Οι κρίσεις μαζί με τις δοκιμασίες μας προσφέρουν και ευκαιρίες… Είναι στο χέρι μας να τις αξιοποιήσουμε,της Σοφίας Ζαχαράκη

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Της Σοφίας Ζαχαράκη,υφυπουργός Παιδείας από την κυριακάτικη Kontranews

Σύμφωνα με έναν αρκετά διαδεδομένο αστικό μύθο, οι Κινέζοι έχουν το ίδιο ιδεόγραμμα για τη λέξη κρίση και τη λέξη ευκαιρία.
Προσεκτικότερη μελέτη του θέματος δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει (οι δύο λέξεις απλά έχουν ένα κοινό συνθετικό).
Όμως πίσω από αυτή την εσφαλμένη γλωσσολογική  συσχέτιση, κρύβεται μία εμπειρική και δοκιμασμένη στο χρόνο αλήθεια.

Γιατί οι κρίσεις έχουν αυτό το χαρακτηριστικό: να δοκιμάζουν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και ευφυΐας, να δημιουργούν όχι μόνο νέα δεδομένα αλλά και νέες ανάγκες, και έτσι να μας ωθούν στο να ενωθούμε για να τις αντιμετωπίσουμε, και στο να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας για να προσαρμοστούμε και να τις υπερβούμε.
Δεν είναι κάτι εύκολο ούτε ευχάριστο.
Είναι όμως κάτι αναγκαίο, και παρά τις αντιξοότητες αλλά και τον πόνο που αναπόδραστα οι κρίσεις εμπεριέχουν, η ιστορία έχει δείξει ότι μπορούν να λειτουργήσουν τελικά και σε βάθος χρόνου σε κάποιες πτυχές τους ακόμα και επωφελώς για τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Η κρίση του κορωνοϊού μπήκε βάναυσα και αναπάντεχα στη ζωή μας.
Έπληξε και συνεχίζει να πλήττει την κοινωνία, την οικονομία αλλά και την ελευθερία μας.
Όλων μας.
Ατομικά και συλλογικά, χωρίς καμία διάκριση καταγωγής, οικονομικής κατάστασης, ή πολιτικών πεποιθήσεων: όλοι μας αντιμετωπίζουμε έναν κοινό αντίπαλο, τον ιό, που μάλιστα επιτίθεται στο πιο πολύτιμο κοινό μας αγαθό, την υγεία.

Αλλά και οι κρίσεις στα εθνικά θέματα, είτε στον Έβρο είτε στο Καστελόριζο, μας έθεσαν αντιμέτωπους ως Έλληνες με την επιθετική συμπεριφορά της γείτονος. Και εκεί η πρόκληση κοινή, και εκεί το αγαθό το οποίο υπερασπιζόμαστε, ύψιστο.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν, ο αγώνας κατά της κοινής απειλής μας φέρνει πιο κοντά.
Η μάχη για την προάσπιση του αγαθού της υγείας, αλλά και της εθνικής μας ακεραιότητας, μας υπενθυμίζει τα σημαντικά, και θέτει κατά μέρος τα μικρά.
Η πρώτη λοιπόν ευκαιρία που η κρίση δημιουργεί είναι η δυνατότητα που μας δίνει να ξανα σφυρηλατήσουμε  και να χαλυβδώσουμε τους δεσμούς που μας συνδέουν σαν κοινωνία και σαν έθνος.

Όμως και η ίδια η δοκιμασία της κρίσης, μας ωθεί στο να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να υπάρξουν οι αναγκαίες λύσεις.
Έτσι, μέσα στην υγειονομική κρίση, χτίσαμε ένα νέο σύστημα υγείας με υπερδιπλάσιες ΜΕΘ σε σχέση με το παρελθόν, και αξιοποιήσαμε την τεχνολογία, ώστε συνάμα και να ξεπεράσουμε τα αντικειμενικά εμπόδια που έθετε ο αναγκαστικός μας εγκλεισμός, αλλά και να αντιμετωπίσουμε το σταθερό πρόβλημα της γραφειοκρατίας.
Στο πνεύμα ακριβώς αυτό, η ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης επεκτάθηκε ραγδαία, και ο πολίτης πλέον μπορεί να διεκπεραιώνει εργασίες και να λαμβάνει πιστοποιητικά με λίγα κλικ από το σπίτι ή το γραφείο του.
Ειδικότερα στον τομέα της Παιδείας, θεσμοθετήσαμε τις ηλεκτρονικές εγγραφές στα νηπιαγωγεία, ενώ αναπτύχθηκε παρά τις δυσκολίες με ιδιαίτερη επιτυχία ένα πρωτοφανές και μαζικό σύστημα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών και καθηγητών, δοκιμάσαμε για πρώτη φορά την ηλεκτρονική αποστολή βαθμολογίας, ξεκινήσαμε επιμόρφωση εκπαιδευτικών εξ αποστάσεως θέτοντας έτσι τα θεμέλια για τη μετάβαση της Παιδείας μας στην ψηφιακή εποχή, μία υπερπολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον. Αλλά και σε επίπεδο εθνικών κρίσεων, η Ελλάδα έδειξε ότι πάλι μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, με την πλήρη αξιοποίηση του εξαιρετικού ανθρώπινου δυναμικού των σωμάτων ασφαλείας της χώρας, συνδυασμένη με μία ευφυή στρατηγική συμμαχιών.

Όμως υπάρχει και μία ακόμα ευκαιρία που ξεδιπλώνεται μέσα από την κρίση: η ευκαιρία του να συνειδητοποιήσουμε ότι ενωμένοι και αξιοποιώντας τις δυνάμεις μας, υλικές και άυλες, ανθρώπινες και τεχνολογικές, ως έθνος μπορούμε να βγούμε νικητές από κάθε δοκιμασία. Όποιες επιφυλάξεις και αν υπήρχαν για αυτή μας τη δυνατότητα, η ίδια η αντιμετώπιση των διαδοχικών μάλιστα κρίσεων τις διαλύει.
Ως Έλληνες μπορούμε.
Δεν είναι η μοίρα μας να είμαστε οι ουραγοί, αλλά μπορούμε να είμαστε στις χώρες παράδειγμα προς μίμηση, όπως το καταφέραμε στην υγειονομική κρίση.
Δεν συμφιλιωνόμαστε με καμία νομοτελειακή αντίληψη που οδηγεί σε εθνική υποχώρηση, αλλά υπερασπιζόμαστε σταθερά και αποτελεσματικά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα έναντι κάθε επιβουλής.

Οι κρίσεις λοιπόν μαζί με τις δοκιμασίες, μας προσφέρουν και ευκαιρίες.
Ευκαιρίες αυτογνωσίας, αυτοβελτίωσης και εν τέλει αυτοπεποίθησης.
Είναι στο χέρι μας να τις αξιοποιήσουμε, και μέσα από αυτές να αναδυθεί μία νέα, καλύτερη Ελλάδα.