Ιδού τα… τυράκια του Μητσοτάκη για τους επενδυτές!

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Προσπαθώντας να… δελεάσει επενδυτές, η κυβέρνηση δρομολογεί την εισαγωγή του θεσμού του «διαμένοντος μη κατοίκου» (non domiciled resident- non-dom) και στην Ελλάδα.

Ο σχετικός σχεδιασμός γίνεται από τον υφυπουργό Οικονομικών Απόστολο Βεσυρόπουλο, ο οποίος έχει απευθυνθεί σε φορείς του υπουργείου προκειμένου να προτείνουν τις βέλτιστες πρακτικές.

Ο θεσμός του «non-dom», συνίσταται στη θέσπιση ενός ελκυστικού φορολογικού πλαισίου για το σύνολο των παγκοσμίων εισοδημάτων ενός φυσικού ή νομικού προσώπου προκειμένου αυτός να μεταφέρει τη φορολογική του έδρα σε άλλη χώρα.

Κατά πληροφορίες η κυβέρνηση εξετάζει τρία διαφορετικά μοντέλα για τους επενδυτές

-Το μοντέλο Μάλτας που προβλέπει ενιαίο φορολογικό συντελεστή (flat tax) 15% στο παγκόσμιο εισόδημα με ελάχιστο φόρο 15.000 ευρώ.

Πληρώνονται άμεσα οι συντάξεις χηρείας με αυξήσεις έως και 40%!

-Το ιταλικό μοντέλο που προβλέπει σταθερή καταβολή ετήσιου φόρου 100.000 ευρώ για το παγκόσμιο εισόδημα του φορολογουμένου.

-Το κυπριακό μοντέλο το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει αφορολόγητες αγοραπωλησίες μετοχών και ομολόγων και αφορολόγητα εισοδήματα από μερίσματα και τόκους.

“Ελάτε”!

Ουσιαστικά με την υιοθέτηση του «non-dom» η κυβέρνηση στοχεύει σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με πολύ μεγάλους λογαριασμούς στους οποίους θα προσφέρει ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση για να τους εντάξει στο ελληνικό φορολογικό σύστημα.

Για να απολαμβάνει κάποιος τα φορολογικά προνόμια θα πρέπει να καταβάλλει ετησίως ένα ποσό φόρου. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει φορολογική κλίμακα και το ποσό του φόρου είναι σταθερό, ανεξαρτήτως εισοδήματος, όσο μεγαλύτερη είναι η περιουσία, τόσο αυξάνεται το όφελος.

Από μερικό ως… ολικό λίφτινγκ στον ΣΥΡΙΖΑ! Ποιοι… θα πάρουν την τελική απόφαση

Τέλος, στην περίπτωση του «non-dom», οι φορολογούμενοι υποχρεούνται να περνούν ένα συγκεκριμένο αριθμό ημερών στη χώρα που μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα (.σ.σ. στην Κύπρο είναι 60 ημέρες ). Αυτό σημαίνει ότι η παραμονή των ευπόρων αυτών ατόμων στη χώρα συνεπάγεται πως θα ξοδέψουν αρκετά χρήματα, τα οποία μεταφράζονται σε πρόσθετα έσοδα για το κράτος με τη μορφή εμμέσων φόρων και εισφορών (π.χ. ως εργοδότες προσωπικού).