Ο μυστήριος αλγόριθμος με τα κεριά του σούπερμαν-Χατζηδάκη

Και πάει λέγοντας.

Επειδή όμως από κάποια ηλικία κι έπειτα -για να χωράνε τα κεράκια- θα έπρεπε οι τούρτες να μπαίνουν σε μεγάλες λαμαρίνες, σαν αυτές που φουρνίζουν τα ψωμιά οι αρτοποιοί, βγήκαν και κεράκια με αριθμούς.

Έτσι, το πολύχρωμο 5 με το μονόχρωμο 6, ας πούμε, ανάλογα με το ποιο τοποθετείται πρώτο, αριστερά όπως τα βλέπεις, σημαίνει πως έκλεισες τα 56 ή τα 65 χρόνια. Βαθιά ανάσα, από μέσα σου η ευχή, φού, φούύύύ, τα σβήνεις, χρόνια σου πολλά.

σ.σ.1: Χρόνια αναζητείται ο συνάνθρωπος που “του βγήκε” η ευχή.

Αυτά συνηθίζονται στα γενέθλια, αυτά γίνονται, αν φυσικά δεν ανήκεις στην κλειστή ομάδα των Μητσοτάκειων αρίστων, που δεν σκέφτονται όπως εσύ, που κάνουν κάτι αλλιώτικο από σένα.

Τα 56 του χρόνια έκλεισε, λοιπόν, χθες ο Υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης, 10 πράσινα και 14 λευκά κεράκια είχε η τούρτα του. Που, βγαίνοντας από τα πιο ευφάνταστα όνειρα κάθε τρολ που σέβεται τον εαυτό του, τον απεικόνιζε ως …superman.

Με τα σήματα της ΔΕΗ, του ΟΣΕ και της Ολυμπιακής στο κατακόρυφο τμήμα της, ως τρόπαια σε τοίχο, να μας θυμίζουν ότι και τους τρεις πάλαι ποτέ δημόσιους φορείς τους είχε σβήσει ως υπουργός σε παρελθόντα γενέθλια.

Και με τη λέξη συντάξεις να επικρέμαται μεταξύ οριζόντιου και κατακόρυφου τμήματος της τούρτας του. Έτοιμη κι αυτή να πάρει τη θέση της στον τοίχο των τροπαίων της δεξιάς πολιτικής.

σ.σ. 2:  Στο τμήμα της τούρτας που δεν βλέπουμε στη φωτογραφία πιθανολογώ πως γράφει Συντάξεις Βουλγαρίας. Ή Ασφαλιστικό Πινοσέτ. Ή και τα δυο.

Από χθες που είδα την φωτογραφία προσπαθώ να καταλάβω σε πόσα χρόνια αντιστοιχούν τα πράσινα και σε πόσα τα λευκά κεριά. Ώστε το άθροισμα να κάνει 56.

Χ=;;; Ψ=;;; Ώστε Χ+Ψ=56.

Δεν τα έχω καταφέρει. Το πιο κοντινό σε εξήγηση που βρήκα, καταβάλλοντας όμως μεγάλο κόπο, αφού έβαλα τον εαυτό μου να σκέφτεται σαν άριστος, είναι τα λευκά κεράκια (Χ) να αντιστοιχούν σε 14 χρόνια και τα πράσινα κεράκια (Ψ) σε 0 χρόνια.

Άρα 4 επί 14=56.

56 + 0=56.

Η Δημοκρατία εξάλλου δεν έχει αδιέξοδα. Έτσι δε λένε; Πόσο μάλλον η Νέα Δημοκρατία που ορίζει την πραγματικότητα και στρεβλώνει τη λογική κατά πως την βολεύει.

Πάντως ούτε η μητέρα μου, που έχει γενέθλια σήμερα και χρόνια της πολλά, να έβαζε κεράκια για να ασαφοποιήσει -έτι περαιτέρω- την ηλικία της δεν θα το κατάφερνε με τέτοια επιτυχία.

Θα της αγοράσω τον ίδιο αριθμό και τον ίδιο συνδυασμό κεριών με αυτά του κ. Χατζηδάκη. Θα το χαρεί.

Αυτό πάντως με τα γενέθλια της το είχα θέμα από όταν έμαθα για τη χούντα.

Δηλαδή, σαν σήμερα το ’67 έκανε πάρτι; Σουαρέ; Οικογενειακή συνάθροιση; Κάτι σε γιορτή τέλος πάντων; Κι ήμουν κι εγώ εκεί; Και μετά, κάθε χρόνο ήταν φωταγωγημένο το σπίτι; Άνοιγε το σαλόνι; Έτσι έκαναν τότε, δέσμευαν τετραγωνικά του σπιτιού για τρεις τέσσερις πέντε φορές το χρόνο. Και στριμώχνονταν στο υπόλοιπο σπίτι για 360 μέρες. Και θέλουμε να γίνουμε και κράτος…

Τέλος πάντων, δηλαδή έφτιαχνε γλυκά κάθε 21η Απριλίου; Και δέχονταν κόσμο; Η χαρά του αριστερού πρέπει να ήταν το πατρικό μας απ’ το ’67 μέχρι το ’73. Τέλεια γιάφκα. Μουσικές και φώτα και γέλια και χαρά. Ήταν φανερό πως γίνονταν γιορτή. Τζάμπα περιπολία για χαφιέδες κι ασφαλίτες. Πήγαιναν σε άλλες γειτονιές.