Eretikes ιστορίες για την παραλία…    Το αθάνατο νερό!

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Στην πορεία της ζωής μας κάποια πράγματα μοιάζουν απίστευτα και όμως αληθινά! Ένα από αυτά είναι και το…Aθάνατο νερό! Μαζί του ήρθε σε επαφή δύο φορές. Πραγματικά θα του μείνουν αξέχαστες…

 

                     —– Δωρεάν νερό Λουτρακίου—-

Η πρώτη φορά ήταν το 1966 στην αρχική του δουλειά. Εκεί δίπλα στο τότε σινεμά Ιλίσια στην αρχή της  οδού Παπαδιαμαντοπούλου, πλάι στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.

Κολλητά με το σινεμά υπήρχε ένα μικρό ζαχαροπλαστείο με τον βαρύγδουπο τίτλο… Καζινό Γλυκά Λουτρακίου.                     

 Ο δαιμόνιος συγγενής του, ιδιοκτήτης του μικρού μαγαζιού που τον προσέλαβε τότε ως νεαρό υπάλληλο παράνομα χωρίς χαρτιά, είχε μια καταπληκτική ιδέα! Για να αυξήσει την πελατεία  έβαλε μία ταμπέλα στην πρόσοψη η οποία έγραφε… Δωρεάν νερό Λουτρακίου!                       

 Μοναδικός όρος οι πελάτες να αγοράσουν έστω και ένα γλυκό. Αμέσως μετά μπορούσαν να πιούν δωρεάν ένα ποτήρι νερό Λουτρακίου… Αυτό ήταν! Δεκάδες γραΐδια της περιοχής και όχι μόνον έτρεχαν να μη χάσουν την προσφορά! Δωρεάν όχι ένα, αλλά πολλά  ποτήρια νερό! Λουτρακίου παρακαλώ, ανάλογα με τις αγορές.

Κάποια στιγμή ο κυρ΄Γιάννης ο  οδηγός που μετέφερε τα γλυκά και το νερό από το Λουτράκι του είπε ορθά- κοφτά. –Τέρμα το νερό. Μου φτάνει που κουβαλάω τα γλυκά. Δεν αντέχω άλλο μου έπεσε η μέση. Όταν το έμαθε ο συγγενής του, απτόητος του είπε… -Το βράδυ κλείσε το μαγαζί και περίμενέ με. Πράγματι λίγο πριν τα μεσάνυχτα εμφανίστηκε σέρνοντας καμιά δεκαριά πλαστικές νταμιτζάνες και αμέσως τον διέταξε. –  Κλείσε τα φώτα και άνοιξε την βρύση! Έτσι το νερό συνέχισε να διανέμεται δωρεάν και αχρεωστήτως. Βέβαια κανείς δεν αναρωτήθηκε ποτέ, που στο διάολο βρισκόταν τόσο νερό; Αλλά δεν ήταν μόνον αυτό… Μόλις οι πελάτες έπιναν ένα ποτήρι νερό βρύσης, έγερναν το κεφάλι πίσω και απολαμβάνοντάς το έλεγαν με νόημα…- Άαα… πως φαίνεται ότι είναι νερό Λουτρακίου! 

Μαζί με την όμορφη Αιγιώτισσα υπάλληλο την κυρία Μαρίκα είχαν σκάσει στα γέλια με όλο αυτό το πλήθος των πελατών, που εύρισκε τόσο χωνευτικό το νερό της ΕΥΔΑΠ! Κάποια στιγμή ορισμένοι πελάτες που είχαν συγγενικά πρόσωπα νοσηλευόμενα στα γύρω νοσοκομεία, άρχισαν να φέρνουν παγούρια για να πάρουν νερό για τους ασθενείς! Αυτή η πλάκα κράτησε αρκετό καιρό. Εκτός όμως από το γέλιο, ήταν και κάτι άλλο που του προκάλεσε εντύπωση. Δηλαδή έμαθε με πόσο εύκολο τρόπο, μπορεί κάποιος να ξεγελάσει τον…Σοφό λαό!

