Eretiki κριτική για την ταινία Todos Lo Saben (Το ξέρουν όλοι)

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Σενάριο για την ταινία Todos Lo Saben (Το ξέρουν όλοι). Η Laura μαζί με τα παιδιά της έρχεται χαρούμενη από το Buenos Aires εκτάκτως στην Ισπανία, λίγο έξω από τη Μαδρίτη, εξαιτίας του αναμενόμενου γάμου της μικρότερης αδερφής της, Anna. Επιστρέφοντας στη γενέτειρά της συναντά όλη την οικογένειά, μα και τον παλιό της έρωτα, Paco, παντρεμένο πλέον. Ο σύζυγος της Laura, Alejandro, παραμένει εκτός Ισπανίας.

Όλη η οικογένεια δείχνει αγαπημένη, ετοιμάζεται και σύντομα συμμετέχει στη γαμήλια γιορτή, γλεντώντας με έντονη ζωτικότητα και έναν απόλυτα μεσογειακού ταμπεραμέντου τρόπο. Ακόμα και η αναπάντεχη, απότομη διακοπή ρεύματος δεν αλλοιώνει τη διάθεση των καλεσμένων. Η 16χρονη κόρη της Laura, Irene, δεν νιώθει πολύ καλά, δείχνοντας λίγο ζαλισμένη. Όταν η ανήσυχη μητέρα πάει να τη βρει, διαπιστώνει, ότι η απουσία της οφείλεται δυστυχώς σε απαγωγή.

 

Οι δράστες ειδοποιούν τηλεφωνικώς μέσω γραπτών μηνυμάτων τη Laura μα και τη γυναίκα του Paco, την Bea, για τις λεπτομέρειες της απειλητικής συνεννόησης. Με τα επονείδιστα λύτρα έναντι της ανθρώπινης ζωής και την απαιτούμενη μη ανάμιξη των αστυνομικών αρχών να αναφέρονται. Όλοι οι συγγενείς κλονίζονται! Ο Paco συμβουλεύεται τον εν αποστρατεία αστυνομικό Jorge, για τα κίνητρα των δραστών. Εκείνος είναι πεπεισμένος, ότι οι εγκληματίες ήταν γνωστοί και μάλιστα παρευρισκόμενοι στο γάμο.

Η ατμόσφαιρα στην οικογένεια αλλάζει ριζικά και μέσα στο συναισθηματικά συννεφιασμένο τοπίο σιγά σιγά αναδύονται στην επιφάνεια διάφορες, οικογενειακές αποκαλύψεις. Ο μόνος που φαίνεται να μπορεί να καταβάλει το χρηματικό ποσόν είναι ο Paco, λόγω των αμπελώνων, οι οποίοι αποτελούν ιδιοκτησία του. Η Bea υπερασπίζεται τον άντρα της λέγοντας ότι θέλουν να τον εκμεταλλευτούν, ενώ η οικογένεια της Laura (μα όχι η ίδια), προσάπτει διάφορες κατηγορίες περί παρελθοντικής γαιοκτησίας σε εκείνον. Αυτό πυροδοτεί ένα ακόμα πιο δυσάρεστο κλίμα και αναμοχλεύει το ερωτικό παρελθόν των δύο κάποτε ερωτευμένων.

 

Ο Alejandro καταφθάνει, μα η μοιρολατρία του δεν μοιάζει ικανή, ώστε να βοηθήσει την Irene. Η Laura, θα αποκαλύψει κάτι, που θα ευνοήσει την αποφασιστική αναζήτηση της Irene…  

 

Σκηνοθεσία:

Ξεκινά με ανιχνευτικό χαρακτήρα, περιγράφοντας ένα μεγάλο μηχανισμό, ο οποίος αποκαλύπτει το ρολόι και κάποια χαραγμένα ονόματα, ευρισκόμενα σε εσωτερικό τοίχο. Διακρίνεται έπειτα πως αυτό το τμήμα με τους παλαιούς μηχανισμούς, ανήκει στο καμπαναριό μιας εκκλησίας. Εξετάζοντας πάλι τον χώρο από μια λήψη εκ των έσω, φαίνεται ένα σπασμένο κομμάτι χαμηλά του ρολογιού, όπου περνούν ελεύθερες οι ακτίνες του ηλίου και στέκονται κοντά αρκετά περιστέρια.

