Οι ορεινές παραλίες της Ελλάδας

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Κείμενο & Φωτογραφίες: Στεφανία Αναγνωστοπούλου //

Μια εικόνα από τη ζωή που είχαμε και ελπίζουμε να έχουμε μετά την “πανδημία”. Οι περισσότεροι Έλληνες και ξένοι επισκέπτες έχουν συνυφασμένη την Ελλάδα με το καλοκαίρι και τις εξωτικές παραλίες της. Η απαράμιλλη ομορφιά της χώρας μας, αυτής της μικροσκοπικής κουκκίδας στον χάρτη της γης, δεν περικλείει μόνο το νησιωτικό κομμάτι της, αλλά και όλη την ηπειρωτική γη.

Εντυπωσιακά βουνά, καταρράκτες, κρυστάλλινα ποτάμια, χείμαρροι και πανέμορφες πεδινές και ορεινές λίμνες συμπληρώνουν το σκηνικό της Ελλάδας. Χώρας που το “μενού” της τουριστικής της αξίας είναι πλούσιο. Πώς είναι δυνατόν να τα χωράει όλα αυτός ο τόπος;

Το δικό μου ταξίδι στην «άλλη» Ελλάδα ξεκίνησε πριν από 15 περίπου χρόνια, όταν αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω ράφτινγκ (κατάβαση ποταμού με φουσκωτή βάρκα) συμμετέχοντας σε οργανωμένη εκδρομή με παρότρυνση φίλων. Αυτό ήταν! «Κόλλησα» κυριολεκτικά με τις ορεινές ομορφιές της χώρας μας και ξεκίνησα να οργώνω σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο τα βουνά. Όλα αυτά τα χρόνια ταξιδεύω εντός συνόρων και ανακαλύπτω κάθε φορά νέα μέρη, νέους προορισμούς, για τους οποίους κατά το παρελθόν δεν είχα ακούσει ποτέ τίποτα.Μια ζωή να ταξιδεύεις σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο και πάλι δε φτάνει για να τα δεις όλα…
Χιλιάδες κρυμμένα χωριά ξεπροβάλλουν μέσα από χαράδρες, μικροί οικισμοί που ούτε στον χάρτη δεν τους βρίσκεις, αλλά και μεγάλα πανέμορφα χωριά λάμπουν κουβαλώντας μακρά ιστορία μέσα από το πέρασμα των αιώνων. Γάργαρα νερά, πηγές που αναβλύζουν κρυστάλλινα νερά και καταρράκτες κοσμούν την είσοδο σε αυτά τα χωριά, όπως είναι οι Καλαρρίτες και το Συρράκο στα Τζουμέρκα, δύο από τα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης.

Εντός και εκτός των παραδεισένιων ορεινών νερών

Aπό τον «Αμαζόνιο της Ελλάδας», τον Νέστο στη Θράκη, με τις λευκές αμμουδιές και τα ατελείωτα φιόρδ, μέχρι τον κρυστάλλινο Βοϊδομάτη στην Ήπειρο, με τα παγωμένα και πεντακάθαρα νερά του, από τον κυματώδη ποταμό Τρικεριώτη στον νομό Ευρυτανίας, μέχρι τον δημοφιλή Εύηνο, γνωστό σε πολλούς για το «βάπτισμά» τους στη δραστηριότητα του ράφτινγκ, τα ποτάμια μας είναι ένας επίγειος παράδεισος.

Απαράμιλλης ομορφιάς και το φαράγγι του Λούσιου, το οποίο αποκαλείται και «Άγιο Όρος της Πελοποννήσου», καθώς εκεί υπάρχουν παλαιές εκκλησίες, μοναστήρια πάνω σε απόκρημνους βράχους αλλά και αρκετά ασκηταριά, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της μεσοβυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr