Σκοινί-κορδόνι η κοροϊδία

Gaslighting: ο Merriam-Webster, ο αρχαιότερος εκδότης λεξικών στις ΗΠΑ, την επέλεξε ως λέξη της χρονιάς πέρυσι. Ο τίτλος του θεατρικού έργου που έγραψε το 1938 ο Βρετανός Πάτρικ Χάμιλτον αναβίωσε ώστε να περιγράψει τη συναισθηματική κακοποίηση διά της χειραγώγησης. Το έργο περιγράφει πώς ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να πείσει τη σύζυγό του ότι τρελαίνεται, αυξομειώνοντας την ένταση του φωτισμού αερίου στο διαμέρισμά τους και λέγοντάς της ότι φαντάζεται απλώς πως τα φώτα τρεμοπαίζουν.

Gaslighting υφιστάμεθα συνεχώς σε αυτή τη χώρα που για κάθε συμφορά που τη βρίσκει -από τις πυρκαγιές μέχρι τις πλημμύρες κι από την αισχροκέρδεια μέχρι το στέγαστρο Καλατράβα- ευθύνεται οποιοσδήποτε άλλος πέραν αυτών που είναι κατά το Σύνταγμα και τον νόμο υπεύθυνοι, τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.

Και πώς θα μπορούσε, όταν το έργο καθυστερεί με ευθύνη της κυβέρνησης, όταν γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε πληρώσει τουλάχιστον 90 εκατομμύρια ευρώ αποζημιώσεις στον εργολάβο κι όταν το «έγκλημα στη Βενιζέλου» κατέστρεψε τον αρχαιολογικό χώρο; Δεν περίσσεψε μια λέξη συγγνώμης στον κ. Μητσοτάκη – αντιθέτως, συνέχισε να κακοποιεί βάναυσα τη νοημοσύνη μας, ανακοινώνοντας πως η λειτουργία και η συντήρηση του Μετρό ανατίθενται σε ιδιωτική ιταλογαλλική κοινοπραξία ώστε να μη μας βρει άλλο κακό σαν κι εκείνο που πάθαμε με το στέγαστρο Καλατράβα.

Αλλά «ξέχασε» να μας πει πως στην κοινοπραξία που αναλαμβάνει τη λειτουργία των εθνικών μας υποδομών συμμετέχει μια δημοτική μεταφορική εταιρεία της γειτονικής Ιταλίας, μια μικρότερη Hellenic Train δηλαδή! Τι σου είναι όμως κι αυτοί οι Ιταλοί! Μη σε βρουν στην ανάγκη… Εμείς ιδιωτικοποιούμε τα δημόσια αγαθά μας κι αυτοί τρέχουν με το Δημόσιό τους να τα αγοράσουν.

Ο λαός μας διαθέτει χιούμορ – ευτυχώς ή, ίσως, δυστυχώς. Γιατί αν δεν γελούσαμε με όσα τραγελαφικά τραβάμε, ίσως και να θυμώναμε πραγματικά. Τόση κοροϊδία, τόση ξετσιπωσιά δεν μας αξίζουν.