              ——Το νερό του Καματερού—–

 

Η δεύτερη φορά που ήρθε σε επαφή με το Αθάνατο νερό δυστυχώς δεν ήταν για πλάκα. Τώρα τα πράγματα ήταν σοβαρά.  Βρισκόμαστε ακριβώς δέκα χρόνια μετά. Είμαστε στο 1976.Τώρα πιά δουλεύει σε εφημερίδα. Μεγάλη εφημερίδα σοβαρή… Την διαβάζουν εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες  και την εμπιστεύονται. Είχε γνωρίσει πολλούς και αξιόλογους δημοσιογράφους της εποχής, οι οποίοι σχεδόν στο σύνολό τους ήταν αντίθετοι με την μεγάλη πατάτα την οποία δημοσίευσε τότε η εφημερίδα με τίτλο…΄΄Διαλύει όγκους΄΄. Αυτό ήταν… Ένας τρελός δικηγόρος από την Κω, ο Γιώργος Καματερός με συνεργάτη έναν οικονομολόγο εφοπλιστή τον Γ. Γράτσο,  βρέθηκε να υποστηρίζει ότι με το νερό αυτό βρήκε την θεραπεία για τον καρκίνο! 

Το τί έγινε εκείνη την εποχή δεν περιγράφεται με λόγια. Εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν πίσω από τα ειδικά  βυτιοφόρα εκλιπαρώντας για ένα μπουκάλι θαυματουργό νερό του Καματερού. Μιλάμε για το Ήλιον ένα ραδιενεργό πέτρωμα που βρέθηκε λέει στην Κω  την πατρίδα του Καματερού. Αυτός το είχε ανακατέψει με το νερό μιας πηγής από το νησί του Ιπποκράτη και ιδού το θαύμα!

Ασθενείς διέκοψαν την αντικαρκινική θεραπεία με τραγικά αποτελέσματα. Στο γήπεδο της ΑΕΚ όταν έφτασε ένα βυτιοφόρο να μοιράσει νερό, η ουρά έφτανε μέχρι τη Νέα Ιωνία. Γνωστοί ποδοσφαιριστές που έκαναν προπόνηση ομολόγησαν ότι ήπιαν από το νερό! Πώς όμως έφτασε στο σημείο ένας επιτυχημένος και έμπειρος δημοσιογράφος, διευθυντής εφημερίδας να δημοσιεύσει τέτοια πατάτα;

Η απάντηση είναι απλή και οφείλεται στον εκδότη. Έναν πραγματικά μορφωμένο άνθρωπο πολύ προσεκτικό με το τι δημοσιεύει και τι όχι. Αλλά όπως όλοι οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι μοναχογιοί, είχε και αυτός αδυναμία στη μητέρα του… Όπως του εκμυστηρεύτηκε  ο δημοσιογράφος και φίλος, του οποίου το όνομα μπήκε κάτω από το δημοσίευμα και προκάλεσε την κατοπινή παραίτησή του. Εκείνη πίεσε τον εκδότη να το δημοσιεύσει…

Αλλά  αδυναμία στις μανάδες τους δεν είχαν μόνον  οι εκδότες, είχε και ο ίδιος ως μοναχογιός! Η μητέρα του λοιπόν μόλις έγιναν γνωστά αυτά τα γεγονότα τον υποδέχθηκε  με ένα χαμόγελο μέχρι τ΄αυτιά…

• Θέλω το νερό του Καματερού. Του είπε επιτατικά… – Ρε μάνα άστο δεν αξίζει. Όλη αυτή η ιστορία είναι μία μπούρδα. Εκείνη τίποτα… – Είπα θέλω το νερό, το περιμένει όλη η γειτονιά. Υπάρχουν τόσοι άρρωστοι άνθρωποι γύρω μας, τους το έχω υποσχεθεί… – Ρε μάνα τι λες; Πρόκειται για απάτη. Εκείνη τότε βάζει σε ενέργεια τα μεγάλα μέσα… – Ορίστε με στενοχώρησες πάλι και πονάει η καρδιά μου!

Αλήθεια ή όχι, η σκέψη  ότι κινδυνεύει η μητέρα του από την καρδιά της και μάλιστα εξαιτίας του ,τον παρέλυε…Είχε βρει το κουμπί του και το χρησιμοποιούσε στη μεγάλη ανάγκη, γιατί ήξερε ότι ο γιος της θα υπέκυπτε… Τι να κάνει λοιπόν στο σκέφτεται, το ξανασκέφτεται και της λέει… – Καλά θα δω τι μπορώ να κάνω…  Τότε θυμήθηκε πάλι εκείνο τον συγγενή με το νερό Λουτρακίου. Αμ΄έπος αμ΄έργον… Οπότε παίρνει μιά νταμιτζάνα και πηγαίνει σε ένα μαγαζί που πουλούσε ξυλοκάρβουνα για τις ψησταριές. Αγοράζει μια μικρή ποσότητα, τρίβει το υλικό και ρίχνει μέσα στη νταμιτζάνα την καρβουνόσκονη. Μετά προσθέτει το νερό, την κουνάει την ξανακουνάει και ιδού το… Αθάνατο νερό!