Ενώ εξετάζεται ξανά το καμπαναριό και το γνώριμο πια τμήμα με τα πτηνά, ακολουθεί ένα ευρύτερο πλάνο ψηλά, μαζί με την αναγραφή του τίτλου της ταινίας. Μέσα σε ένα κόκκινο, στέισον αμάξι η Laura  οδεύει οικογενειακώς μετά από καιρό, προς το πατρικό της σπίτι, ενώ στο τιμόνι είναι η μικρότερη αδερφή της και μέλλουσα νύφη, Anna. Μιλά στο κινητό τηλέφωνο με τον απόντα σύζυγό της Alejandro, λέγοντάς του ότι έφτασαν από το αεροδρόμιο με τα παιδιά και πως είναι όλοι ευτυχισμένοι.

 

Ακολουθεί μια λήψη του φακού στους αμπελώνες του Paco και αμέσως μετά μια οπτική ενασχόληση σε εκείνον και τη γυναίκα του, Bea, μέσα από τον καθρέπτη τους. Η επιστροφή της Laura στη γενέτειρά της είναι πλέον γεγονός, που επισημοποιείται από την αιφνιδιαστική αγκαλιά στον πατέρα της. Όταν εκείνη χαλαρώσει, η κόρη της, Irene, θα κάνει βόλτες οδηγώντας κάπως άτσαλα ένα μηχανάκι, με συνεπιβάτη τον Felipe.

Τον ανιψιό του Paco. Μετά το μάθημα γευσιγνωσίας κρασιού σε σχολείο, από τον μοντέρνο θείο, η Laura θα του γνωρίσει την κόρη της, που οδηγούσε ατίθασα το μηχανάκι. Ο γάμος του Joan και της Anna ενθουσιάζει τους πάντες στο ξεκίνημα της ημέρας. Οι Irene και Felipe ανεβαίνουν στο καμπαναριό. Ο μικρός επεξηγεί στην κόρη της Laura πως τα χαραγμένα αρχικά L.P. αφορούν τη μητέρα της και τον Paco, που κάποτε ήταν πολύ ερωτευμένοι.

 

Γενικά, στο έργο θα παρακολουθήσουμε την ομοιόμορφη διαδοχή δύο συναισθηματικών τοπίων. Α) Η αναμονή και τέλεση της γαμήλιας γιορτής και Β) Η στιγμή της απρόσμενης και δυστοπικής εξαφάνισης/απαγωγής της Irene. Η σκηνοθετική μαεστρία εμπεριέχεται ακριβώς στη σωστή περιγραφή της καθεμίας ενότητας και κυρίως στην ομαλή διαδοχή των. Ενδιάμεσά τους παρεμβάλλεται το διάστημα της δράσης των απαγωγέων.

 

Το γλέντι του γάμου θα ξεκινήσει από την ειρωνεία των νέων παιδιών, που χτυπούν την καμπάνα και εμπαίζουν την κριτική ικανότητα του ιερέα, ο οποίος αναφέρει ότι χρειάζεται η εκκλησία επισκευές. Με τον Paco τότε να διασκορπίζει χαμηλοφώνως ένα αιχμηρό αστείο, για την κερδοσκοπία του συγκεκριμένου τελετάρχη και τους περισσότερους να γελούν. Όλοι είναι αγαπημένοι σε αυτό το σημείο και μοιάζουν ελεύθεροι, μακριά από έχθρες. Η ίδια η τελετή παρουσιάζεται ρεαλιστικά, μα και ζωντανά.

Υπάρχει ένα πλάνο καταγράφοντας από ψηλά τη ρίψη της ανθοδέσμης. Έπειτα το μέσο (κάμερα) είναι συνεχώς εντός της εορτής, στην όμορφη αυλή. Με πολύ φυσικό τρόπο. Αγκαλιές και φιλιά διακρίνονται σε τριάδες χαρούμενων ανθρώπων, που χορεύουν ασταμάτητα. Περιγράφεται εύστοχα η ευχάριστη, χρονική εναλλαγή μεταξύ ημέρας και νύχτας, κατά τη γαμήλια γιορτή. Τα νέα παιδιά μοιάζουν να ερωτεύονται. Η Irene δείχνει να ζαλίζεται από το κρασί. Και την πηγαίνουν στα επάνω διαμερίσματα προκειμένου να ξαπλώσει.

 

Τότε ακριβώς, χωρίς να το δούμε ποτέ, αρχίζει ο χρόνος δράσης των απαγωγέων. Γιατί πραγματοποιείται στην περιοχή μια προσωρινή διακοπή ρεύματος. Κάτι το οποίο δεν φαίνεται να πτοεί καθόλου τους τρισευτυχισμένους καλεσμένους και το ερωτευμένο ζευγάρι των νεονύμφων. Συνεχίζουν όλοι με φωνητικό τραγούδι, κάποιες κιθάρες και ατμοσφαιρικά κεριά. Ο Paco παίρνει τηλέφωνο από το κινητό του τους υπαλλήλους του δήμου, ώστε να εξακριβώσει πότε θα αποκατασταθεί η βλάβη.

Του λένε ότι βρέχει στην περιοχή τους και εκείνος γελά, επαναλαμβάνοντας τη λέξη στους προσκεκλημένους, οι οποίοι στους ρυθμούς του διακωμωδούν σιωπηλά την κατάσταση. Όλοι μπαίνουν μέσα για την κοπή της τούρτας. Τότε επανέρχεται το ηλεκτρικό ρεύμα. “Βγαίνοντας”, οι θεατές αντιλαμβάνονται πως η βροχή έχει έρθει και στο χωριό πλέον. Κάποιοι καλεσμένοι διασκεδάζουν απτόητοι έξω στη βροχή.

 

Σε εκείνο το χρονικό σημείο η Irene αγνοείται. Η Laura την αναζητά. Διακρίνει κάποια αποκόμματα περιοδικών στο κρεβάτι, όπου η μικρή κοιμόταν. Ανεβαίνει στη σοφίτα, μα δεν την βρίσκει. Αντιθέτως δέχεται το πρώτο απειλητικό μήνυμα. Φωνάζει! Η βροχή μοιάζει πια απειλητική. Όμως, όχι λόγω έντασης.

Πλέον έχουμε εισέλθει στο δραματικό τοπίο του έργου. Ο Paco, η Laura και οι υπόλοιποι μπαίνουν σε αυτοκίνητα και ξεκινούν την αναζήτηση της μικρής. Ο πρώτος βλέπει τους τεχνικούς αποκατάστασης του δικτύου ηλεκτροδότησης να επισκευάζουν τον στύλο, που είχε πρόβλημα. Τώρα πια δεν μοιάζει καθόλου αστείο, το ότι πρωτίστως οι ίδιοι υπάλληλοι τους είχαν ενημερώσει, για την αντίστοιχη βλάβη. Το μέλλον της Irene προβλέπεται αβέβαιο… (Περισσότερα τμήματα της σκηνοθεσίας σχολιάζονται σε παρακάτω κατηγορία της στήλης).

 

Ερμηνείες:  

 

Penelope Cruz/Javier Bardem: Στους ρόλους των Laura, μητέρας της Irene και Paco, παλιού συντρόφου της πρώτης.

 

Το έργο ξεκινά και η ηθοποιός υποδύεται σωστά την ευτυχισμένη συγγενή, που επιστρέφει στον τόπο γέννησής της, εξαιτίας του γάμου της Anna. Φτάνοντας, αγκαλιάζει με μεγάλη χαρά τον πατέρα της, Antonio και νιώθει μια μικρή αμηχανία, βλέποντας μετά από χρόνια τον Paco. Στη γαμήλια γιορτή δείχνει χαρούμενη. Έπειτα μεταφέρει την ταραχή της, μόλις αγνοείται η Irene. Της αφήνει αρχικά φωνητικό μήνυμα στο κινητό και εκλιπαρεί αν πρόκειται για αστείο, η μικρή να το σταματήσει. Αργότερα όσο πιο πολύ αργεί η κόρη της να βρεθεί, τόσο καταστρέφεται η ψυχοσύνθεσή της. Μιλά ήρεμα στον Alejandro, όπου ξέρει πως αδυνατεί να τη βοηθήσει και με αδύναμο, ικετευτικό τόνο στον Paco. Δηλαδή τη μόνη της ελπίδα. Έχει πολύ δυνατές, ερμηνευτικές στιγμές!

