Συνέντευξη Τύπου “2ο Solidarity Film Festival / Killah P” (στη Μνήμη του Παύλου Φύσσα)

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Από τον Eretiko κριτικό Γιάννη Κρουσίνσκυ

Την Τετάρτη 18/10/2023 βρεθήκαμε στη Συνέντευξη Τύπου για το “2ο Solidarity Film Festival / Killah P”, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Η οργανωτική ομάδα του Φεστιβάλ ανακοίνωσε το πλούσιο Πρόγραμμα, με την ενδιαφέρουσα Αντιρατσιστική ματιά και Αντιφασιστική δράση των αποκαλυπτικών ταινιών.

Η Διοργάνωση, που ενώνει την 7η Τέχνη με την Αντιφασιστική τόλμη και την Ελεύθερη σκέψη, θα διεξαχθεί από 1-5 Νοεμβρίου στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα. Σε έναν εναγκαλισμό Ανθρωπισμού και Σινεμά! Αξίζει να είστε εκεί!

Συνέντευξη Τύπου

Στο πάνελ της οργανωτικής ομάδας του Φεστιβάλ βρίσκονταν: η κυρία Μάγδα Φύσσα (Πρόεδρος Συλλόγου Πολιτισμού Παύλος Φύσσας-Killah P), ο κύριος Χρήστος Καραγιαννάκης (Σύλλογος Πολιτισμού Παύλος Φύσσας – Killah P), η κυρία Νάνσυ Πλαβούκου (Οργανωτική Επιτροπή – Solidarity Film Festival), o κύριος Βασίλης Τσιουβάρας (Σκηνοθέτης), ο κύριος Ταξιάρχης Δεληγιάννης (Σκηνοθέτης), η κυρία Χαρά Καραγιαννάκη (Διεθνής Συνάντηση) και ο κύριος Γιάννης Παππάς (Εκπαιδευτικός).

Η Ιστορία του Φεστιβάλ

Όπως μας εξήγησε εισαγωγικά ο κύριος Χρήστος Καραγιαννάκης…Το “Solidarity Film Festival / Killah P” είναι δημιούργημα του Συλλόγου Πολιτισμού “Παύλος Killah P Φύσσας.” Ένας Σύλλογος, ο οποίος δημιουργήθηκε από την ανάγκη να αυξηθούν και να επεκταθούν οι δράσεις Πολιτισμού, που αναπτύσσονται όλα αυτά τα χρόνια στη Μνήμη του Παύλου Φύσσα. Ο Σύλλογος οργανώνει σημαντικές εκδηλώσεις Αντιφασιστικής δράσης, μέσα στα πλαίσια της μουσικής-καλλιτεχνικής χρονιάς (“Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης” ή “Rap Mοnsters” κάθε Απρίλιο).

Το δε “Solidarity Film Festival / Killah P” έχει ως σκοπό να μπορέσει να φέρει τη νέα γενιά (τους μαθητές και τους νέους στις γειτονιές) σε επαφή με τον Κινηματογράφο και τον Πολιτισμό. Αλλά οι συντελεστές επιδιώκουν και επιθυμούν ταυτοχρόνως το Φεστιβάλ αυτό να έχει μια ώσμωση με την κοινωνία και με τους δημιουργούς που Αντιστέκονται. Η ίδια η θεματολογία του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ το χαρακτηρίζει ως εγχείρημα Αντίστασης και καταγγελίας.

Εν προκειμένω, το “2ο Solidarity Film Festival / Killah P” διαθέτει θεματολογία ταινιών, η οποία φυσικά συνάδει με τους γνώριμους σκοπούς του Φεστιβάλ. Επιπροσθέτως, υπάρχουν παράλληλες δράσεις με συμμετοχή σχολείων της περιοχής, με εργαστήρια συμμετοχής μαθητών και με τη “Διεθνή Συνάντηση.” Η τελευταία παράμετρος αποτελεί μια δράση, η οποία ενώνει τον καταγγελτικό χαρακτήρα των ταινιών του Φεστιβάλ με τα Κινήματα και την Αντίσταση των ανθρώπων.

Ταινίες-Εκδηλώσεις Έναρξης & Λήξης

Για το “2ο Solidarity Film Festival/Killah P” η εκδήλωση Έναρξης θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 1 Νοεμβρίου στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη (Εμμανουήλ Μπενάκη 70, Κερατσίνι) στις 19:00.

Και αμέσως μετά, στις 21:00 θα προβληθεί στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ η ταινία από τον Καναδά “Αντιγόνη” (2019). Σε σύγχρονη διασκευή της Τραγωδίας του Σοφοκλή, με νεανική οπτική από τη σκηνοθέτρια Σοφί Ντεράσπ.

Η Τελετή Λήξης του Φεστιβάλ, συμπεριλαμβάνοντας Bραβεύσεις και Eκδηλώσεις, θα διεξαχθεί στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη, την Κυριακή 5 Νοεμβρίου στις 19:00.

Οι Φιλόξενοι Χώροι Προβολών

Οι προβολές του “2ου Solidarity Film Festival / Killah P” θα πραγματοποιηθούν 200 μέτρα από το Μνημείο του Παύλου Φύσσα:

-Στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη (Εμμανουήλ Μπενάκη 70, Κερατσίνι).

-Στο Πολιτιστικό Κέντρο Αντώνης Σαμαράκης (Μικράς Ασίας 24 & Παπαναστασίου, Κερατσίνι).

Πρόγραμμα Φετινού Φεστιβάλ

Συνολικά θα προβληθούν 60 ταινίες (Μεγάλου & Μικρού Μήκους) μέσα σε 5 ημέρες διεξαγωγής, στον τόπο που γεννήθηκε και έζησε ο Αντιφασίστας Καλλιτέχνης, σε Κερατσίνι και Δραπετσώνα. Η διάρκεια του Φεστιβάλ αφορά το συνολικό διάστημα από 1 μέχρι και 5 Νοεμβρίου 2023.

Α) Μεγάλου Μήκους ταινίες

Όπως ανέφερε η κυρία Νάνσυ Πλαβούκου: “Μπορεί κάποιες ταινίες να είναι Μυθοπλασίας, αλλά αφορούν ουσιαστικά τη σκληρή πραγματικότητα.” Οι ταινίες Μεγάλου Μήκους, που επιλέχθηκαν στο Φεστιβάλ, είναι από Η.Π.Α., Ελλάδα, Καναδά, Μάλτα, Χιλή, Ιταλία, Ισπανία. Δώδεκα επιλεγμένες ταινίες (τρεις Μυθοπλασίας & εννέα Ντοκιμαντέρ).

– Ταινίες που διαδραματίζονται σε Γειτονιές Εργατικές (Μυθοπλασίας: “18” του Βασίλη Δούβλη, με εύστοχο Αντι-νεοναζιστικό περιεχόμενο).

– Ταινίες Διεκδίκησης Δικαίου (Ντοκιμαντέρ: “5 ½ Χρόνια” των Μυρτώς Συμεωνίδου & Ιωάννας Παπαϊωάννου, που ακολουθεί τη Δίκη).

– Ταξίδια Αφύπνισης (Μυθοπλασίας: “1976” της Μανουέλα Μαρτέλι, για την αφύπνιση της αστικής τάξης στη Χιλή, επί περιόδου του δικτάτορα πινοσέτ).

– Ταινίες που αποτυπώνουν την Καταπίεση των Μεταναστών (Μυθοπλασίας: “Αντιγόνη” της Σοφί Ντεράσπ για τον απομυθοποιημένο Καναδά ή το Ντοκιμαντέρ: “The Other Half” του Γιώργου Μουτάφη, που ακολουθεί τη ροή των μεταναστών στα σύνορα της Ευρώπης).

– Ταινίες Κοινωνικής, Περιβαλλοντολογικής Ευαισθητοποίησης & Συμπερίληψης (Μυθοπλασίας: “Το Σκαρί” του Άλεξ Καμιλλέρι και το Ντοκιμαντέρ: “Οι Γάμοι της Τήλου” του Παναγιώτη Ευαγγελίδη).

– Ταινίες Καταγγελίες (Ντοκιμαντέρ: “Ηττημένες αλλά όχι Νικημένες” της Μάου Καρντόσο, καταγγέλλει τη βία κατά των γυναικών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη δικτατορία του φράνκο και “Η γειτονιά μας, η μάχη για την Αυτόνομη Ζώνη” του Τζέφερσον Μάρτιν Έλιοτ καταγγέλλει την αστυνομική βία στο Σιάτλ).

– Σε Πρώτη Παγκόσμια προβολή ξεχωρίζει το Ντοκιμαντέρ “Gas Station” του Θωμά Σίδερη. Με διήγηση στις συνθήκες διαβίωσης προσφύγων στην Ελλάδα και την ιστορία του πατέρα του σκηνοθέτη, εργάτη στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη.

– Ταινίες Πένθους και Απώλειας (Ντοκιμαντέρ: “Πένθος, Αυτοί που Μένουν” των Μυρτώς Πατσαλίδου και Μαρίας Λούκα).

– Τέλος, το ιταλικό Ντοκιμαντέρ “Brucia Ancora Dentro” των Φρανσέσκο Μανζάτο, Πάολο Πιολτέλι και Φίλιππο Ρεπίστι αφορά μια ιστορία για τη μαύρη νύχτα της δολοφονίας του Αντιφασίστα Dax στο Μιλάνο από ακροδεξιούς εξτρεμιστές. Η ιστορία αυτή έχει πολλά κοινά με την ιστορία του Παύλου Φύσσα.

Β) Μικρού Μήκους Ταινίες

Όπως μας τις παρουσίασαν οι κύριοι Βασίλης Τσιουβάρας και Ταξιάρχης Δεληγιάννης. Οι ταινίες Μικρού Μήκους είναι συνολικά 38 και διαχωρίζονται σε 6 θεματικές ενότητες: “Προσφυγικό”, “Το Φύλο σε Πρώτο Πλάνο”, “Αστυνομική Βία”, “Περιβάλλον και Δικαιώματα”, “Δικαιώματα, Ελευθερίες και Συμπερίληψη”, “Κοινωνική Ευαισθητοποίηση και Απώλεια.”

Ενδεικτικές αναφορές ταινιών από την οργανωτική ομάδα: “I Promise You Paradise” του Μοράντ Μοστάφα (Προσφυγικό). “Pina” Animation (Περιβάλλον και Δικαιώματα). “Good Morning Midnight” με τη Φανί Αρντάν. “Η Αρχή” του Γιώργου Νικολόπουλου (Μυθοπλασίας ταινία, με αναφορά στα γεγονότα Δεκεμβρίου του 2008). “Δώρο Χριστουγέννων” του Κωνσταντίνου Π. Κακαρούντα (Animation ελληνικό, με αναφορά στην Κρίση).

!!! Αναλυτικά οι ημέρες-ώρες των προβολών για ταινίες Μεγάλου-Μικρού Μήκους εδώ (https://sffkillahp.gr/posts/item/programma)

Ομιλίες-Ενημερώσεις-Δηλώσεις

Μάγδα Φύσσα: “Ο Κινηματογράφος ως μορφή Τέχνης και Έκφρασης ανέκαθεν βοηθούσε στη διατήρηση της Ιστορίας και αποτύπωνε Μνήμες ανέπαφες στο Χρόνο. Η χρησιμότητα της Τέχνης μέσα από τα οπτικοακουστικά μέσα βοηθάει στη διατήρηση όχι μόνο ιστορικών στοιχείων, αλλά και των συναισθημάτων των ανθρώπων που βιώνουν τα προβλήματα της κάθε εποχής, την οποία εκφράζουν μέσα από τον Κινηματογράφο.

Οι δημιουργοί αυτοί είναι αρωγοί στην αντιμετώπιση της αμάθειας και στην ελευθερία έκφρασης, η οποία τώρα είναι πιο σημαντική από ποτέ, καθώς βιώνουμε καθεστώτα, που θα έπρεπε να είχαν περάσει στα κατάστιχα της Ιστορίας. Κυρίως όμως και αυτό είναι το πιο αισιόδοξο κομμάτι αυτού του Φεστιβάλ, αφιερωμένο στη Μνήμη του Παύλου, είναι η συμμετοχή νέων παιδιών από διάφορα σχολεία όλης της χώρας.

