Η μομφή και το μπράβο στην κυβέρνηση

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Στον  eretikos έχουμε επανειλημμένα επισημάνει και προσπαθούμε να τηρούμε “ως κόρην οφθαλμού”, τη βασική αρχή και πυλώνα της δημοσιογραφίας, “η είδηση είναι ιερή και το σχόλιο ελεύθερο”.

Με πυξίδα την αρχή αυτή έχουμε σήμερα ένα μπράβο για την κυβέρνηση και μία μομφή για την κυβέρνηση επίσης, αλλά και για το πολιτικό σύστημα γενικότερα.

Το μπράβο αφορά στην απαγόρευση του καπνίσματος και στα βαριά πρόστιμα στους οδηγούς δημοσίων αυτοκινήτων, ταξί, αλλά και των ΙΧ όταν καπνίζουν, ιδίως δε όταν στο αυτοκίνητο επιβαίνουν παιδιά κάτω των 12 ετών.

Είναι μία πράξη που προστατεύει την υγεία των πολιτών και αναμένεται να  συμβάλλει σε κάποιο βαθμό, εφόσον εφαρμοστεί με συνέπεια και αυστηρότητα, στην εξάλειψη της τριτοκοσμικής εικόνας των ταξί, των οποίων οι οδηγοί καπνίζουν αρειμανίως στο τιμόνι. Είναι ένα μέτρο αναγκαίο και εκσυγχρονιστικό. Ενα μέτρο που αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις, αλλά οι πολίτες οφείλουμε να στηρίξουμε και να υποστηρίξουμε. Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη μόνο από μεγάλες και ριζικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και αλλαγές, οι οποίες ενδεχομένως στα μάτια ορισμένων να φαίνονται μικρές, είναι όμως κατά την άποψή μας σπουδαίες. Είναι επιπλέον ενδείξεις πολιτισμού και σεβασμού του πολίτη. Ως εκ τούτου καλοδεχούμενες.

Η μομφή αφορά στην υπόθεση την Προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ο χειρισμός της κυβέρνησης, δείχνει ρεβανσιστικές διαθέσεις και προσπάθειες  ασφυκτικού ελέγχου του κράτους. Εγκαθίδρυσης ενός κομματικού κράτους. Αυτό είναι το μήνυμα πουν προσλαμβάνουν οι πολίτες.

Το πρόβλημα, όμως, των Ανεξάρτητων Αρχών δεν είναι κομματικό, ούτε απλώς πολιτικό. Είναι κομβικό για τη λειτουργία του κράτους, την αποκομματικοποίηση, ακόμα και απολιτικοποίηση  του κράτους. Οι επικεφαλής των Αρχών θα έπρεπε να ορίζονται με αδιάβλητες μεθόδους, που απαιτούν τη ευρύτερη συμφωνία του πολιτικού συστήματος. Οφείλουν να λειτουργούν ως υπερκομματικοί θεσμοί, τους οποίους τόσο πολύ ανάγκη έχει η χώρα μας. Ομως, η μεθόδευση της κυβέρνησης μόνο αυτή την αρχή δεν υπηρετεί.

Επιτέλους ήρθε το πλήρωμα του ιστορικού χρόνου τα κόμματα να πάψουν να θεωρούν το κράτος ως βιλαέτι, ως λάφυρο, ως χώρο, όπου τακτοποιούν τους κομματικούς στρατούς, τους φίλους, τους συγγενείς, τους ψηφοφόρους.

Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου το κράτος να λειτουργήσει υπέρ του  πολίτη και υπέρ της επιχείρησης και όχι ως δυνάστης ή….νταβατζής. Και ξέρετε κάτι; Αν οι πολίτες συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας μπορούμε να επιβάλουμε όσα εμείς θέλουμε, ακόμα κι΄αν είναι κόντρα στα συμφέροντα των πολιτικών και των κομμάτων.

Θανάσης Λυρτσογιάννης