Μια και δυό  πηγαίνει στη μητέρα του και της λέει…  – Πρόσεξε τι θα σου πω. Αυτό το νερό θα το δώσεις στους γείτονες. Εσύ δεν θα πιείς γιατί αύριο θα σου φέρω από το άλλο το καλό! Εκείνη περιχαρής παίρνει το νερό και ξεχύνεται στη γειτονιά που την περιμένει πλέον  σαν… ΄΄μάνα έξ΄ουρανού΄΄! Την άλλη μέρα ο ίδιος, βάζει σε ένα μπουκάλι με καθαρό νερό λίγη ζάχαρη, λίγο αλατάκι και της το πηγαίνει.. Εκείνη τον κοιτάζει και του λέει…

 – Κακώς το έφερες είναι περιττό! – Γιατί; Την ρωτάει και εκείνη του απαντάει θριαμβευτικά… – Ήπια και εγώ από το νερό που μου έφερες χθες! 

Ευτυχώς ως εκ θαύματος η μητέρα του δεν έπαθε τίποτα και όχι μόνον αυτό…  Εκτός του ότι η ίδια έζησε μέχρι τα βαθιά της γεράματα, όλη η γειτονιά έζησε και τον ευλογούσε επί σειρά ετών… – Νάσε καλά παιδάκι μου, μου πέρασε η χολή! – Ο θεός να  σ΄ ευλογεί σταμάτησε να με πονάει η μέση μου… – Δεν θα το πιστέψεις μου κατέβηκε η πίεση! Τ΄άμαθες τα νέα; Η Κουτσοβασίλω σηκώθηκε από την πολυθρόνα και περπάτησε! Μέχρι κι΄ο κυρ΄Νίκος ο γείτονας του είπε θριαμβευτικά… 

– Εκείνη την εγχείρηση για τον καταρράκτη δεν θα την κάνω… – Γιατί δεν θα την κάνεις; – Δεν χρειάζεται μόλις ήπια αυτό το νερό άρχισα να βλέπω σαν γεράκι! 

 

Για σταθείτε… Μήπως έκανε λάθος; Εδώ είμαστε μάρτυρες σε μια μεγάλη ανακάλυψη!

 

Μήπως αυτός βρήκε τελικά  το Αθάνατο νερό;  Εκείνο ντέ  με την καρβουνόσκονη! Άλλωστε από ποια στοιχεία αποτελείται ο άνθρωπος; Από οξυγόνο, άνθρακα υδρογόνο, ασβέστιο και φωσφόρο… Έχουμε τόσο άνθρακα στο σώμα μας, ίδιο με την ποσότητα που υπάρχει σε 900 μολύβια!  Ιδού λοιπόν το μυστικό της μακροζωίας! Το βρήκε! Αν εκείνη την εποχή υπήρχε η ιδιωτική τηλεόραση και το παρουσίαζε με τηλεπωλήσεις! Σίγουρα θα είχε μεγάλη απήχηση στο λαό του! Θα μπορούσε να εκδώσει και βιβλία! Να τα συνδέσει με αρχαιοελληνικά κείμενα! Να πουλήσει ακόμη και αλοιφές! Σίγουρα θα είχε επιτυχία όχι μόνον οικονομική αλλά και πολιτική! 

Ίσως αργότερα να γινόταν βουλευτής! Ακόμα  και αντιπρόεδρος μεγάλου κόμματος ή και πρόεδρος μικρότερου…  Γιατί όχι και υπουργός ανάπτυξης! Έτσι γίνεται στη ζωή… Η επιτυχία έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις… Χρειάζεται θάρρος και θράσος… Αρκεί να χειρίζεσαι σωστά την ψυχολογία του σοφού λαού! Κρίμα και πάλι κρίμα…Έχασε μοναδική ευκαιρία.

 

  Γράφει ο Φράνκ