Γιατί όπως πίστευε και ο ίδιος και όπως υποστηρίζουμε όλοι μας, το μέλλον κάθε χώρας βρίσκεται μέσα στις καρδιές αυτών των παιδιών, που προσπαθούμε να διατηρήσουμε Aθώες και Aγνές από τα μορφώματα και τα μιάσματα του φασισμού. Αυτό που ελπίζουμε να επιτύχουμε με το Φεστιβάλ είναι να ενημερώσουμε, να επιμορφώσουμε και ως ένα μεγάλο βαθμό να δημιουργήσουμε τα μέσα που θα βοηθήσουν, τους σπόρους της ενσυναίσθησης να ανθίσουν.”

Χαρά Καραγιαννάκη: “Πέρα από το καλλιτεχνικό και κινηματογραφικό κομμάτι, στο Φεστιβάλ υπήρχε η βούληση για κάποιες παράλληλες δράσεις, στις οποίες η αλληλεπίδραση με το κοινό (πέραν των συζητήσεων με Καλλιτέχνες και Αγωνιστές Κινημάτων) θα γίνει με αποκορύφωμα τη “Διεθνή Συνάντηση” Συγγενών, Αλληλέγγυων και Θυμάτων φασιστικής, ρατσιστικής και αστυνομικής βίας. Η Διεθνής Συνάντηση θα πραγματοποιηθεί 4/11 στις 16:30 στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη (στο Κερατσίνι).

Θα συμμετάσχουν οικογένειες, φίλοι, αλληλέγγυοι θυμάτων, επιζώσες, επιζώντες, φασιστικής, ρατσιστικής και αστυνομικής βίας από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Διότι σε μια Ευρώπη και παγκόσμια συνθήκη όταν η άνοδος του ρατσισμού, φασισμού, ξενοφοβίας, συμπληρώνεται από την ένταση της αστυνομικής βίας, αλλά και από μια λογική και πρακτική μετατροπής των θυμάτων σε θύτες, τότε η μόνη διέξοδος που μπορεί να υπάρχει είναι η ενιαία δράση Ανθρώπων, Συλλογικοτήτων και Κινημάτων. Αυτοί θα μπορούν να ορθώσουν ένα τείχος Ανθρωπιάς, Αλληλεγγύης, Συμπερίληψης και Πολιτισμού.

Η ατιμωρησία, που πολύ συχνά είναι συνώνυμη με τη φασιστική, ρατσιστική, αστυνομική βία και βαρβαρότητα, καθιστά πάρα πολύ κομβική την ανάγκη να βρεθούν, όσοι βιώνουν την αδικία και να συζητήσουν σε ένα πλαίσιο, το οποίο θα μπορεί να ενδυναμώνει τους/τις ίδιους/ίδιες, αλλά και τα Αιτήματά τους για Δικαιοσύνη. Οι οικογένειες των θυμάτων δεν είναι μόνες, έχουν τον Κόσμο της Αλληλεγγύης (Κόσμο των Μελισσών, όπως είχε ειπωθεί παλιότερα) να αναλαμβάνει δράση στο πλευρό τους. Αυτή είναι η κατεύθυνση της συγκεκριμένης Συνάντησης. Αρχικά, θα δοθεί ένα πεδίο στα ίδια τα εμπλεκόμενα άτομα να μοιραστούν τις ιστορίες τους και να ενώσουν τους επιμέρους αγώνες τους για Δικαιοσύνη, ενδυναμώνοντας παράλληλα αυτούς, αλλά και όσους αγώνες μέλλονται να έρθουν. Με την παρακαταθήκη όσων δεν βρίσκονται πια δίπλα μας.

Αλλά η στάση τους απέναντι στο τέρας μάς έδειξε τρόπους να ζούμε, τρόπους να αναπνέουμε ελεύθερα και να αγωνιζόμαστε. Όπως μας απέδειξε εκείνο το βράδυ και εν τέλει μας ενέπνευσε η στάση του Παύλου. Μια τέτοια Παρακαταθήκη, καθώς και η δημιουργία ενός τέτοιου “κοινού τόπου” Ανθρώπων και Αγώνων θέλουμε να αποφέρει καρπούς. Και να αποτελέσει την αρχή για μια σταθερή Συνάντηση και Συντονισμό από εδώ και πέρα, ώστε όχι μόνο να ενισχυθεί το Αίτημα για Δικαιοσύνη, αλλά και να οριοθετηθεί η φασιστική, ρατσιστική και αστυνομική βία. Όπως και η ρητορική που τις νομιμοποιεί στην Ελλάδα και σε κάθε γωνιά του κόσμου. Η συμμετοχή στη Συνάντηση αφορά τέτοιες περιπτώσεις που έχουμε δει στη χώρα μας, αλλά και σε αγώνες Αλληλέγγυων οικογενειών στην Ιταλία, Γερμανία και αλλού. Μετά το πέρας της Συνάντησης, θα γίνει η προβολή της ταινίας “Brucia Ancora Dentro” (για τη δολοφονία του Αντιφασίστα Dax το 2003 στο Μιλάνο).”

