Ισχυρό «ράπισμα» σε Μητσοτάκη για τους νεκρούς του κορονοϊού

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

«Όσες χώρες έχουν λειτουργήσει με όρους κράτους πρόνοιας, έχουν καταφέρει να δαμάσουν τα πανδημικά κύματα. Όσες χώρες έχουν λειτουργήσει με το νεοφιλελεύθερο δόγμα, έχουν ως συνέπεια τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και μία μεγάλη ρήξη στην κοινωνική συνοχή», τόνισε ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας.

Μιλώντας Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης είπε: «Είμαστε αναγκασμένοι πια να ζήσουμε με τον κορονοϊό. Πρόκειται για δεδομένο που υπαγορεύεται από την ίδια τη φύση καθώς ο κορονοιός είναι εκδήλωση της φύσης. Η εμπειρία που έχουμε μέχρι σήμερα είναι ότι δεν μπορούμε να αναχαιτίσουμε το φυσικό αυτό φαινόμενο. Επίσης μέχρι σήμερα έχουμε από επιστημονικής πλευράς τεράστιες κατακτήσεις στην αντιμετώπιση και πρόληψη της λοίμωξης από τον ιό. Διαθέτουμε ήδη εμβόλια και φάρμακα. Δεν αναμένουμε νέες επαναστατικές θεραπευτικές γνώσεις για την επόμενη περίοδο. Στην ουσία, την επόμενη περίοδο πάμε σε μία φάση βελτιστοποίησης των στρατηγικών που έχουν ήδη αναπτυχθεί από το καλοκαίρι του 2020. Το πρόβλημά μας αφορά τον τρόπο εφαρμογής της επιστημονικής γνώσης μέσα στις κοινωνίες προκειμένου να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί η λοίμωξη από τον κορονοϊό.

Δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε σε μία κατάσταση η οποία γίνεται όλο και δραματικότερη λόγω της εμμονής στην νεοφιλελεύθερη διαχείριση της πανδημίας. Έτσι εξηγείται γιατί ένα 62% των ανθρώπων πεθαίνουν στην Ελλάδα εκτός Μονάδας Εντατικής Θεραπείας.  Έτσι εξηγείται γιατί ενώ έχουμε 75% εμβολιασμένο πληθυσμό, συνεχίζουμε να έχουμε 50 νεκρούς κάθε μέρα. Η αποτυχία της συγκεκριμένης πολιτικής διαχείρισης αποτελεί μεγάλη ντροπή γιατί ενώ έχουμε όλα τα επιστημονικά εργαλεία να αντιμετωπίσουμε την πανδημία και τους ασθενείς, μέσα στους τελευταίους έξι μήνες έχουμε 13.000 νεκρούς, όσους δηλαδή είχαμε και όλο το προηγούμενο διάστημα της πανδημίας. Με άλλα λόγια αν δεν αλλάξει το διαχειριστικό μοντέλο, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε με ανθρώπινες ζωές και με διάλυση του κοινωνικού ιστού. Η συζήτηση αυτή μας επαναφέρει στο επίδικο του 20ού αιώνα, που αποτέλεσε το κοινωνικό κράτος.

Σήμερα είναι ανάγκη να δημιουργηθεί κίνητρο συνεννόησης των προοδευτικών δυνάμεων προκειμένου να βάλουν στόχο την οικοδόμηση του κράτους πρόνοιας. Είναι καθήκον μας απέναντι στους γονείς μας και στα παιδιά μας. Έχουμε ευθύνη ατομική πια, να σταματήσουμε αυτή την πορεία διάλυσης των κοινωνιών μας και να μπούμε ξανά σε μοντέλα συλλογικής δράσης, οργάνωσης και προστασίας της κοινωνίας. Είναι καθήκον των πολιτικών δυνάμεων, των επιστημόνων αλλά και ατομική ευθύνη του καθενός πολίτη, να σταματήσει αυτή την καταστροφική πορεία».