 

Ως Paco, εν όψει αφίξεως της Laura πείθει στο ξεκίνημα του έργου τη σύζυγό του, Bea, ότι ζουν ακόμα τον έρωτά τους. Μόλις έρχεται η παλιά του αγάπη, τη χαιρετά με τρυφερότητα και οριακά δεν τη φιλά. Στο γλέντι του γάμου δείχνει πολύ φυσικός και εκφράζει έναν εξωστρεφή χαρακτήρα. Κατά την άμεση διακοπή ρεύματος, μιλώντας στο τηλέφωνο με τους τεχνικούς, αναπαριστά ορθά τον ελαφρώς μεθυσμένο και χαρούμενο. Ανησυχεί ιδιαίτερα για την Irene. Απογοητεύεται με τη συμπεριφορά όλων απέναντί του για τα παρελθοντικά, ιδιοκτησιακά θέματα. Θυμώνει με τη μοιρολατρική στάση του Alejandro. Έπειτα, ταυτίζεται απόλυτα με την αγωνία της οικογένειας της μικρής και ακόμη περισσότερο!

 

Ricardo Darin/Barbara Lennie: Ενσαρκώνοντας τους Alejandro, άντρα της Laura και Bea, σύζυγο του Paco αντιστοίχως.

 

Με εύκολο τρόπο πείθει αρχικά το κοινό πως διαθέτει μια επιβλητική παρουσία  μόλις εμφανίζεται. Φωνάζοντας, ότι οι υπόλοιποι δεν πρέπει να ανακατεύονται, επειδή πρόκειται για τη δική του κόρη. Ενώ όλοι υποπτεύονται τους πάντες, όταν το φως του ηλίου πέφτει πάνω του, ως Alejandro, αναπαριστά ένα πραγματικά αθώο ύφος. Λέγοντας στη Laura, ότι ποτέ δεν θα πείραζε την Irene. Έπειτα αλλάζει συμπεριφορά σε σχέση με την πρώτη του αποφασιστική τοποθέτηση, έχοντας πλέον μια μοιρολατρική στάση και περιμένοντας τα πάντα από τον Paco.

 

Στο ρόλο της Bea, μας μεταφέρει την ανυπολόγιστη ζήλια της, για το παρελθοντικό, έντονο πάθος μεταξύ του Paco και της Laura. Μόλις στο δεύτερο γραπτό μήνυμα, που αυτή τη φορά έρχεται από τους απαγωγείς σε εκείνη και όχι τη Laura, αναζητά αμέσως την πραγματική αιτία. Υποδύθηκε μια έξυπνη γυναίκα, η οποία αγαπά και στηρίζει το σύζυγό της. Στο οικογενειακό συμβούλιο είναι η μόνη, που κάνει θαρραλέο αντίλογο με τους υπολοίπους, υποστηρίζοντας ότι ο Paco αγόρασε μεν τη γη, αλλά τη δούλεψε. Βάζοντας ένα φόρεμα και έχοντας καλλωπιστεί, μας αποδίδει την απελπισία της γυναίκας, που φοβάται πως χάνει τον άντρα της.

 

Elvira Minguez/Ramon Barea: Υποδυόμενοι τους χαρακτήρες Mariana, μεγαλύτερης αδερφής της Laura και Antonio, πατέρα των δύο γυναικών.

 

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αποδιδόμενη, κυκλική περιήγηση στο δωμάτιο από την ηθοποιό, όταν η κόρη της γυρίζει αργά στο σπίτι. Τότε ως Mariana, ρωτά τη μικρή με δυσπιστία, που ήταν.