Ερωτήσεις-Απαντήσεις

– Γ.Κ.: Με αφορμή τις δύο πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες “18” (Αντι-νεοναζιστικό ελληνικό έργο, με θεματική για σχολεία) και “1976” (αφύπνιση αστικής τάξης στη Χιλή του δικτάτορα πινοσέτ), ρώτησα: εάν το Σκεπτικό του Φεστιβάλ, αξιοποίησε φάσμα ταινιών τέτοιας συμπεριληπτικότητας, ώστε να μπορεί να προσελκύσει και κοινό, που δεν θα ήταν απαραίτητα της Καλλιτεχνικής Λογικής και Αντιναζιστικής Δράσης. Ώστε να καταλάβαιναν το όμορφο μήνυμα (εκτός από Προοδευτικοί άνθρωποι), ακόμη και κάπως πιο κεντρώοι θεατές…

Χαρά Καραγιαννάκη: “Φυσικά, υπάρχει μια Λογική (όπως και σε κάθε Φεστιβάλ, σε κάθε ανοικτή καλλιτεχνική δράση και διεργασία) το “2o Solidarity Film Festival / Killah P” να μην απευθύνεται μόνο μεταξύ ημών. Προφανώς, θέλουμε τα Αιτήματα, η Λογική και η Οπτική του Φεστιβάλ, που επιθυμούμε να περάσουμε (είτε μέσα από τον Σύλλογο Πολιτισμού, είτε και μέσα από το ίδιο το Φεστιβάλ), να φτάσει τα μηνύματά της, όσο πιο μακριά γίνεται. Οπότε σαφώς, θα επιλέγαμε και μια σειρά ταινιών, οι οποίες μπορούν να ανοίξουν αυτό το ζήτημα, όχι μόνο με το συνήθη τρόπο, με τον οποίο αυτά τα ζητήματα έχουμε μάθει να ανοίγονται κινηματογραφικά.”

– (Σε ερώτηση Συναδέλφου, για ενδεχόμενο και μιας πιθανής καλλιτεχνικής δράσης-ανταπάντησης του Φεστιβάλ απέναντι σε φασιστικές συγκεντρώσεις)…

Χαρά Καραγιαννάκη: “Οι δράσεις του Φεστιβάλ, του Συλλόγου αλλά και του Κινήματος γενικότερα, δεν λειτουργούν σαν τρόπος απάντησης σε φασιστικά-ναζιστικά τέτοια καλέσματα. Οι ημερομηνίες του Φεστιβάλ είχαν προκαθοριστεί εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν οι στόχοι του Φεστιβάλ να καταλήγουν να ακολουθούν τέτοια καλέσματα. Σαφώς βέβαια, όταν υπάρχει μια προσπάθεια “ανάπτυξης” της φασιστικής-ναζιστικής απειλής ξανά, τότε οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια αγωνίζεται να υψώσει ένα Αντι-παράδειγμα, εξ’ αντικειμένου μπαίνει σε μια διαφορετική λογική.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να μπαίνουμε σε προβληματικές λογικές της θεωρίας των δύο άκρων. Δεν τίθεται κανένα τέτοιο ζήτημα. Πρόκειται, για δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους. Έναν που βασίζεται στο μίσος, με αποστέρηση των δικαιωμάτων και εν τέλει της ίδιας της ζωής. Και στον αντίποδα, έναν κόσμο που θέλει να ανυψώσει τα Δικαιώματα, να προφυλάξει τη Ζωή, με μια Λογική Αλληλεγγύης και Ισότητας.”

Η Eretiki κριτική εύχεται σε όλες/όλους τους Σινεφίλ να απολαύσουν το Διδακτικό 2ο Solidarity Film Festival / Killah P!!!