El Pais: Η Αργεντινή «παίζει» στοίχημα με το ΔΝΤ

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Τη νέα προσφυγή της Αργεντινής στο ΔΝΤ, σχολιάζει η El Pais σε εκτενές ρεπορτάζ, ενώ η χώρα μπαίνει ξανά στην… αγκαλιά του Ταμείου.

«Η χώρα ξαναπροσπέφτει για βοήθεια και βρίσκεται αντιμέτωπη με μία αποκαρδιωτική προοπτική: το σχέδιο διάσωσης του ΔΝΤ προϋποθέτει επιδείνωση της ύφεσης και μία σειρά ‘καθαρτήριων’ μέτρων, την πολλοστή που έχει εφαρμοσθεί στη χώρα, έχοντας δε και το μεγαλύτερο χρέος στην ιστορία της. Το παράδοξο μάλιστα στην όλη ιστορία είναι πως, παρά την υποτιθέμενη τελευταία τούτη θυσία που ζητεί από τους πολίτες, ο πρόεδρος Μαουρίσιο Μάκρι, ευελπιστεί ότι θα επανεκλεγεί το ερχόμενο έτος» αναφέρει.

Ο Μάκρι, η Λαγκάρντ, η Αργεντινή, το ΔΝΤ

«Ο Μάκρι ήλθε στην εξουσία υποσχόμενος ότι θα έβαζε σε τάξη τα δημόσια ταμεία και να οδηγήσει τη χώρα σε μία, είτε μεγάλη είναι, είτε μικρή θα είναι αυτή, τουλάχιστον σε μία τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης. Όμως, ήδη στο τρίτο έτος της θητείας, η συγκομιδή της προεδρίας του Μάκρι καταγράφει ετήσιο πληθωρισμό άνω του 40%, βίαιη υποτίμηση του πέσο έναντι του δολαρίου και μείωση της παραγωγής πλησίον του 2,4%.

Σύμφωνα δε με επίσημα στοιχεία, 27 στους 100 πολίτες ζουν σε συνθήκες φτώχειας και τώρα με τη νέα δημοσιονομική προσαρμογή, που εξυπακούει μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο μηδέν, το δράμα του λαού της Αργεντινής αναμένεται να κορυφωθεί μέσα στους επόμενους μήνες. Ο κυβερνητικός απολογισμός είναι κάκιστος, όμως όλα μπορούν κάλλιστα να σχετικοποιηθούν: σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Νικολάς Ντουχόβνε, η βοήθεια που αναμένεται να χορηγήσει το ΔΝΤ «καθαρίζει τον ορίζοντα» και αποδεικνύει πως οι «οι μεγάλες χώρες του κόσμου» στηρίζουν τους κυβερνητικούς χειρισμούς!» σημειώνει επίσης η El Pais.

Αργεντινή όπως… ΗΠΑ και Ευρώπη

«Η κατάσταση στην Αργεντινής (ύφεση σε συνδυασμό με υψηλό πληθωρισμό) είναι πολύ παρόμοια με εκείνη που βίωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δυτική Ευρώπη στη δεκαετία του ’70, όταν κατακρημνίσθηκε η λεγόμενη σοσιαλδημοκρατική συναίνεση, που ίσχυε από το 1945. Από εκείνη την εποχή άρχισαν να εφαρμόζονται, με αμφίβολα αποτελέσματα, οι συνταγές του υπερφιλελεύθερου οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν, που βασίζονταν στην αποτροπή με κάθε κόστος της αύξησης της προσφοράς χρήματος. Αυτό είναι που προτείνει και ο Σανδλέρις. Η Αργεντινή παίζει κυριολεκτικά τα πάντα στο μονεταριστικό τούτο στοίχημα. Διότι αυτό που θέλει διακαώς να αποφύγει με την προσφυγή στη συνδρομή του ΔΝΤ είναι να ξαναβρεθεί σε καθεστώς πτώχευσης και να κηρύξει αναστολή πληρωμών όπως το 2001.

Μολαταύτα, τα 57,1 δισεκ. που παρέχει το ΔΝΤ πρέπει να επιστραφούν προφανώς σε δολάρια. Και αν το πέσο συνεχίσει την πτωτική του πορεία, τότε το χρέος θα γίνεται όλο και πιο υψηλό κι ενδέχεται μάλιστα να μην μπορεί να αποπληρωθεί. Προς το παρόν, η χώρα έχει εξασφαλίσει μία ανάσα. Υπάρχουν δολάρια για την πληρωμή του εξωτερικού χρέους μέχρι το 2020. Αυτή η απουσία πίεσης αποβαίνει σε όφελος του Μάκρι και των σχεδίων του για να διατηρήσει την προεδρία» σημειώνει η El Pais.

Ο Σανδλέρις τονίζει πως εάν το πέσο συνεχίζει να πέφτει και φθάσει στα 44 δολάρια, τότε θα παρέμβει για να ενισχύσει το εθνικό νόμισμα της Αργεντινής με πωλήσεις ύψους 150 εκατ. δολαρίων την ημέρα: τόσο είναι το μέγιστο ποσό που του επιτρέπει το ΔΝΤ, έτσι ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο η Αργεντινή να ξοδεύει το δάνειο που της χορήγησε για να στηρίξει τεχνητά την ισοτιμία του πέσο.