Επίθεση με βιτριόλι: Συγκλονίζει ο ψυχίατρος της Ιωάννας – Δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου άνθρωπο χωρίς πρόσωπο

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ο ψυχίατρος της Ιωάννας Παλιοσπύρου κατέθεσε σήμερα στην πολύκροτη δίκη για την επίθεση με βιτριόλι, αναφερόμενος στην εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνει η 35χρονη.

«Έχω συναντήσει ανθρώπους χωρίς χέρι, χωρίς πόδι, χωρίς σάλπιγγα, αλλά ποτέ άνθρωπο χωρίς πρόσωπο» είπε ο κ. Κωνσταντίνος Κοντοάγγελος, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, ενώ εξήγησε πως το βασικό που επιχειρεί να κάνει είναι να εξαφανιστεί η σκέψη της αυτοκτονίας από το μυαλό της Ιωάννας.

«Συγκλονίστηκα από την εικόνα, είδα ένα άνθρωπο που δεν έχει καμία ελπίδα, κανένα όνειρο, παρά μόνο τον προσωπικό της θάνατο» σημείωσε, συγκλονίζοντας, και προσέθεσε πως η διαδικασία αποκατάσταση, εκτός από πόνο, την κάνει να νιώθει και «διάθεση να αυτοκτονήσει».

«Καθήκον μου είναι να κρατήσω την Ιωάννα στη ζωή. Γίνεται προσπάθεια να ανακοπεί αυτή η κατάσταση. Έκλαιγε, δεν κοιμόταν, είχε χάσει 15 κιλά, καθόταν κουλουριασμένη χωρίς να μιλά, χρειάστηκε να προσπαθήσω να της δώσω ελπίδα. Παίρνει αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά» εξήγησε ο ίδιος, αναφερόμενος στον αγώνα που δίνεται.

Τόνισε πως αυτό που βαραίνει, κυρίως, είναι «ότι δε θα γίνει ποτέ καλά», ενώ παραμένει «κλεισμένη στο σκοτάδι, έχει μόνο πάρα τη μάνα και τις φίλες της».

«Μέσα από αυτή τη βάρβαρη πράξη αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή μετά τραυματική διαταραχή. Όσοι παθαίνουν βαριά τραύματα από βιασμό, κακοποίηση τροχαίο κλπ βιώνουν ξανά και ξανά το τραύμα και τη στιγμή του θανάτου. Ο εγκέφαλος της έχει καταγράψει το τραύμα σαν μια βλάβη που δεν φεύγει. Τα ρούχα της μυρίζουν ακόμα μετά από τόσο καιρό βιτριόλι. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποτέ τι έφταιξε» συμπλήρωσε ο ψυχίατρος.

Η Ιωάννα συνεχίζει να νιώθει φόβο, ειδικά «για μετά την αποφυλάκιση της κατηγορούμενης. Συνεχώς με ρωτά αν κινδυνεύει και δεν μπορώ να της απαντήσω».

«Είναι ένας άνθρωπος με ψυχικά αποθέματα και δυνάμεις, δεν μπορούν όλοι να το διαχειριστούν αυτό» τόνισε, ωστόσο.

Ο κ. Κοντοάγγελος, αναφέρθηκε, όμως, και στην καθημερινότητα της 35χρονης που δεν θέλει να κοιτά τον εαυτό της.

«Στο σπίτι της είναι ένας τεράστιος καθρέφτης που είναι καλυμμένος γιατί δεν θέλει να κοιτάει τον εαυτό της. Πρέπει να της δώσω μια ελπίδα ότι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει ότι δεν θα τη χάσω και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Έχει μια βαριά καταθλιπτική διαταραχή με αγχώδεις εκδηλώσεις και έντονο στρες. Οι μνήμες δεν αφήνουν το συναίσθημα της Ιωάννας να αναπτυχθεί. Υπάρχει βελτίωση, έχει βοηθήσει η φαρμακευτική αγωγή, το περιβάλλον και η υποστήριξη του κόσμου» κατέληξε.

Αννίτα Ναθαναήλ: «Πολλές φορές έχει πει να δώσει τέλος στη ζωή της»

Για την επιβαρυμένη ψυχολογία της Ιωάννας μίλησε στο δικαστήριο και η ηθοποιός Αννίτα Ναθαναήλ, που είναι προσωπική της φίλη.

«Γνωρίζω μόνο την Ιωάννα. Τη γνώρισα κατά τα τέλη του έτους. Συγκλονίστηκα από τη βιαιότητα του εγκλήματος. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί στις κόρες μου. Ήταν ένα διαλυμένο κορίτσι. Μας πήρε καιρό να την πλησιάσω. Ήταν δύσπιστη. Δύσκολο να εμπιστευτεί κάποιον τρίτο. Προσπαθούσα να την τονώσω, να δει ότι υπάρχει» είπε στο δικαστήριο.

Περιγράφοντας τη νέα ζωή της Ιωάννας, είπε πως «ζει στο σπίτι, δεν έχει κοινωνική ζωή, την παρακαλώ να πάμε μια βόλτα έξω το βράδυ, γιατί τη μέρα δεν πρέπει να κινείται λόγω του ήλιου. Η επαφή με τους γιατρούς δίνει κάποια ελπίδα, συνέχεια βγαίνουν νέες μέθοδοι αποκατάστασης, όλοι μας λένε ότι πρέπει να έχει υπομονή».

Και η κα Ναθαναήλ αναφέρθηκε στις σκέψεις περί αυτοκτονίας, ενώ τόνισε πως το τελευταίο διάστημα η ψυχολογία της έχει κάνει «βουτιά».

«Πολλές φορές έχει πει να δώσει τέλος στη ζωή της. Ο ψυχίατρος της κάνει εξαιρετική δουλειά, προσπαθούμε να κοιτάμε με αισιοδοξία το μέλλον. Έχει κάνει βουτιά τις τελευταίες ημέρες η ψυχολογία της, η στάση της κατηγορούμενη έχει ξαναβάλει το φόβο στη ζωή της, αναρωτιέται τι θα γίνει μετά από όλα αυτά. Αυτό που την κρατά στη ζωή είναι τα μηνύματα του κόσμου. Αυτό που είπε για αυτήν η μητέρα της κοπέλας από τη Φολέγανδρο της έδωσε κουράγιο. Να γίνει σύμβολο, να έχει ένα στόχο» είπε, ειδικότερα, και κατέληξε ευχόμενη και «είχε περισσότερες Ιωάννες η κοινωνία».