 

Αρχικά παραδίνεται στην αγκαλιά της Laura. Μετά γκρινιάζει ως δύστροπος πατέρας για το κούρεμα του πριν από το γάμο. Όταν χάνεται η Irene ξεσπά. Αναπαριστά πολύ καλά το μεθυσμένο, που είπε πολλά περισσότερα από όσα έπρεπε στο καφενείο του χωριού (εμείς θα δούμε κυρίως, ότι τους εξόργισε). Έπειτα σηκώνεται όρθιος στο σπίτι και ξεστομίζει πολύ ισχυρές προσβολές προς τον Paco, όντας πραγματικά αμείλικτος. Έχει κάνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες του έργου.

 

Επιτυχής ή ανεπιτυχής η απόδοση σεναρίου, σκηνοθεσίας και ερμηνειών:   

 

Το σενάριο έγραψε ο Asghar Farhadi. Είναι σημαντικό το γεγονός πως προσδιορίστηκε, κατά ένα ποσοστό, η νοοτροπία που υπάρχει σε ένα ισπανικό χωριό από τους κατοίκους του. Θα ήταν πιο εύκολο να ασχοληθεί κάποιος με μια μεγάλη πόλη της χώρας. Όμως τα θετικά και αρνητικά της αντίστοιχης επαρχίας ήταν ομολογουμένως πιο δύσκολο, να προσπαθήσει κάποιος με διαφορετική εθνικότητα, να τα επικοινωνήσει σε μια ιστορία. Δίνοντας παράλληλα τους σωστούς συνδετικούς κρίκους, ώστε να υπάρξει χάος, μυστήριο και εξέλιξη της πλοκής με ρεαλιστικά άσχημες, απειλητικές εξελίξεις. Δεν υφίσταται κανένα ανερμήνευτο μυστικό. Αυτό θέλει να δείξει το σενάριο.

Πως μόνο για μια τόσο μικρή κοινωνία, είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και προς σχολιασμόν. Φυσικά και για τους άμεσους χαρακτήρες, οι οποίοι το πλαισιώνουν στενά. Εύστοχα ακόμη, μαζί με την εξαφάνιση/απαγωγή της Irene, θίγονται οι χρόνιες διαφορές μεταξύ συγγενών, με φλέγον θέμα την επιθυμητή γαιοκτησία. Παρατηρείται επιπροσθέτως, ο προβληματισμός της φυγής από ένα τόπο, όταν ελλοχεύουν συγκρούσεις, καθώς η Laura βρισκόταν στην Αργεντινή τα τελευταία χρόνια. Όμως, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει το παρελθόν της. Αποδίδεται η όμορφη πλευρά του χωριού, κατά τη γαμήλια γιορτή και το άσχημο πρόσωπό της μόλις διαταραχτούν αμέσως οι ισορροπίες. Είναι ορατή η αίσθηση της μνησικακίας για έναν άνθρωπο, που κατοικεί στο ίδιο μέρος, απολαμβάνοντας μετά από κόπους κάποια αγαθά. Διακρίνεται η ολική καταστροφή των οικονομικών πόρων (και όχι μόνο) ενός ζεύγους για κάτι, το οποίο καλείται ως συνείδηση.

 

Τη σκηνοθεσία υπογράφει επίσης ο Ιρανός Asghar Farhadi. Θα παρακολουθήσουμε την αγωνία όλης της οικογένειας, αλλά όχι αμέσως την αποκάλυψη των απαγωγέων. Ό,τι ξέρει η οικογένεια, το ίδιο γνωρίζουν και οι θεατές. Και μόλις προς το τέλος φανερωθούν οι δράστες, μόνο ένας από τους χαρακτήρες θα το αντιληφθεί, μα αυτό θα συζητηθεί διακριτικά και ιδιωτικώς. Ο τρόπος που προβάλλεται το καμπαναριό, το γλέντι του γάμου και η ραγδαία  αλλαγή του συναισθηματικού τοπίου από έντονη χαρά σε ισχυρή δραματοποίηση λόγω της απαγωγής, ξεχωρίζουν. Όταν όλοι είναι ύποπτοι, τότε ο Alejandro κάθεται σε ένα σκαμπό, συζητώντας κατ’ ιδίαν με τη Laura.

