αφότου ηγήθηκε μιας ανταρσίας εναντίον των ανώτατων δυνάμεων του ρωσικού στρατού, παραμένει επίσης μυστήριο.

Άνετος απέναντι στους Δυτικούς νιώθει ο Πούτιν…

Η συνέντευξη του Βλαντιμίρ Πούτιν στον υπερσυντηρητικό Αμερικανό σχολιαστή Κάρλσον Τάκερ και η «τρολ» προτίμησή του στον Τζο Μπάιντεν έναντι του Ντόναλντ Τραμπ για την προεδρία των ΗΠΑ είχαν στόχο να μεταδώσουν την «άνεση” που αισθάνεται ο Ρώσος πρόεδρος απέναντι στο δυτικό στρατόπεδο, λίγο πριν από τις εκλογές της 15ης-17ης Μαρτίου και μεσούντος του πολέμου στην Ουκρανία.

Το Al Jazeera υπογράμμισε ότι δύο χρόνια μετά την εισβολή ο Πούτιν θεωρεί πως βρίσκεται σε θέση ισχύος. Κατόρθωσε να εξαντλήσει οικονομικά και πολιτικά τους αντιπάλους του και να σπείρει διχόνοιες στους Ευρωπαίους, που επιζητούν τον σύντομο τερματισμό του πολέμου. Στρατιωτικά η Ρωσία δεν πέτυχε κάτι σημαντικό στο πεδίο, πλην όμως ανέκοψε την ουκρανική αντεπίθεση. Ετσι, μπορεί οι στρατιωτικές και πολιτικές ηγεσίες του ΝΑΤΟ να έχουν σημάνει συναγερμό στις όμορες χώρες της Ρωσίας, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι οι λαοί τους βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος. Το σίγουρο είναι πως όχι μόνο η ρωσική οικονομία δεν κατέρρευσε λόγω των διεθνών κυρώσεων, αλλά το ρωσικό ΑΕΠ αυξήθηκε ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο λόγω της «υπερθέρμανσης» των στρατιωτικών δαπανών, που ώθησαν προς τα πάνω και τους μισθούς στη Ρωσία.

Με αυτά τα πλεονεκτήματα στο «σακούλι», ο Πούτιν φέρεται διατεθειμένος να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ στο διάστημα -όπως αποκάλυψε ο επικεφαλής της επιτροπής πληροφοριών της αμερικανικής Βουλής- εξαφανίζοντας ταυτόχρονα κάθε αντίθετη φωνή στο εσωτερικό.

Ο θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι έστειλε ηχηρό μήνυμα στον «τελευταίο των Μοϊκανών», Μπόρις Ναντέζντιν, να κάτσει στα αβγά του, αν δεν θέλει να έχει το ίδιο τέλος. Ο αντιπολιτευόμενος δημοτικός σύμβουλος της Μόσχας, που τάχθηκε κατά του πολέμου ζητώντας διπλωματική διευθέτηση με την Ουκρανία, αποκλείστηκε στις 8 Φεβρουαρίου από την κεντρική εκλογική επιτροπή με το πρόσχημα της συλλογής πλαστών υπογραφών υποστήριξης της υποψηφιότητάς του. Τόνισε ότι θα προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά μετά από αυτό που συνέβη στον Ναβάλνι θα έχει τα κότσια να το κάνει; Ο Ναντέζντιν μάζεψε πάνω από 200.000 υπογραφές που αμφισβητήθηκαν ως πλαστές, ενώ κανείς δεν έλεγξε την εγκυρότητα των 3,5 εκατομμυρίων και πλέον υπογραφών υπέρ του Πούτιν.

Στην εκλογική φάρσα του Μαρτίου επιτράπηκε να πλαισιώσουν ως «αντίπαλοι» τον Πούτιν μόνο τρεις απόλυτα ελεγχόμενοι από το Κρεμλίνο: ο Βλάντισλαβ Νταβάνκοφ, αντιπρόεδρος της Δούμας και επικεφαλής του «Νέου Λαού», ο Βλαντιμίρ Σλούτσκι, του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, και ο Νικολάι Χαριτόνοφ, από το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Διεκδικώντας την πέμπτη θητεία του από το 2000, ο 71χρονος Ρώσος πρόεδρος είναι ήδη ο μακροβιότερος ηγέτης της Ρωσίας/ΕΣΣΔ μετά τον Ιωσήφ Στάλιν. Θα τον ξεπεράσει κατά πολύ αν θέσει εκ νέου υποψηφιότητα το 2030, όπως του επιτρέπει το αναθεωρημένο Σύνταγμα του 2020.