~Στέλλα Σουραφή: Μνημόσυνο ~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Θέλω να κάνω μια τελετουργία.
Ν’ ανάψω τα μεσάνυχτα μπρος στον καθρέφτη
εκείνο το κερί της λήθης
και μες στη φλόγα που θεριεύει
ο πόνος του φθαρτού να λάβει αθανασία.

Και τρεις φορές θυσία να τελέσω ….
την κάθε έκπτωση των “ηθικών” – ανήθικων,
των δολοπλόκων να τήνε καθαιρέσω.

Να τέρπομαι να την θωρώ να λαμπαδιάζει
μαζί με τα κηρύγματά τους.
Και τις φωνές τους ν’ ακούω
παράκληση συγχώρεσης να γίνονται προς τους αδικημένους
κι ας είναι αργά η ώρα που χαράζει.

Για ‘κείνους που το ψωμί στερήθηκαν,
που με τα δόντια
μες’ απ’ το στόμα τούς τ’ αρπάξανε οι κύνες
θέλω να στάξω το κερί, ν’ απολυμάνω την πληγή
πριν αφορμίσει και ξυπνήσουν οι οδύνες!

Κι όταν η φλόγα του κεριού κιοτεύει
μ’ αιθέριο έλαιο θέλω να την φουντώνω,
τη μνήμη την οσφρητική
να περισώσω δυνατή, να μη σωθεί με το κερί, μη σβήσει…
την εκατόμβη της σφαγής του κόσμου να θυμίσει,

Εκείνη που αναδύει μύρο,
καθώς της ιστορίας το αίμα
έχει για έμβλημα ένα ακόμα “εγείρω”!

Θέλω να κάνω μια τελετουργία.
Και για τους ταπεινούς που δε μπορέσαν,
που κάηκαν συνειδητά από εθελούσια ψυχής «αδυναμία».
Για κείνους που διασώθηκαν σε στίχους ποιημάτων
που μοιραστήκαν κόλλυβο και δεν τους συγχωρέσαν.

Στέλλα Σουραφή
Επιμέλεια Ενότητας: Αυγουστάτου Σόφη