Καλοκαίρι – Η Jo στη Σίφνο φτιάχνει αξεσουάρ που φοριούνται και θα λατρέψεις

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

του Γιάννη Παναγόπουλου //

Σήμερα είναι το περίφημο Στενό στην Απολλωνία της Σίφνου. Χτες ήταν μια παραλία στο Σούνιο. Σήμερα είναι το μαγαζί workshop που έστησε στην καρδιά εξελίξεων του νησιού. Χιλιάδες επισκέπτες του περνούν μπροστά του. Χτες ήταν μόνοι οι φίλοι της που της έλεγαν πως όταν τα δάχτυλά της ακουμπούν ραπτομηχανή μπορούν να βγάλουν αξεσουάρ που θα λάτρευαν εκείνοι, οι φίλοι τους, οι φίλοι των φίλων τους, οι φίλοι των φίλων των φίλων τους. Η Jo (aka Γεωργία Μίτσικα) μπορεί να φτιάξει μια τσάντα blockbuster που θα λατρέψει ισόποσα μια χύμα τουρίστρια και μια εστέτ βασίλισσα. Μπορεί να σου φτιάξει μια πετσέτα που θα πάρεις στην παραλία και δεν θα μοιάζει με καμία άλλη, κάθε άλλης που θα ξαπλώσει δίπλα σου. Μπορεί να σου φτιάξει μια μοναδική θήκη για καπνό. Το μαγαζί της “Jo Handcrafted in Sifnos” είναι ένας παράδεισος με κάστομ αξεσουάρ που μπορείς να φορέσεις στην παραλία και την πόλη.

•H Jo λέει: “Μου αρέσει η Θάλασσα. Ή μάλλον δεν είναι πως μου αρέσει μόνο η θάλασσα. Σε όλη μου τη ζωή όταν έβρισκα μια παραλία που μου άρεσε έστηνα το σπιτικό μου. Μπορεί να είναι μια μικρή παραλία στο Σούνιο. Ή μπορεί να είναι μια μεγάλη αμμουδιά σε νησί των Κυκλάδων. Όταν ένας τόπος με μαγεύει δεν του αντιστέκομαι. Τον κάνω σπίτι μου. Του φέρομαι με την αγιότητα που του αρμόζει.”

Στη Jo αρέσει το χρώμα. Γνωρίζει πως αυτό που ονομάζουμε όμορφο δεν είναι κάτι στατικό αλλά κάτι που εξελίσσεται διαρκώς. Μας εκμυστηρεύεται: “Η ομορφιά δεν γνωρίζει εποχές. Η απλότητα το ίδιο. Όλοι θέλουμε μια τσάντα στις διακοπές ή στη ζωή μας στη μεγάλη πόλη. Όλοι θέλουμε να επικοινωνήσουμε κάτι με αυτό που φοράμε, με αυτό που διαλέγουμε να κρεμάσουμε πάνω μας. Πηγές έμπνευσής μου μπορεί να είναι ένας D.I.Y. πανκ ρόκερ που φτιάχνει ρούχα κρεμώντας σκόρπια υφάσματα πάνω του ή η λειτουργική, λιτή, εργατική στολή Ισπανού ψαρά στις Βαλεαρίδες νήσους. Η μαζική κουλτούρα δεν έχει σύνορα, έτσι δεν είναι;”

Η Jo επισκέφθηκε πρώτη φορά τη Σίφνο το 1994. Πότε;;;; Ήταν μια χρονιά που με λίγες δραχμές (τις θυμάστε;) έκανε τουρνέ στο Αιγαίο ψάχνοντας τον τόπο που θα είχε το κάτι παραπάνω για εκείνη. Το σημείο που θα μπορούσε να αισθανθεί σπίτι της. Η Σίφνος είχε ό,τι ζητούσε. Στο διάβα του χρόνου από τότε στο σήμερα έμαθε πως η ζωή της στο νησί δεν θα ήταν οι δέκα, δεκαπέντε μέρες διακοπών του Αυγούστου. Θα ήταν όλες οι εποχές και κυρίως οι σκληροί μήνες του χειμώνα, τότε που οι άνθρωποι του νησιού δένονται με τη φύση. Μας λέει: “Στη Σίφνο έμαθα να αγαπώ τον χειμώνα. Ένα ηλιοβασίλεμα ή μια αυγή στο νησί έχουν την ίδια αξία χειμώνα – καλοκαίρι. Όταν αφέθηκα σ’ αυτό κατάλαβα τον σκοπό της ζωής μου. Σας ακούγομαι χίπι; Καμία σχέση. Είμαι μόνο ένας άνθρωπος που αγαπά τα χρώματα, τα ετερόκλητα υφάσματα και τα αξεσουάρ ένδυσης που όταν τα φοράς στο σώμα σου έχουν κάτι από τον τόπο που ζω μέσα από τη δική μου ματιά.”

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr