Eurovision | Ελλάδα – Μια συμμετοχή χωρίς τραγούδι

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Μάρκος Ψυχάρης

Χωρίς την Ελλάδα ο τελικός της Eurovision. Καμία έκπληξη. Φαντάζομαι πως κανείς δεν θεωρεί το γεγονός ανέλπιστη ήττα.  Το λέγαμε και πριν από το χτεσινό ημιτελικό το «What They Say» του Βίκτορα Βερνίκου δεν είναι ακριβώς τραγούδι αλλά κάτι που ήθελε να το θυμίσει.

Η συνολική υποψηφιότητα του νεαρού τραγουδιστή, συνθέτη θύμιζε καπρίτσιο μιας παρέας με τις σωστές άκρες στην ΕΡΤ που μπορούσε να επιβάλει την παρουσία της στην Eurovision. Και δεν είναι πως μας αρέσουν τα άλλα τραγούδια που ακούγονται, διαχρονικά, στον παραπάνω θεσμό. Δεν μας αρέσουν.  Αλλά αν λες ρε παιδί μου πως θέλεις να κάνεις κάτι εκεί, δεν πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια. Τι εννοώ;  Όσα παρουσίασε ο Βίκτορας και η ομάδα του χτες στο Λίβερπουλ έμπαζαν, θύμιζαν ορίτζιναλ ρουστίκ Ελληνική άρπα-κόλα που όμως, για κάποιο λόγο, έτυχε ν΄αρέσουν στους ηγεμόνες της ΕΡΤ που τελικά το επέλεξαν.

Και κάπου εδώ, στο φόντο της παρουσίας του Βίκτορα, παρέλασε μπροστά από τα μάτια μας η λογική της ξεπέτας. Στη σκηνή ο τραγουδιστής έτρεχε δεξιά και αριστερά, υποθέτουμε προβάλλοντας την εφηβική του αθωότητα, υποθέτουμε αναδεικνύοντας την άποψη πως αυτό που λείπει από τον θεσμό Eurovision είναι ο αυθορμητισμός. Αληθινή χορογραφία δεν υπήρχε. Τα Ελληνικά γράμματα που έπεφταν στις οθόνες μας σχηματίζοντας λέξεις ήταν κάτι που το έχουμε δει ξανά και ξανά στο παρελθόν. Ο φασισμός της ειδίκευσης των αρμοδίων που υπογράφουν καλλιτεχνικά τέτοιου μεγέθους φιάσκο δεν πρέπει να περνά απαρατήρητος.  Γενικά μιλώντας πληρώσαμε για να εκπροσωπηθούμε από ένα παιδί που κυκλοφορούσε μπροστά στις κάμερες χωρίς σκοπό και προβάλλοντας ακροθιγώς την ελληνικότητα του. ..

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr