Ο άγιος, η Μαρίνα κι΄ ο ψηλός…

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Εντάξει δεν ήταν κουκλάρα… ήταν όμως γλυκιά! Σίγουρα δεν ήταν λεπτή… ήταν όμως ζεστή και είχε ένα χαμόγελο που σε γοήτευε αμέσως… Την έλεγε χαϊδευτικά ΄΄στρουμπουλίτσα΄΄ και έζησε μαζί της σχεδόν τρία χρόνια… γεννημένη στην Πόλη ήρθε με τους γονείς της στην Αθήνα τότε με τους διωγμούς των Τουρκαλάδων… Είχε απίστευτες ιδέες και έναν αέρα που σε παρέσυρε… Έμαθε δίπλα της τι σημαίνει πρωινό, έπινε Γαλλικό καφέ, τότε που όλοι έπιναν ακόμη καφέ λάσπη.. έτρωγε γνήσια λουκάνικα Φραγκφούρτης με ψωμάκια μπριός τότε που όλοι έτρωγαν φέτα… του έμαθε τι  θα πει μασάζ, όταν οι άλλοι έριχναν ακόμη κοφτές βεντούζες… τέλος πάντων μη έχοντας ούτε διαβατήριο έχασε την ευκαιρία να γυρίσει μαζί της όλο τον κόσμο… κι΄εκείνη για τον γλυκάνει μια μέρα έπιασε ένα νόμισμα και το κράτησε πάνω από το χάρτη της Ελλάδας. << Όπου καθίσει το νόμισμα πήγαμε>>. Το πέταξε και εκείνο αφού έκανε μια μεγαλοπρεπή βόλτα, πήγε και κάθισε πάνω σε ένα νησί τη Θάσο…

 << Φύγαμε!>>. Αυτή ήταν η στρουμπουλίτσα!

Το μικρό NSU τους πήγε  αγόγγυστα στην Καβάλα και μετά πέρασαν στη Θάσο… Ιούνιος του 72’   γάρ, με ένα πενηνταράκι το χιλιόμετρο παρακαλώ… κάποια στιγμή το ίδιο νόμισμα στριφογύρισε πάλι πάνω απ΄το χάρτη. Έκανε μια στροφή, δύο στροφές και πήγε και κάθισε εκεί που έλεγε Πάργα… << Φύγαμε!>> κατέβασμα στη Λάρισα μετά  μέσω Κατάρας-Μετσόβου- Γιάννενα και μετά Πάργα.. Υπέροχη τότε, αγνώριστη σήμερα… Εκεί λοιπόν συνάντησαν τον ψηλό με τον οποίο δούλευαν μαζί στην εφημερίδα και ο οποίος είχε μαζί του την κουκλάρα Μαρίνα… Σε λίγο δεν άργησαν να ΄΄ δέσουν΄΄ τα δύο ζευγάρια και να γίνουν όλοι μαζί ΄΄μια ωραία ατμόσφαιρα΄΄. 

Μετά από εκδρομές σε Παξούς, Αχέροντα ποταμό, νεκρομαντείο, γέλια, καβγαδάκια, ταβερνάκια και φιλάκια, η στρουμπουλίτσα ανοίγει πάλι τον χάρτη.. Δίνονται οι εξηγήσεις στο νεόκοπο ζευγάρι για το παιχνίδι με το νόμισμα… Ο ψηλός ( δημοσιογράφος που έχει ταξιδέψει όσο κανένας άλλος ενθουσιάζεται). Η Μαρίνα όμως κάπως δυσανασχετεί… οπότε ο ψηλός την επαναφέρει λέγοντας την τρομερή ερωτική ατάκα…<< Μη σου πω καμιά Παναγία!>> Το νόμισμα στριφογυρίζει και  ενώ πάει να κάτσει στη… Γαύδο, συνεχίζει κάνει μια μεγάλη βόλτα περνάει δίπλα από την Πάργα και κάθεται στην Κέρκυρα!

Ενθουσιασμός στην ομήγυρη!  Κέρκυρα! Υπέροχα! Σχεδόν δίπλα… Έτσι ηρεμεί και η Μαρίνα… Χωρίς χρονοτριβή την άλλη μέρα η παρέα μπαίνει στο Ενεσουδάκι και βούρ για Ηγουμενίτσα- Κέρκυρα..

Εκεί λοιπόν στο νησί των Φαιάκων με τα παραδοσιακά σπίτια, το Αχίλλειο τον Πέλεκα, το Ποντικονήσι και τόσα άλλα υπάρχει και ο άγιος του νησιού… Αυτό το καταλαβαίνει καλύτερα ο επισκέπτης καθώς ακούει τους ντόπιους να βρίζουν λέγοντας..<< γαμώ τον άγιο >> Η παρέα δεν έχει καμιά σχέση με την θρησκεία, εκτός από την Μαρίνα. Φαίνεται ότι τόχουν οι κουκλάρες να είναι θρήσκες… Η Μαρίνα λοιπόν, μετά από μια επίσκεψη στην αγορά, άρχισε τα παρακάλια στον ψηλό, οπότε άκουσε τα σχολιανά της…<< Μη σου πω τίποτα για τον άγιο>> Όμως με τη μεσολάβηση της στρουμπουλίτσας ο ψηλός άλλαξε γνώμη. Έτσι η παρέα μπήκε στην εκκλησία για να ανάψει η Μαρίνα ένα κερί… Μέχρι εδώ καλά… όμως από εδώ και πέρα όλα πήγαν στραβά και σε λίγο έγινε της κολάσεως…

Αυτός ο περίφημος άγιος δεν ήταν εικόνα, αλλά ένα λείψανο μαύρο κι΄άραχνο! Οι χριστιανοί ως γνωστόν λατρεύουν τα λείψανα… παραληρούν μπροστά σε κομμένα πόδια χέρια, κνήμες, ωλένες, κού-ντε-πιέ ακόμη και νύχια, τρίχες οτιδήποτε μπορεί να κάνει ένα φυσιολογικό άνθρωπο να ξεράσει, λατρεύεται από τους crazy Christians… Εκτός αυτού υπήρχε μέσα στο παπαδαριό και ένας επαμφοτερίζων διάκος που μόλις είδε τον ψηλό έγινε δάκος εν ελαιουργείο! Ο ψηλός πάλι επειδή ήταν παραδοσιακός πλακατζής δεν έχασε την ευκαιρία και άρχισε να κλείνει το μάτι στον παραληρούντα διάκονο…. Και δώστου βλέμματα με νόημα και δώστου  χαμογελάκια… Εν τω μεταξύ η Μαρίνα χαμπάρι, ενώ την στρουμπουλίτσα , που τα καταλάβαινε όλα, άρχισε να την πιάνει νευρικό γέλιο.

Ξαφνικά και ενώ η παρέα ήταν έτοιμη να αποχωρήσει από το.. μαυσωλείο ακούγεται η φωνή.. ΄΄Παράκλησηη!!΄΄, και μπάμ κλείνουν οι πόρτες! Μαζί τους κλείνονται και καμιά δεκαριά γραΐδια, φαν του αγίου, ίδιες καρακάξες χωρίς φτερά.  Τι έγινε ρε παιδιά; Θέλουμε να βγούμε. Τίποτα, ο επί κεφαλής ρασοφόρος, ένας μεσαιωνικός τύπος με ταπετσαρία στην πλάτη, προϊστάμενος του διάκου καθώς και δύο κακοκαλογραιών, δεν ακούει τίποτα. Ο ψηλός απευθύνεται στον διάκο να μεσολαβήσει… αλλά αυτός δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη καθώς ακούει να του μιλάει ο έρωτας της… ζωής του.  Τι να κάνουμε παιδιά θα το υποστούμε και αυτό… Αχ..ρε κουκλάρα Μαρίνα σκέψου τι έχεις να ακούσεις από τον ψηλό όταν βγούμε έξω…

Μετά από όλα αυτά γίνονται τα εξής κοσμοϊστορικά γεγονότα.. Οι αντιπρόσωποι του θεού επί της γης ανοίγουν το καπάκι του αγίου μαυροτσούκαλου. Αρχίζουν τα μακρόσυρτα  ΑΑμήηην ου καίπερ και μην…και να τα λιβάνια και να μοσχολίβανα και να οι αγιασμο-ραντισμοί… 

΄΄ Βλέπετε τα παπουτσάκια που φοράει ο Άγιος΄΄  εξηγεί μία γραία. << Τα αλλάζουνε δύο φορές τον χρόνο και πάντα τα βρίσκουνε φθαρμένα! Ιδού το θαύμα!΄΄ Ο ψηλός δεν μιλάει, καθώς όμως το θρησκευτικό τρελοκομείο πηγαίνοντας προς το ιερό, απομακρύνεται από το μαυροτσούκαλο, εκείνος πλησιάζει πιο κοντά βλέπει τα πόδια του αγίου και  λέει μια λέξη<< Μούγερ!>> 

Στο μεταξύ η κουκλάρα Μαρίνα ως θρήσκα, παραληρεί, ενώ κρατάει  στα χέρια της την σακούλα με τις σαγιονάρες που έχει αγοράσει εκείνο το πρωινό. Ο ψηλός παρατηρεί  μια τα πόδια του αγίου – μια τις σαγιονάρες και μετά τα μάτια του λάμπουν διαβολικά… Η στουμπουλίτσα που το νευρικό της έχει φτάσει στα όρια και καταλαβαίνει πολύ καλά τι πρόκειται να γίνει του γνέφει παρακλητικά όχι… ΌΧΙ… Εκείνος όμως με μια αστραπιαία κίνηση αρπάζει τις σαγιονάρες και… την επόμενη στιγμή ο άγιος είναι έτοιμος να πάει στην πλάζ!!

Η κουκλάρα Μαρίνα βγάζει μια στριγκλιά, η στρουμπουλίτσα αφήνει επί τέλους το κρυμμένο γέλιο να βγει από μέσα της και το θρησκευτικό τρελοκομείο επιστρέφει να δει τι έχει συμβεί.. Στη συνέχεια και ενώ τα γραΐδια λιποθυμούν το ένα κατόπιν του άλλου, επεμβαίνει ο ταπετσαρίας και ζητάει εξηγήσεις… Ο ψηλός τον κοιτάζει ατάραχος και του λέει….<< θαύμα!>> τότε ακριβώς κατουριέται από τα γέλια η στρουμπουλίτσα και καθώς ο ρασοφόρος βλέπει τα ζουμιά στο πάτωμα ρωτάει αυστηρά… << τι είναι αυτά;>> και ο ψηλός ατάραχος απαντάει…<< αγιασμός!>>..

Καθώς ανοίγει επί τέλους η πόρτα  του μαυσωλείου, οι περίοικοι βλέπουν κατάπληκτοι να βγαίνουν από μέσα τα δύο ζευγάρια κλαίγοντας- από τα γέλια…( η κουκλάρα Μαρίνα κλαίει κανονικά), ενώ σχεδόν αμέσως ξανανοίγει η πόρτα και πετάγονται έξω οι δύο ιστορικές σαγιονάρες που αν μη τι άλλο κατάφεραν προς στιγμήν να ενώσουν τον άγιο τον έρμο με ένα  κοινό προοδευτικό… μεταμοντέρνο.

Tου eretikou συγγραφέα Φράνκ