Πρωτίστως, το παρελθόν του με τον αλκοολισμό έχει αποκαλυφθεί. Στη συγκεκριμένη σκηνή το φως του ηλίου έρχεται πάνω του και εκείνος μοιάζει να στέκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μιλώντας στη σύζυγό του. Όμως η αθωότητά του σε σχέση με τα γεγονότα, διακρίνεται τελικά ως πιο φωτεινή. Αργότερα η Laura μιλά με τον Paco και κοιτά προς το παράθυρο, όπου οδηγούνται οι ακτίνες του ηλίου. Έτσι, ο σκηνοθέτης μας δείχνει ότι η συγκεκριμένη ηρωίδα διακατέχεται από την απόλυτη αγνότητα ως μητέρα και αποκλείεται από τις θέσεις των υπόπτων. Δεν τίθεται κανένα θέμα για την παραμικρή αμφισβήτηση εκείνης.

 

Μετά η  καλλονή ρωτά τον Paco… Ο τελευταίος αργότερα καταλαβαίνει πως πραγματικά είναι ο μόνος έχων την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των εγκληματιών. Μέσα από το φακό διακρίνουμε τη ματιά του, όταν εκείνος κοιτά έξω από την πράσινη, ανοικτή πόρτα του σπιτιού, που τη φυσά ο άνεμος της ελευθερίας, τον αμπελώνα. Τους κόπους τόσων ετών. Αλλά και την αποπληρωμή των λύτρων της Irene.

Έπειτα η Bea συγκρούεται όπως ποτέ άλλοτε μαζί του, με την ίδια πόρτα να παραμένει κλειστή, όταν η γυναίκα του αισθάνεται παγιδευμένη. Λέγοντάς του ότι τα νέα είναι κατευθυνόμενα, ώστε να του πάρουν το κτήμα. Μετά ανοίγει την πόρτα, δείχνοντάς του την ελευθερία του, αλλά και γιατί τελικά τον εμπιστεύεται. Ο Paco ετοιμάζεται να παραλάβει από τους απαγωγείς την Irene. Το τοπίο είναι σκοτεινό, δραματικό, μοιάζοντας να εκφράζει την εναλλαγή ημέρας και νύχτας. Στη διεύθυνση φωτογραφίας είναι ο Jose Luis Alcaine.

 

Το κομμάτι του συντονισμού των ερμηνειών είναι πολύ δυνατό. Όλοι οι ηθοποιοί συγχρονίζονται, χορεύοντας με αυθορμητισμό μετά το γάμο. Μοιάζουν όντως χαρούμενοι και ευρισκόμενοι σε μια τέτοια γιορτή. Μόλις διακόπτεται το ηλεκτρικό ρεύμα, άπαντες κρυφογελούν με τη διακωμώδηση του Paco. Στην κοπή της γαμήλιας τούρτας, εάν κοιτάξει κανείς προσεκτικά στο κάδρο του σκηνοθέτη, θα δει όλους τους παρευρισκόμενους να συμμετέχουν με απόλυτα φυσικό τρόπο. Και επίσης κάποιους να εκπλήσσονται με ρεαλιστική προσέγγιση, όταν επανέρχεται το ηλεκτρικό ρεύμα.

Είναι προσεγμένες ακόμα και οι λεπτομέρειες. Λίγοι προσκεκλημένοι διασκεδάζουν απτόητοι και ανέμελοι στη βροχή, επιχειρώντας πιθανότατα να φλερτάρουν. Ο διαπληκτισμός του παππού Antonio στο καφενείο του χωριού μαζί με τους θαμώνες, είναι πολύ καλά αναπαραστημένος. Οι μετέπειτα καυγάδες εντός του σπιτιού, μα και η σιωπή της περισυλλογής όλων, για το γεγονός της απαγωγής και τον πολύτιμο χρόνο που περνά χωρίς επίλυση του προβλήματος, έχουν εντάξει το θεατή μέσα στη δραματική ατμόσφαιρα. Οι δυνατές αντιπαραθέσεις ή αποφασιστικές συζητήσεις διαφόρων ηρώων ανά ζευγάρια, δείχνουν την κλάση των ηθοποιών!

 

Συνεπώς αποδεικνύεται ως επιτυχής η απόδοση σεναρίου, σκηνοθεσίας και ερμηνειών.

