28η Οκτωβρίου: Γιατί γιορτάζουμε σήμερα την είσοδο στον πόλεμο κι όχι στις 12 Οκτωβρίου την απελευθέρωση, όπως άλλες χώρες του κόσμου

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

28η Οκτωβρίου: Πολλοί είναι εκείνοι που ρωτούν: «Γιατί γιορτάζουμε σήμερα την είσοδο στον πόλεμο κι όχι στις 12 Οκτωβρίου την απελευθέρωση, όπως άλλες χώρες του κόσμου; Όπως για παράδειγμα οι Γάλλοι γιορτάζουν την 8η Μαΐου ως εθνική επέτειο της ημέρας που οι Γερμανοί παραδόθηκαν άνευ όρων.»

«Στην Ελλάδα γιορτάζουμε την έναρξη του αγώνα του 1821 και την έναρξη του πολέμου του 1940· όχι τα επινίκια. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες τιμούν την απόφαση να αντισταθούν περισσότερο από την ίδια την νίκη. Γιατί οι Έλληνες, είναι λαός που αντιστέκεται και ανατρέπει αυτούς που τον καταπιέζουν». Αυτή ήταν η θέση – απάντηση του συμβόλου της Αντίστασης, ενός Παρτιζάνου που δεν είναι πια στη ζωή, του Μανώλη Γλέζου, για τις εθνικές μας εορτές. Τι άλλο να γράψουμε εμείς;

Όμως… Να προσθέσουμε κι αυτά:

Στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα που απελευθερώθηκε η Αθήνα από τους Ναζί, ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας ήταν υπό γερμανική κατοχή. Η Κρήτη είχε μείνει μέχρι τον Μάιο του ’45 με τις κάννες των γερμανικών όπλων στραμμένες στους κατοίκους. Πώς λοιπόν να πανηγυρίσουν απελευθέρωση (και) οι Κρητικοί στις 12 Οκτωβρίου, όταν εκείνοι μέχρι τις 9 Μαΐου του ΄45 δεινοπαθούσαν ακόμα;

28η Οκτωβρίου, και, μια μέρα σαν σήμερα, η Ελλάδα με ένα κορμί και μια ψυχή βυθίστηκε στη δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Γιατί, λοιπόν, σήμερα Εθνική Γιορτή κι όχι στις 12 Οκτωβρίου; Απάντηση: γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά!

Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο και το έχουν διηγηθεί όσοι έζησαν τότε και είχαν μνήμη σθεναρή απέναντι στο χρόνο, πως ολόκληρη η Ελλάδα είδε σαν πανηγύρι την κήρυξη του πολέμου! Αριστεροί και Δεξιοί και κάθε πολιτικής απόχρωσης Έλληνες έσπευσαν στο κάλεσμα της επιστράτευσης με ενθουσιασμό. Υπήρξε, αυτό που ονομάζουμε με μια απλή λέξη, «ομοψυχία», μια λέξη που σπανίζει στο λεξιλόγιο της καθημερινότητας των Ελλήνων.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, όλοι ήταν «Ελλάδα»! Κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην Αθήνα, στις 12 Οκτωβρίου του 1944. Τυπικά και ουσιαστικά έχει απωλεσθεί ο «εθνικός χαρακτήρας» της ημέρας. Όμως η αλήθεια κρύβεται (και) στο ποιοι απελευθέρωσαν την Αθήνα. Αν η Εθνική Γιορτή, καθιερωνόταν η 12η Οκτωβρίου το Ελληνικό Κράτος, θα βρισκόταν στη δεινή θέση να τιμήσει αυτούς που τυπικά και ουσιαστικά απελευθέρωσαν την πρωτεύουσα: τους άνδρες του ΕΛΑΣ! Και, να θυμίσουμε, μόλις το 1981 αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση. Σαράντα χρόνια μετά τη δράση της! Κι ακόμα και σήμερα, κάποιοι εκφράζουν διχαστικές – ακραίες απόψεις εμφορούμενοι από τυφλό και άκριτο φανατισμό.

Η Ελλάδα, στις 12 Οκτωβρίου του ’44 ήταν – να μην πούμε διχασμένη – μπερδεμένη: Πολλοί ευαγγελίζονται την επιστροφή του βασιλιά Γεωργίου του Β’ κι άλλοι την εύνοια και επιρροή της Μόσχας του Στάλιν. Δεν είχαν ακόμα κοπάσει οι ιαχές της απελευθέρωσης, όταν ακούστηκαν οι οιμωγές του Εμφυλίου. Οι απελευθερωτές του ‘44 έγιναν οι ηττημένοι το ’49! Κάποιοι από τους πανηγυρίζοντες στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944, μέσα σε ένα χρόνο μετατράπηκαν σε «Συμμορίτες» των βουνών.
Γι’ αυτό, ορθώς 28η Οκτωβρίου!