Φωτογραφίζοντας την άδεια πόλη της Μυτιλήνης

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

κείμενο: Νατάσα Παπανικολάου
εικόνες: Αιμίλιος Μαυροφίδης

Έχουμε ακούσει τα ίδια πράγματα. Όλοι το έχουν κάνει. Λες και στη Μυτιλήνη σταμάτησε η ζωή των ανθρώπων, λες και από εκεί τη σιωπή σπάει η κραυγή πόνου των προσφυγικών ροών και η ματαίωση του ανθρωπισμού.
Είναι έτσι;

Σκρολάρoντας ανελέητα στο facebook κατά την προσφιλή συνήθεια της καραντίνας το μάτι μας έπεσε πάνω σε μια καταπληκτική δουλειά που αξίζει να την παρουσιάσουμε και εδώ. Ο φωτογραφικός φακός του Αιμίλιου Μαυροφίδη καταγράφει στιγμές από τη Μυτιλήνη της πανδημίας όπου το ανθρώπινο στοιχείο απουσιάζει εντελώς ή αποτελεί μια βιαστική λεπτομέρεια στο σκουρόχρωμο κάδρο. Η “βιασύνη” όπως και ο ίδιος ο Αιμίλιος παρατηρεί κρύβεται μέσα στους υπομονετικούς ρυθμούς της πανδημίας. Είναι και αυτή που κατά τη γνώμη μας δημιουργεί το κοντράστ που κάνει τόσο σπουδαίο αυτό το φωτογραφικό υλικό από την άδεια πόλη.

Ένα τεκμήριο για τους ιστορικούς του μέλλοντος που λένε. Καμία “ποιητική του αστικού κενού”, καμία γοητεία στη βίαιη αυτή εξαίρεσή μας από τον χώρο, μόνο βιασύνη για να τελειώσει το δράμα του αποκλεισμού μας. Και φως. Πέρα από το ιδιαίτερο λεσβιακό φως που μπαίνει σαν από χαραμάδα στις φωτογραφίες του Αιμίλιου, φωτεινό είναι το ίδιο το πρότζεκτ που αποδεικνύει πως αυτή η νέα γενιά που βρίσκεται τώρα στους δρόμους θα φωτίσει και τον δικό μας.

Ο Αιμίλιος Μαυροφίδης είναι τελειόφοιτος του τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και έχει ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της ίδιας σχολής με τίτλο «Πολιτισμός και Παραγωγή Ταινιών Ντοκιμαντέρ». Από μικρός είχε μια κλήση στις οπτικοακουστικές τέχνες. Αυτό, συνδυαστικά με την ενασχόληση του πατέρα του με τη φωτογραφία ως χόμπι, όπως μας λέει φύτεψαν το σπόρο για ν’ ασχοληθεί με τη φωτογραφία.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr