~Το πλαγκτόν~
Είναι απομεσήμερο, κοντά στα Χριστούγεννα κι ανεβαίνει για το σπίτι αργά. Η πόλη μυρίζει χημικά και καυσαέριο, πεζοδρόμια γερασμένα, ανοιχτά στόματα με χαλασμένα δόντια, όλο και κάποιος ζητάει κάτι, πενήντα λεπτά, της μέρας, της ώρας, μιας ζωής άλλης, φιλαράκι έχεις; φύλλα και φτερά στον άνεμο. Φιλαράκι. Και στις γωνίες πάνοπλη η μηχανή, επιβλέπει. Φτάνει, σπρώχνει […]
