~Σάββας Πολυβιάκης: Γένους θηλυκού ~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Μάνα, με τα σκληρά σου χέρια απ’ τη δουλειά,
που κάθε μέρα σου τα φιλάω και σου τα τρίβω,
γυναίκα με υπομονή, αστέρι μου,
φως.

Πόλη, με τ’ αυστηρά σου μονοπάτια,
κι εσύ γένους θηλυκού
και γκαστρωμένη περιμένεις…

Κι εσένα, κοπέλα που γελάς,
σε ξέρω από κορίτσι…
Τότε που φόραγες τ’ άσπρο σου φουστάνι
και γελούσες
και πάντα στις δασκάλες μου ψιθύριζα
-α, κι οι δασκάλες, μη ξεχάσω – πώς να ξεχάσω –
είναι κι αυτές
γένους θηλυκού-
το πόσο σ’ αγαπώ.

Κι εσύ, αδερφή μου, που φοβάσαι
πως ξεχνώ
που ξενύχτησες για να με συμβουλέψεις,
που παρέμεινες στο πλάι μου όταν δεν ήμουνα καλά,
αστέρι μου,
φως.

Φίλες, κοσμήματα,
πλανεύτρες και ψυχάρες.
Μέτρα και χρόνια τώρα
περπατάμε μαζι.
Δρόμοι μου.

Για όλες εσάς ακόμα προσπαθούμε.
Για όλες εσάς πάντα θα πολεμούμε.

Σάββας Πολυβιάκης
Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη