~Κωνσταντίνος Μήλιος: Διαφορετικά Χριστούγεννα – Παγωμένα Χριστούγεννα~
Αυτά τα Χριστούγεννα και ο νέος χρόνος είναι διαφορετικά. Παγωμένες οι ψυχές και μάσκες να κρύβουν την δυστυχία των ανθρώπων.
Αυτά τα Χριστούγεννα και ο νέος χρόνος είναι διαφορετικά. Παγωμένες οι ψυχές και μάσκες να κρύβουν την δυστυχία των ανθρώπων.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μήλιος
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μήλιος
Να σε αγγίξω λαχταρώ με το χάδι της ψυχής μου. Πεινασμένα τα χέρια αργούν για να μάθουν τι το μυαλό έχει μέσα του … Κάθε όνειρο δημιουργεί τον μύθο σου. Κάθε πτυχή σου μόνο εμπειρίας ευλογία προκαλεί, καθώς τα κύτταρα απορροφούν έντονα το συναίσθημα. Το μαστίγιο αποσπασμένο στα πόδια σου άφησε την ψυχή να ταξιδέψει. […]
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μήλιος
Είσαι τόσο δική μου που δεν αντέχω να μην σ'έχω…
Αυτά τα Χριστούγεννα και ο νέος χρόνος είναι διαφορετικά. Παγωμένες οι ψυχές και μάσκες να κρύβουν την δυστυχία των ανθρώπων.
Κόκκινο γαρίφαλο στην άκρη της πύλης. Μάτια παντού και τα όνειρα να πουλιούνται φθηνά, όταν αντίκριζες στον καθρέφτη τις μορφές που χάριζαν όνειρα σε αναμονή για ένα θαύμα. Χμ ένα θαύμα για τις σκοτεινές μέρες που η κόλαση θα γινόταν ο υποτιθέμενος παράδεισος. Ελευθερία για τον παράδεισο οδηγώντας όλα τα όνειρα και τις ελπίδες με […]
Τα μάτια μου να ‘σαι Η αφή μου σε όλα Η ακοή μου σε ότι προσπαθούν να πουν Το στόμα μου να ‘σαι σε κάθε γεύση που προέρχεται απ τα χείλη σου. Μυρωδιά να γίνεσαι και να τυλίγεις κάθε αντάμωμα ψυχής. Αλήθεια μου να ‘σαι Και να γίνομαι το θέλω σου Βροντή και αστραπή δική […]
Έλα μην χάνεσαι μέσα στα λόγια … Άσε τις αισθήσεις σου να ξεχυθούν και πάλι .. Όπου και να πας δεν μπορείς να πας μακρύτερα από εκεί που ανήκει η καρδιά σου η ψυχή σου το σώμα σου, σε κάθε φιλί λιώνεις Όταν σ’ αρπάζω και κολλάω τα χείλια σου στα δικά μου όταν το […]
Αγκάλιασες στο κορμί… Άνοιξα την ψυχή μου, για να μπεις μέσα να χαράξεις τις δικές σου νότες. Μπήκα στη μυστική ζωή σου διαβάζοντας κάθε πόθο, κάθε λαχτάρα, κάθε καημό σου. Τα διάβασα όλα, ακόμη και τις αρνητικές σκέψεις σου. Έβαλα στίχους και μουσική σημαδεύοντας στη σάρκα σου… Ένιωσα τις ανάσες σου να καίγονται σε κάθε […]
Σαν να βγαίνεις μέσα από τον καμβά ενός ζωγράφου. Γλυκιά, τρυφερή, με τα μάτια στραμμένα μόνο στις ψυχές των ανθρώπων. Στο σκοτάδι το στόμα σου προσπαθεί να ψιθυρίζει όμορφες λέξεις παραπλανώντας τα ακούσματα του καλλιτέχνη … Φύγε από τον καμβά. Άναψε μια ζεστή φωτιά. Η αφή θέλει να μιλήσει. Η αίσθηση άρχισε να παίζει με […]
Αγάπης μέρα την ονόμασαν προσπαθώντας να σφυρηλατήσουν τα κορμιά δένοντας τα με ένα έρωτα. Θέλησαν να βουλώσουν όλες τις πληγές στο όνομα μιας μέρας, ενός αγίου. Μια φορά τον χρόνο δηλώνουν τον έρωτα φωναχτά, χαρίζοντας λουλούδια και καρδούλες. Μα σκέφτηκαν πως όλα αυτά είναι αναλώσιμα, δίνοντας προσωρινή χαρά; Ο έρωτας δεν είναι φθηνός. Ούτε αντικείμενο. […]
Να σε αγγίξω λαχταρώ με το χάδι της ψυχής μου. Πεινασμένα τα χέρια αργούν για να μάθουν τι το μυαλό έχει μέσα του … Κάθε όνειρο δημιουργεί τον μύθο σου. Κάθε πτυχή σου μόνο εμπειρίας ευλογία προκαλεί, καθώς τα κύτταρα απορροφούν έντονα το συναίσθημα. Το μαστίγιο αποσπασμένο στα πόδια σου άφησε την ψυχή να ταξιδέψει. […]
Ήθελε να γίνει ένα ροζ σύννεφο και να χαθεί για μια στιγμή απλά … … Αργά η φωτιά έκαιγε μέσα στο κορμί , χάθηκε η τρυφερότητα που έτρεχε στο σώμα … Μάτια μουσκεμένα ,μουδιασμένα όλα τα κύτταρα . Για μια στιγμή … Ήθελε να πετάξει με του ανέμου τα φτερά . Σε ένα ταξίδι χωρίς […]
Η νύχτα έρχεται σκοτεινή συντρίβει τις αισθήσεις μου, με αγκαλιάζει με τη σκιά της ταπεινώνοντας τις λέξεις Τις τεντώνει πάνω στο μανδύα της χάνει την λάμψη του το φεγγάρι αφρίζει η θάλασσα και βουίζει καθώς ξεσπά στα βράχια Εσύ σαν την ανεμώνη διατηρείς με τη συνενοχή σου το ένοχο μυστικό. Ξεχειλίζεις στη σιωπή με ανυπομονησία […]