 

Επιλογή Casting/Μακιγιάζ:

 

Υπεύθυνες του τομέα ήταν οι Eva Leira και Yolanda Serrano. Υποσχόταν από την αρχή της συνεργασίας πολλά, αυτή η επιλογή ηθοποιών. Penelope Cruz (Laura), Javier Bardem (Paco), Ricardo Darin (Alejandro) και Barbara Lennie (Bea). Η πορεία τους στο χώρο του κινηματογράφου μιλά από μόνη της. Με υψηλό case βεβαίως. Δεν σημαίνει όμως, πως επαρκεί η χρηματοδότηση για την πρόσληψη των ηθοποιών. Πάντα υπάρχει μεγάλη ευθύνη στην επιλογή του casting.

Γενικά έχει σημασία η συνεργασία με το σκηνοθέτη και η διορατικότητα της ερμηνευτικής χημείας, που εκτιμά κάποιος, ότι θα έχουν οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί. Ανεξαρτήτως από την προσωπική τους αξία δηλαδή, το μεγάλο στοίχημα είναι η κοινή τους συμμετοχή, μέσα από τη συμπλήρωση συγκεκριμένων ρόλων. Και πράγματι το αποτέλεσμα από τις αποδόσεις όλων είναι εκπληκτικό!!! Αυτό φαίνεται από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους βεβαίως, όπως προαναφέραμε, αλλά και από εξαιρετικές συμμετοχές σαν του Jose Angel Egido, στο ρόλο του Jorge. Οι υπεύθυνες του τμήματος casting πέτυχαν διάνα!

 

Η Irene θα φανερωθεί πολύ αργότερα στο φακό, φοβισμένη και εξαθλιωμένη. Η ίδια παρουσιάζεται ως χλωμή και το αριστερό της μάτι είναι κόκκινο, μέσα στον αμφιβληστροειδή. Στο τμήμα μακιγιάζ είναι οι Ana Lozano, Marilo Osuna και Adriana Robles.

 

Μουσική/Ηχητική υπόκρουση:

 

Τη μουσική έγραψε ο Javier Limon. Το τραγούδι που ακούγεται στη γαμήλια γιορτή από τη μπάντα και ξεχωρίζει είναι το “Se Muere Por Volver”. Παίζουν οι: Nella Rojas φωνητικά, Javier Limon κιθάρα, Israel Suarez Pirana κρουστά, Brigitte Sosa μπάσο και Limon Jr. melodica. Όταν γίνει η διακοπή ρεύματος το τραγουδούν στην αυλή οι προσκεκλημένοι, χωρίς οργανωμένη μουσική, σε ένα ασταμάτητα ευχάριστο κλίμα. Είναι πολύ πιθανό να κάνει και επιτυχία στη χώρα μας. Περιγράφει ιδανικά το πρώτο, ευχάριστο, συναισθηματικό τοπίο του έργου. Αργότερα κυριαρχούν οι ερμηνείες και οι δραματικές σκηνές της πλοκής με τέτοιο τρόπο, που δεν οδηγούν το θεατή να κληθεί και ως ακροατής στο κινηματογραφικό εγχείρημα.

 

Η ηχητική υπόκρουση εφιστά περισσότερο την προσοχή των θεατών/ακροατών. Ο μηχανισμός στο καμπαναριό προκαλεί την περιέργεια. Το φτερούγισμα των περιστεριών δίνει έμφαση στο συγκεκριμένο χώρο. Ο χτύπος της καμπάνας εκφράζει ένα αστείο των παιδιών στις προηγούμενες γενιές. Η διακοπή και επαναφορά του ηλεκτρικού ρεύματος δημιουργεί ανησυχία για την αιτία της. Η κραυγή της Laura στη σοφίτα μας ορίζει την αλλαγή του συναισθηματικού σκηνικού.

 

“Η ενδιαφέρουσα εναλλαγή συναισθηματικής μετάβασης από την ευτυχία στο δράμα, αποκαλύπτοντας τις χρόνιες αντιπαραθέσεις των ανθρώπων”.

 

Μια διανομή της SEVEN films

 

Ο Eretikos κριτικός Γιάννης Κρουσίνσκυ